Ντόναλντ Τραμπ: Οι ηγέτες το πρώτο που φροντίζουν να αποκτήσουν είναι την κοινωνική επιρροή και μετά (λένε) έρχεται και η εξουσία.
Κάποιοι, επίσης, τονίζουν ότι οι ηγέτες πρέπει να μην είναι αλαζόνες και να μην είναι ναρκισσιστές.
Στην περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ, έχουμε να κάνουμε με κάποιον που λατρεύει το σόου και του αρέσει να... αρέσει!
Και καθώς πλησιάζει η στιγμή που θα πει «honey I'm back» στον Λευκό Οίκο, ο κόσμος ελπίζει να δει αν το σίκουελ «Τραμπ, Νο2» θα είναι πραγματικά μια πιο πειθαρχημένη και αποτελεσματική έκδοση της προηγούμενης, χαοτικής, ενσάρκωσής του.
Αλλά ακόμη και πριν επιστρέψει στο Οβάλ Γραφείο, η μοναδική διαφορά μεταξύ του τώρα και της προηγούμενης θητείας πριν από οκτώ χρόνια είναι ότι τωρα νιώθει πιο τολμηρός από πότε.
Μιλώντας με ανθρώπους γύρω από τον Τραμπ, η εμπιστοσύνη που εμπνέει είναι απαράδεκτη.
Τα σχέδια και η ονειροπόλα ατζέντα του αντικατοπτρίζουν το πόσο νάρκισσος παραμένει. Από τη μαζική απέλαση μεταναστών έως τους τιμωρητικούς εμπορικούς δασμούς, έχει δημιουργήσει ήδη ένα αρνητικό έως εχθρικό κλίμα απέναντί του.
Ο Τραμπ και οι... αυλικοί του
Ξεκινώντας από τον Πιτ Χέγκσεθ, τον υποψήφιο του εκλεγμένου Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για υπουργό Άμυνας, που έκανε χειρονομίες καθώς αποχωρούσε από την ακρόαση επιβεβαίωσης της Επιτροπής της Γερουσίας για τις Ένοπλες Υπηρεσίες στην Ουάσιγκτον.
Επιβεβαιώνειότι η ομάδα που θα φέρει ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο αντανακλά αυτήν την αυθάδεια.
Το 2016 ο Ντόναλντ Τραμπ είχε επιλέξει τον Τζιμ Μάτις για να ηγηθεί του Πενταγώνου, έναν «άνθρωπο με χαρακτήρα και ακεραιότητα». (Δύο χρόνια αργότερα ο Μάτις θα παραιτηθεί εν μέσω δημοσίας κατακραυγής από τον Τραμπ που τον αποκάλεσε «τον πιο υπερεκτιμημένο στρατηγό του κόσμου».)
Αργότερα, το 2024 ο Τραμπ επέλεξε έναν πολύ διαφορετικό υπουργό Άμυνας: Ο Πιτ Χέγκσεθ είναι τηλεοπτικός παρουσιαστής με στρατιωτικό υπόβαθρο και πολλαπλές κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση και μέθη.
Ο Τραμπ δεν θέλει να εντυπωσιάσει κανέναν αυτήν τη φορά και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα φαίνεται να μην έχει κανένα ενδιαφέρον να του παρέχει ισορροπίες.
Έτσι, προς το παρόν στην επιφάνεια υπάρχει ενότητα – αλλά κοιτάξτε λιγάκι και κάτω από αυτήν και θα βρείτε περισσότερο χάος.
Το υπουργικό συμβούλιο του Τραμπ είναι μια ομάδα ανθρώπων με εκπληκτικά διαφορετικές απόψεις.
Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, ο εκλεκτός του για τη διαχείριση της υγειονομικής περίθαλψης, είναι υπέρμαχος του πρώην Δημοκρατικού Κόμματος σε μια εποχή που πολλοί Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες θέλουν να περιορίσουν την πρόσβαση στις αμβλώσεις.
Ο υποψήφιος για το υπουργείο Οικονομικών, Σκοτ Μπέσεντ, ενσαρκώνει τις παλιές οικονομικές αξίες των Ρεπουμπλικανών και προέρχεται από τη Wall Street όταν εργαζόταν για τον φιλελεύθερο χρηματοδότη Τζορτζ Σόρος.
Μετά υπάρχει και ο Έλον Μασκ που προς το παρόν παραμένει ένας στενός συνεργάτης, αλλά με στόχο του ένα υπόγειο ή ακόμα και τη θέση του... βεζίρη.
Οι σύμμαχοι του επερχόμενου προέδρου υποστηρίζουν ότι αυτός ο αντισυμβατικός συνδυασμός απόψεων είναι αυτό που κάνει τον Τραμπ διαφορετικό και συναρπαστικό. Ένας πρώην σύμβουλος του Τραμπ είχε πει ότι η ομοιομορφία των απόψεων σε προηγούμενες κυβερνήσεις των Δημοκρατικών ήταν σαν «τους πολλούς πετεινούς που κράζουν όλοι μαζί για να ξημερώσει». Το όλο νόημα της δεύτερης θητείας του Τραμπ, είχε πει αυτός ο σύμβουλος, είναι να ταρακουνήσει ένα απαρχαιωμένο σύστημα διακυβέρνησης.
Και έτσι το βασικό ερώτημα για αυτήν τη διοίκηση είναι αν αυτή η εκπληκτικά εκλεκτή ομάδα θα μπορέσει να παραγάγει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ή θα είναι σαν μια φιλονικία στο δημοτικό που οι μαθητές μαλώνουν ο ένας για τη γόμα του άλλου.
Η έλλειψη συνοχής που ήδη εμφανίζεται έχει ανησυχήσει ορισμένους αναλυτές, ιδίως όσον αφορά την εθνική ασφάλεια.
Προς το παρόν, μπορεί οι επιθυμίες που διατυπώνει ο Τραμπ να είναι αυτές, αλλά το ζουμί της υπόθεσης είναι όσο θα προχωράει η θητεία του πόσοι από τους αυλικούς του θα διεκδικήσουν να γίνουν οι ίδιοι ηγεμόνες.
Με πληροφορίες στο το BBC.
