Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Αυτό μας είπαν από τη Θεσσαλονίκη για τον πρώην πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Νίκο Παπαϊωάννου, ο οποίος τοποθετήθηκε Γενικός Γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ο Τρικαλινός πανεπιστημιακός, καθηγητής Κτηνιατρικής, αποτελεί κόσμημα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας και στο Μέγαρο Μαξίμου τον θεωρούν την αιχμή του δόρατος στον αγώνα για τη μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ. Η εξαιρετική του απόδοση ως πρύτανη δεν πέρασε απαρατήρητη και ο Νίκος Παπαϊωάννου τοποθετήθηκε στις εκλογές του 2023 στην 9η θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Στην παρουσίαση των υποψηφίων, ο Κυριακός Μητσοτάκης είχε πει για τον πρύτανη του ΑΠΘ ότι «έχει ταυτίσει την πορεία του με τις μεγάλες αλλαγές που θέλουμε να κάνουμε στα πανεπιστήμιά μας. Ένας άνθρωπος που ως πρύτανης του ΑΠΘ δεν δίστασε να συγκρουστεί αλλά και να ρίχνει γέφυρες όπου χρειάστηκε. Συμβολίζει την έμφαση που θέλουμε να δώσουμε την επόμενη τετραετία σε μεγάλα και εξωστρεφή πανεπιστήμια». 

Στην τοποθέτησή του τότε, ο πρύτανης του ΑΠΘ είχε πει μεταξύ άλλων απαντώντας στον πρωθυπουργό ότι «η προσωπική μου αντίληψη για τα κοινά ταυτίζεται με αυτό που αποτελεί εχέγγυο για την υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας και την επόμενη τετραετία ‘το είπα και το έκανα’, η ταύτιση λόγων και έργων. Αυτή θα είναι πάντοτε η πυξίδα μου. Τελικά πάντα κρινόμαστε όχι μόνο για τις προθέσεις αλλά και για την αποτελεσματικότητα, κάτι που έχετε αποδείξει περίτρανα τα τελευταία χρόνια… Εμείς με τα έργα και το παράδειγμά μας θωρακίζουμε τους θεσμούς». Και ανακοίνωσε την παραίτησή του από την πρυτανεία, πριν τη λήξη της θητείας του, αν και δεν υπήρχε ασυμβίβαστο. Ήθος, έτσι απλά. 

Είναι τα παραπάνω λόγια του Νίκου Παπαϊωάννου που περιέχουν την ουσία της αριστείας και που την εκπέμπουν. Είναι τα παραπάνω λόγια του Νίκου Παπαϊωάννου που αναδεικνύουν τη θεμελιώδη διαφορά της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, από την πολιτική των προκατόχων της που προκάλεσε μυριάδες προβλημάτων στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας απαξιώνοντάς τα. Είναι τα παραπάνω λόγια του Νίκου Παπαϊωάννου που μας λένε για τον άνεμο της μεταρρύθμισης και της αναβάθμισης που πνέει στα δημόσια πανεπιστήμιά μας. Όλα αυτά γίνονται κατανοητά από τους φοιτητές και από τις οικογένειές τους, που εδώ και καιρό αισθάνονται πως οι προσπάθειές τους και οι θυσίες τους πιάνουν τόπο. 

Για την εμπλοκή του στα διοικητικά του πανεπιστημίου, ο Νίκος Παπαϊωάννου μίλησε στο περιοδικό IDEESMAG και στον Χρήστο Ζαραμπούκα και είπε τα κάτωθι: «Θα έλεγα ότι προέκυψε ως μια φυσική εξέλιξη… Επειδή μου αρέσει η ενεργή συμμετοχή στα κοινά και η έμπρακτη βοήθεια στους τομείς τους οποίους μπορώ να συνεισφέρω, προέκυψε το επόμενο βήμα που ήταν, αρχικά, η εκλογή μου σε διοικητικές θέσεις εντός του Τμήματος και στη συνέχεια η εκλογή μου στη θέση του Προέδρου του Τμήματος και του αναπληρωτή Κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας. Μέσα από την πολύτιμη διοικητική εμπειρία που απέκτησα στις θέσεις τις οποίες προανέφερα, αλλά και μέσα από συζητήσεις με συναδέλφους στις οποίες κυριαρχούσε η επιτακτική ανάγκη να δοθεί τέλος στο άσυλο της βίας και της ανομίας στο Αριστοτέλειο, καλλιεργήθηκε και ωρίμασε η ιδέα για την υποψηφιότητά μου για τον πρυτανικό θώκο». Είχε ήδη τονίσει πως ο νόμος 1268 του 1982 «οδήγησε σε μια κομματική παραταξιακή λογική η κατάχρηση της οποίας παρέλυσε τα πάντα». 

Τα όσα εφάρμοσε ως πρύτανης είχαν αποτέλεσμα. Όλα κρίνονται άλλωστε στο τέλος εξ αυτού. Στο IDEESMAG είπε πως «εδώ και περίπου δυόμισι χρόνια έχει εμπεδωθεί το αίσθημα ασφάλειας στα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας τα οποία μπορούν να κυκλοφορούν στο campus νιώθοντας ασφαλή, όποια ώρα κι αν τελειώνουν τα μαθήματα ή την εργασία τους. Από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων μας στη διοίκηση του ΑΠΘ εργαστήκαμε ώστε το Πανεπιστήμιο να απαλλαγεί από παραβατικά στοιχεία που υπήρχαν στους χώρους του. Τώρα πλέον έχουμε ένα Πανεπιστήμιο όπου όχι μόνο οι φοιτητές, αλλά και πολίτες της πόλης, οικογένειες με παιδιά έρχονται και απολαμβάνουν τις βόλτες τους… Επί 34 χρόνια ένας χώρος μέσα στη Σχολή Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ παρέμενε κατειλημμένος. Με τον τερματισμό της κατάληψης αυτής αποδώσαμε τον χώρο στην πανεπιστημιακή κοινότητα, με σκοπό να δημιουργηθεί συν τω χρόνω μια μεγάλη βιβλιοθήκη που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της. Δεν μπήκε απλά τέλος σε μια αυθαιρεσία, αλλά αποκαταστάθηκε η νομιμότητα». Πρέπει να ειπωθεί εδώ εκ νέου: ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Αριστεία. Φυσικά, οι προσδοκίες όλων είναι πολλές.