Μεγάλη κουβέντα έχει ανοίξει και πάλι για την ασφάλεια στα Πανεπιστήμια. Η «επιχείρηση» της κυβέρνησης με την οποία έκλεισε ένας κύκλος 34 ετών κατάληψης στο ΑΠΘ, ξύπνησε πάλι τις επαναστατικές διαθέσεις κάποιων αλητο-καλόπαιδων.
Αμέσως μετά η …επαναστατική τεστοστερόνη έφτασε στην Αθήνα και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, όπου χώροι του έγιναν γης –Μαδιάμ και ξυλοκοπήθηκε ένας καθηγητής! Παρέα τους σε φραστική υποστήριξη οι συνήθεις ύποπτοι της Αριστεράς που αρνούνται την ευταξία στα ΑΕΙ. Κι αυτά την ώρα που είναι ήδη ψηφισμένος ο νόμος για τη συγκρότηση της πανεπιστημιακής Αστυνομίας κι έχει ήδη ξεκινήσει η εκπαίδευση των αστυνομικών που θ’ αναλάβουν τον δύσκολο ρόλο της διαφύλαξης της τάξης και της περιουσίας των Ελλήνων πολιτών.
Προσέξτε: Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ (ξανά)μίλησε για «αντιδραστικές αποφάσεις της κυβέρνησης» κι ουσιαστικά μας λέει ότι στα ΑΕΙ πρέπει να μπορεί να μπαίνει, να κάνει ότι γουστάρει και να βγαίνει όποιος θέλει. Το δε ΚΙΝΑΛ δια του νέου του προέδρου μας είπε ότι στ ΑΕΙ πρέπει να γίνεται ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη, δηλαδή να φυλάσσονται από ιδιωτικές εταιρείες, που όταν αντιλαμβάνονται κάτι ύποπτο θα καλούν την ΕΛΑΣ να επέμβει. Δηλαδή, ο Ανδρουλάκης μας λέει ότι θέλει να βάλει έναν –δυο –δέκα σεκιούριτι να φυλάνε τα ΑΕΙ, απέναντι στις ορδές των κουκουλοφόρων με τα ρόπαλα και τις μολότοφ! Ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου θα το εκστόμιζε αυτό…
Σκέφτομαι ότι καθόμαστε και συζητάμε εδώ και δεκαετίες για πράγματα αυτονόητα που θα έπρεπε να είχαν επιλυθεί σε πέντε λεπτά. Σκέφτομαι ότι ο νόμος Διαμαντοπούλου για την Παιδεία που ψηφίστηκε με πρωτοφανή πλειοψηφία στη Βουλή (255 βουλευτές της ΝΔ και του ΠαΣοΚ) αφυδατώθηκε τελικά από τις πιέσεις της Αριστεράς και του … υπουργού Αρβανιτόπουλου. Τύφλα να έχουν οι ακολουθήσαντες Μπαλτάς, Φίλης και Γαβρόγλου!
Σκέφτομαι ότι αυτός ο νόμος ήταν κορυφαία μεταρρυθμιστικός και έθετε προ των ευθυνών του το καθηγητικό κατεστημένο. Η ίδρυση Συμβουλίων Διοίκησης που προέβλεπε δεν επέτρεπε σε πρυτάνεις και συγκλήτους ν’ αυθαιρετούν και να κάνουν πλάτες στην ανομία. Και για όποιες αξιόποινες πράξεις γίνονταν μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, προέβλεπε την εφαρμογή της νομοθεσίας. Τελεία και παύλα. Έτσι, οι πρυτάνεις ήταν υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τον νόμο κι αν δεν το έκαναν οι σχολές τους θα είχαν μειωμένα κρατικά έσοδα.
Ο νόμος αυτός, μεταξύ πολλών άλλων ευεργετικών για την Παιδεία μα και την Πολιτεία, τελείωνε τους αιώνιους φοιτητές κι έδινε τη δυνατότητα στους πρυτάνεις να προσλαμβάνουν κατά το δοκούν εταιρείες φύλαξης αλλά και να καλούν την ΕΛΑΣ.
Προσέξτε: Μόλις ψηφίστηκε αυτός ο νόμος, άρχισε η επαναστατική γυμναστική της Αριστεράς. Με μπροστάρηδες πρυτάνεις –ηθοποιούς (αλήστου μνήμης ο Πελεγρίνης που έγινε κι …υφυπουργός αργότερα) ή φανατικά κομμουνιστογενείς (ποιος ξεχνά τον Μυλόπουλο που κατέστησε φέουδο αντίστασης το ΑΠΘ) αλλά και … Δεξιούς συνοδοιπόρους τους, άρχισαν να ξηλώνουν τον νόμο.
