Την ανάκτηση της ηγεμονίας στο χώρο της κεντροαριστεράς, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι μάθαμε από τα λάθη του παρελθόντος και ότι έχουμε πραγματικά αλλάξει, προτάσσει ο ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης σε συνέντευξη του στον «Νεολόγο» Πατρών.
Μοναδική προτεραιότητα του κ. Ανδρουλάκη, η ενδυνάμωση της παράταξης, κοινωνικά και πολιτικά, ώστε να διαδραματίσει ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ εκτιμά πως το διακύβευμα των επικείμενων εσωκομματικών διαδικασιών για την ανάδειξη της επόμενης ηγεσίας, θα είναι «το ΚΙΝΑΛ να ανακτήσει την ηγεμονία στον χώρο της κεντροαριστεράς και να δώσει προοπτική». Αναφερόμενος στην αξιωματική αντιπολίτευση, εκτίμησε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει αλλά ούτε και μπορεί να εκφράσει την κεντροαριστερά».
-κ. Ανδρουλάκη, θεωρείτε πως έχει παγιωθεί η ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της κεντροαριστεράς; Μπορεί το ΚΙΝΑΛ να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο το επόμενο χρονικό διάστημα, για τον χώρο και την Ελλάδα; Κάτι τέτοιο περνά μέσα από αλλαγές στην ηγεσία;
Στην πολιτική, τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο και παγιωμένο. Οι πολίτες βλέπουν και κρίνουν. Η πραγματικότητα έχει αποδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει αλλά ούτε και μπορεί να εκφράσει την κεντροαριστερά. Ο κ. Τσίπρας επέλεξε δύο φορές τη στρατηγική συμμαχία με τον ακροδεξιό κ. Καμμένο. Στο θέμα των εμβολίων είναι και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα. Στόχος μας λοιπόν θα πρέπει να είναι να κάνουμε ξανά τη Δημοκρατική Παράταξη ισχυρή, κοινωνικά και πολιτικά, ώστε να διαδραματίσει ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν με ενδιαφέρει, ενάμισι χρόνο πριν τις βουλευτικές εκλογές να συζητάμε για ένα πιθανό πλαίσιο συνεργασίας με τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά, μοναδική μου προτεραιότητα είναι ενδυνάμωση της παράταξής μας. Για να το πετύχουμε αυτό απαιτείται να αποδείξουμε στην πράξη ότι μάθαμε από τα λάθη του παρελθόντος και ότι έχουμε πραγματικά αλλάξει, συγκροτώντας και αναδεικνύοντας μια προγραμματική πλατφόρμα με πραγματικά προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για το αύριο της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, με έμφαση στις πολιτικές για τη νέα γενιά. Με αυτό τον τρόπο, το ΚΙΝΑΛ μπορεί να ανακτήσει την ηγεμονία στον χώρο της κεντροαριστεράς και να δώσει προοπτική. Αυτό πιστεύω ότι είναι και το διακύβευμα των επικείμενων εσωκομματικών διαδικασιών για την ανάδειξη της επόμενης ηγεσίας.
-Πώς οραματίζεστε το ΚΙΝΑΛ του μέλλοντος; Μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ; Πιστεύετε πως θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές;
Τη θέση μου γι’ αυτό το θέμα τη διατύπωσα στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 2019 και όχι όψιμα. Όταν θα γίνει το συνέδριο μας, μετά την εκλογή ηγεσίας, τα μέλη και οι φίλοι μας θα αποφασίσουν για τις όποιες αλλαγές στην παράταξή μας.
-Πώς βαθμολογείτε τις επιδόσεις της κυβέρνησης, ως προς τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και την οικονομική στήριξη των πολιτών; Είναι σημαντική η συμβολή της Ευρώπης; Στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή;
Οι επικοινωνιακοί χειρισμοί της κυβέρνησης έρχονται σε σύγκρουση με τη σκληρή πραγματικότητα. Η εξέλιξη του εμβολιαστικού προγράμματος στην Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο ως προς την κάλυψη της πρώτης δόσης αλλά και ως προς τον πλήρη εμβολιασμό του συνολικού πληθυσμού. Η γνώση και η ενημέρωση δεν μπορούν να αντικατασταθούν από τα 150 ευρώ, πράγμα που αποδεικνύει και τον πανικό της κυβέρνησης για τη στασιμότητα του εμβολιαστικού προγράμματος. Σε οικονομικό επίπεδο επίσης, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, η Ελλάδα δαπάνησε, αναλογικά με το ΑΕΠ της, τα περισσότερα κονδύλια, μεταξύ όλων των χωρών της Ευρωζώνης, σε άμεσες ενισχύσεις των πληγέντων από την πανδημία. Παραδόξως όμως, ενώ είμαστε πρώτοι στις δαπάνες, η οικονομία μας βίωσε την τρίτη υψηλότερη ύφεση μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, ενώ βρισκόμαστε μόλις στην 11η θέση, αναφορικά με το ποσοστό αναπλήρωσης της απώλειας εισοδήματος. Με άλλα λόγια, τα μέρα δεν ήταν στοχευμένα ούτε επικεντρώθηκαν σε εκείνες τις κατηγορίες εργαζομένων που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση. Αναφορικά με την απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υγειονομική και οικονομική κρίση, μετά από μια αμήχανη στάση που παρατηρήθηκε στο πρώτο διάστημα των κρίσεων, βλέπουμε ότι προχώρησε σε γενναίες πρωτοβουλίες, για τα δεδομένα της πάντοτε, με αποκορύφωμα την απόφαση για το Ταμείο Ανάκαμψης. Και θέλω να προσθέσω, σε αυτό το σημείο, ότι το Ταμείο Ανάκαμψης πρέπει να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά, για να μετατραπεί σε ένα εργαλείο παραγωγής ανάπτυξης για όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα για τις πιο αδύναμες χώρες. Επίσης δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε την σημασία της κοινής παραγγελίας των εμβολίων που διασφάλισε την ισότιμη πρόσβαση στα εμβόλια σε όλες τις χώρες, ανεξαρτήτως το πόσο ισχυρές είναι οικονομικά και πολιτικά.
