Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου

 

«Την πιο δημοκρατική κυβέρνηση που είχε ποτέ ο τόπος» αναζητεί ο Αλέξης Τσίπρας, με πρώτο στις επόμενες εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι μας είπε στη συνέντευξή του. Τα περί πρωτιάς μάλλον παραπέμπουν στις γνωστές προσδοκίες-αυταπάτες της ριζοσπαστικής αριστεράς, που μιλά για «συστημικού τύπου προβλήματα στις μετρήσεις», παρά το γεγονός ότι δεν έχει περάσει ποτέ από τις αρχές του 2016 και μετά μπροστά στις δημοσκοπήσεις. Φυσικά, ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάτι πρέπει να πει προκειμένου να εμψυχώσει τα στελέχη του απαξιωμένου στη συνείδηση των Ελλήνων κόμματός του. Αλλά, ύστερα από ακόμα μια ήττα, θα βρεθεί ούτως ή άλλως αντιμέτωπος με τα όσα έχει πει και κάπου εκεί όλα θα τελειώσουν για αυτόν. Ενα νέο keep walking ίσως τότε να μην αρκέσει ως λογική και πρόταγμα για την παραμονή του στην ηγεσία της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Οσον αφορά τα περί «δημοκρατικής κυβέρνησης», καιρός είναι να δούμε τι εννοούν με τον όρο οι μαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι δεν αποτελούν δημοκρατία τα ολοκληρωτικά ιδεολογήματα, όπως δεν αποτελούν πλειοψηφία οι αθροίσεις μειοψηφιών στην αλήστου μνήμης λογική του «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», όπου με το «δημοκρατικές» περιγράφονται γκρουπούσκουλα με ολοκληρωτική προδιάθεση και με παραλλαγές του αιμοσταγούς σφυροδρέπανου πολλές φορές για σύμβολο. Θυμίζει όλο αυτό τη «σύμπτυξη» ακροαριστερών ομάδων υπό την ομπρέλα της Κουμουνδούρου που παρατηρήθηκε προ ετών.

Η αριστερή πρόταση για «την πιο δημοκρατική κυβέρνηση που είχε ποτέ ο τόπος» μόνο δημοκρατία δεν εκπέμπει. Ακούμε όλοι το διαχρονικό «εμείς ή αυτοί» της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Θυμόμαστε όλοι την εν κρυπτώ μεθόδευση επί μακρόν για την προετοιμασία της εθνικά επιζήμιας συμφωνίας των Πρεσπών. Τότε το έθνος συνειδητοποίησε ότι η Κουμουνδούρου προσπάθησε να αποφύγει την έκφραση της λαϊκής θέλησης και φυσικά της λαϊκής αποδοκιμασίας. Αυτός είναι ο τρόπος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης; Η διχαστική ρητορική, η μη ενημέρωση των πολιτικών δυνάμεων και οι μεθοδεύσεις ερήμην του λαού; Στον ΣΥΡΙΖΑ δόθηκε η ευκαιρία στο παρελθόν από τους ψηφοφόρους να αποδείξει τι επιδίωκε. Η Κουμουνδούρου το έκανε διά των «προληπτικών προσαγωγών» και των φρικτών βιαιοτήτων κατά ειρηνικών διαδηλωτών στο Πισοδέρι.