Κι όταν έγινε η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠαΣοΚ-ΔημΑρ) με υπουργό τον …καθηγητή Αρβανιτόπουλο, τέθηκαν σε εφαρμογή οι ισορροπίες της στασιμότητας. Κι ο Αρβανιτόπουλος άρχισε να γκρεμίζει όσα με πρωτοφανή πλειοψηφία είχε ψηφίσει η προηγούμενη βουλή. Προσέξτε: Ποιοι δεν ψήφισαν το γκρέμισμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης Διαμαντοπούλου; Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Ανδρέας Λοβέρδος κι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Κι αργότερα, με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο υπουργός Παιδείας μα και κυνηγός της αριστείας Αριστείδης Μπαλτάς κατεδάφισε ότι είχε μείνει όρθιο. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είχε αποτύχει. Τα ΑΕΙ κατέστησαν ξέφραγα αμπέλια για τον κάθε αλήτη, μπαχαλάκη, παραβατικό, λαθρέμπορο, άνομο!
Ακούστε κι αυτό: Μόλις έγινε πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, επανέφερε (δια της Κεραμέως) αυτούσια την παράγραφο για το άσυλο και ψήφισε (λίγο αργότερα) τη δημιουργία της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας; Οι διαδικασίες για τη συγκρότησή της ακολούθησαν τους ρυθμούς του ελληνικού δημοσίου και μόλις πριν λίγες ημέρες ξεκίνησε η εκπαίδευση. Τώρα, Αριστεροί ακαδημαϊκοί μα και κομματικές φοιτητικές οργανώσεις της Αριστεράς, συντάσσουν προσφυγές στη Δικαιοσύνη προκειμένου να μην εφαρμοστεί ο νόμος περί Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Ισχυρίζονται ότι αντιβαίνει στο Σύνταγμα που προβλέπει αυτοτέλεια των ΑΕΙ. Νομικοί κύκλοι ισχυρίζονται ότι το πράγμα πάλι θα μπερδευτεί και ίσως καθυστερήσει σημαντικά. Άρα; Ποια μπορεί να είναι η λύση και μάλιστα ανώδυνη; Απλά πράγματα και ρεαλιστικά. Η επαναφορά της ρύθμισης του νόμου Διαμαντοπούλου που προβλέπει ότι οι πρυτάνεις είναι υποχρεωμένοι να συγκροτούν στις σχολές τους Σώμα Εσωτερικής Ασφάλειας για να επιλαμβάνεται των πειθαρχικών αδικημάτων. Στα δε ποινικά η ΕΛΑΣ έχει το δικαίωμα να παρέμβει αυτεπάγγελτα. Αυτή η ρύθμιση του νόμου Διαμαντοπούλου δεν ενέτασσε το θέμα της ασφάλειας στα ζητήματα αποκλειστικά του αστυνομικού ενδιαφέροντος ή της αντι-εγκληματικής πολιτικής, άρα δεν ήταν αντισυνταγματική, όπως πιθανόν να κριθεί η σημερινή ρύθμιση με την ίδρυση σώματος Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, πέραν των ΑΕΙ. Το επισημαίνουμε επειδή ίσως το βρούμε μπροστά μας.
Ακούστε: Η ρύθμιση του νόμου Διαμαντοπούλου είχε την υπογραφή (νομική έγκριση) του Παναγιώτη Πικραμένου, που τότε ήταν πρόεδρος του ΣτΕ και σήμερα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Μαζί με των συνταγματολόγων Ανδρέα Λοβέρδου και Νίκου Αλιβιζάτου. Μπορούν να λάβουν και σήμερα τα «φώτα» τους.
Εν κατακλείδι και για να μη ζήσουμε πάλι ημέρες Αρβανιτόπουλου, Πελγρίνη, Μυλόπουλου, για να μη βλέπουμε κάθε λίγο και λιγάκι κτισμένα γραφεία καθηγητών ή καθηγητές ξυλοκοπημένους, για να μη βλέπουμε μέσα στα ΑΕΙ πώληση ακόμη και ναρκωτικών ή για να μην είναι τα Πανεπιστήμιά μας χώροι που ευδοκιμεί η ανεξέλεγκτη βία, ας σκεφτούμε η κυβέρνηση όλα τα ενδεχόμενα για να τελειώνουμε…
Δεν πάει άλλο…
