Στη μία πλευρά, τα καρφιά που σταυρώνουν τη γυμνή έγκυο γυναίκα στην αφίσα του ντοκιμαντέρ της Ελίνας Ψύκου «Αδέσποτα Κορμιά». Στην άλλη, οι συγκεντρώσεις του εθνικοχριστιανικού πλήθους με αίτημα την απόσυρση του ντοκιμαντέρ, μια ατμόσφαιρα τυφλής θρησκευτικότητας και φανατισμού, λες και η πλατεία Αριστοτέλους μετακόμισε από τη Θεσσαλονίκη στην Τεχεράνη.
Γράφει ο Κώστας Δημητράκος
Κάπου στη μέση βολοδέρνουν και μερικές άλλες φιγούρες, με κράνη, σιδηρολοστούς, καδρόνια και κουκούλες που «διαμαρτύρονται» γενικώς και στο όνομα της πολυφωνίας που υπερασπίζονται δεν διστάζουν να απαγορεύσουν σε άλλους να εκφράζουν τη διαφορετική τους άποψη. Ενα συνονθύλευμα μεσαιωνισμού που κλωθογυρίζει ανακυκλώνοντας τα δύο άκρα…
Από το πρωί της Τρίτης, η πλατεία Αριστοτέλους είχε γεμίσει από αστυνομικές δυνάμεις που φρουρούσαν τους δρόμους γύρω από τον κινηματογράφο «Ολύμπιον» όπου εξελισσόταν το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Στον ίδιον χώρο, πριν από τρεις ημέρες, οι κουκουλοφόροι επιτέθηκαν στον Στέφανο Κασσελάκη, φωνάζοντάς τον «φασίστα» και «εκμεταλλευτή». Επιτέθηκαν, μάλιστα σε αστυνομικό, τον τραυμάτισαν στο κεφάλι και του άρπαξαν το υπηρεσιακό πηλήκιο. Είχαν συγκεντρωθεί για να διαμαρτυρηθούν, μη διστάζοντας να επιτεθούν και να χτυπήσουν, στο ίδιο σημείο όπου μια ομάδα από 21 άτομα είχαν επιτεθεί, με εξίσου φασιστικό τρόπο, σε δύο νέα αγόρια που ήταν τρανς.
Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος έστειλε επιστολή στη γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ελίζ Ζαλαντό, με την οποία ζητούσε την απόσυρση της αφίσας και όχι του ντοκιμαντέρ. «Το ζήτημα που δημιουργείται δεν έγκειται στο περιεχόμενό του, αλλά στη διαφημιστική αφίσα» σημειώνει ο ίδιος, προσθέτοντας ότι πρόκειται για «βαθύτατα προκλητική για το θρησκευτικό συναίσθημα των χριστιανών της πόλης μας, ανεξαρτήτως δόγματος και ομολογίας: ένας σταυρός με μία ημίγυμνη γυναίκα, πιθανώς την Παναγία, την οποία περιβάλλουν τα αστέρια της Ευρωπαϊκής Σημαίας (αναφορά στην εικόνα της Παναγίας “Αμώμου Συλλήψεως” ή της Παναγίας της Λούρδης, δύο παγκοσμίως σεβαστών χριστιανικών συμβόλων;)».
Εξω από τον κινηματογράφο πραγματοποίησε συγκέντρωση μία μικρή ομάδα μελών της ακροδεξιάς οργάνωσης «Ιερός Λόχος» και μέλη αριστερών οργανώσεων έκαναν «αντισυγκέντρωση». Οι ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο σημείο απώθησαν τους διαδηλωτές όταν επιχειρήθηκε να πλησιάσουν. Η ένταση κράτησε μέχρι αργά το βράδυ, αν και επισήμως οι συγκεντρώσεις είχαν απαγορευτεί για λόγους ασφαλείας.
Πολιτισμένη ανταλλαγή επιχειρημάτων
Η απάντηση της Ελίζ Ζαλαντό στον κ. Θεόφιλο ήταν υποδειγματική: «Η Δημοκρατία είναι ένας θεσμός υπέροχος που μας καλεί να συμβιώνουμε με άτομα τα οποία ενδεχομένως έχουν διαφορετικές απόψεις από τις δικές μας. Αν αυτές οι απόψεις δεν κηρύσσουν το μίσος και δεν καλούν σε παράνομες πράξεις, αν δεν απειλούν τις θεμελιώδεις αρχές της ελευθερίας και της Δημοκρατίας κι αν δεν παραβαίνουν τους υπάρχοντες νόμους, τότε οφείλουμε να τις ακούμε μέσα στο πλαίσιο μιας κοινωνίας αποδοχής και αγάπης. Κατανοώ ότι η διαφημιστική αφίσα της ταινίας “Αδέσποτα Κορμιά” εκφράζει ίσως απόψεις αντίθετες από τις δικές σας. Το ίδιο είμαι σίγουρη ότι συμβαίνει και με άλλα καλλιτεχνικά έργα που παρουσιάζονται σε κινηματογραφικές αίθουσες, τηλεοπτικούς σταθμούς, αίθουσες τέχνης και μουσεία. Μα κι εγώ όμως βλέπω έργα που δεν μου αρέσουν και ακούω απόψεις που είναι αντίθετες στις δικές μου. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα μπορούσα να ζητήσω την απαγόρευσή τους ή την απόσυρσή τους, διότι αυτό αντίκειται στο Κράτος Δικαίου».
Η επιστολή της Ελίζ Ζαλαντό, που απαντούσε με το ίδιο κόσμιο ύφος στην επιστολή του κ. Θεόφιλου, θα μπορούσε να ήταν δείγμα πολιτισμένης ανταλλαγής διαφορετικών απόψεων. Από εκεί και πέρα, η απόσταση μέχρι τα καδρόνια και τους κουκουλοφόρους της ακροδεξιάς που συναντιούνται και συνεργάζονται μια χαρά με τους ακροαριστερούς, είναι τεράστια και στρωμένη με κουκούλες. Αλλωστε η αγέλη παραμένει αγέλη σε όποια φάση της Ιστορίας και αν ορμάει…