-Είναι δικαιολογημένος ο φόβος πολιτών για τα εμβόλια; Υπήρξαν λάθη στη διαχείριση της εμβολιαστικής κάλυψης, σε επίπεδο Ευρώπης και Ελλάδας;
Η ανθρωπότητα δίνει μια μάχη με τον χρόνο για την επίτευξη του τείχους ανοσίας, με μόνο σύμμαχο την επιστήμη. Ας αξιοποιήσουμε στην Ελλάδα και την Ευρώπη το αποτελεσματικότερο όπλο που μας έχει προσφέρει μέχρι σήμερα η επιστήμη, το εμβόλιο. Αυτό που σε εμάς φαίνεται δεδομένο και έχουμε την επιλογή ακόμα και να απορρίπτουμε, σε άλλα μέρη του κόσμου είναι αγαθό εν ανεπαρκεία, όπως συμβαίνει και με το νερό ή το φαγητό.
Αναφορικά με τη διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση, όπως είπα πιο πριν το εμβολιαστικό πρόγραμμα κινείται σε επίπεδα χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Εδώ που φτάσαμε, πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι δεδομένου ότι το 27% των υγειονομικών της χώρας παραμένουν πλήρως ανεμβολίαστοι, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός τους, όπως έγινε στην Ιταλία, είναι μονόδρομος. Επιπλέον, η κυβέρνηση οφείλει να βρει έναν τρόπο να εμβολιάσει κατ’ οίκον τους ανθρώπους που δε μπορούν να μετακινηθούν εύκολα και όσον αφορά τους αναποφάσιστους, να υπάρξει καλύτερη ενημέρωση, για να πειστούν. Τέλος, οι ανησυχητικές εξελίξεις με τη μετάλλαξη Δέλτα, χτυπά καμπανάκι σε χώρες όπως τη δική μας, καθώς στις ηλικιακές ομάδες άνω των 60 όπου υπάρχουν υψηλότεροι κίνδυνοι, σχεδόν ένας στους τρεις παραμένει ανεμβολίαστος στην Ελλάδα.
-Ο νέος εκλογικός νόμος για την τοπική αυτοδιοίκηση βοηθά στην κυβερνησιμότητα ή εξυπηρετεί τις μεγαλύτερες δυνάμεις;
Το εκλογικό σύστημα αποτελεί κεντρικό ζήτημα για τη Δημοκρατία, που δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται υπό το πρίσμα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Ο νέος εκλογικός νόμος για την τοπική αυτοδιοίκηση κινείται στη γνωστή πατερναλιστική κατεύθυνση που μας έχει συνηθίσει η ΝΔ σε ζητήματα πολιτικής και εκλογικής νομιμοποίησης. Με τον νέο νόμο ειδικότερα, θεσπίζεται το όριο του 43%, προκειμένου να μπορεί να εκλεγεί ένας δήμαρχος ή ένας περιφερειάρχης από τον πρώτο γύρο και παράλληλα ο συνδυασμός του να λάβει 3/5 των συμβούλων. Αυτό θέτει σοβαρά προβλήματα δημοκρατικότητας. Επιπλέον, ευνοείται η πρώτη παράταξη, ενώ αποδυναμώνονται τα συμβούλια και ενισχύεται υπέρμετρα η παρουσία της στην Οικονομική Επιτροπή και την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Όμως, δεν είναι ο δήμαρχος ή ο περιφερειάρχης, αλλά τα συμβούλια που οφείλουν να βρίσκονται στο κέντρο βάρους της Αυτοδιοίκησης, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας που ισχύει στη χώρα μας και έχει υπερνομοθετική ισχύ. Από την άλλη πλευρά, το σύστημα της «απλής αναλογικής», όπως θεσπίσθηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ημιτελές και προβληματικό, ως προς την διοικητική αποτελεσματικότητα. Αυτό που χρειαζόμαστε ένα εκλογικό σύστημα, το οποίο θα συνδυάζει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τη δημοκρατική νομιμοποίηση με τη διοικητική αποτελεσματικότητα, πέρα από μικροκομματικές λογικές.
-Κατά τη γνώμη σας, είναι εφικτή η αποτελεσματική συζήτηση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, σε ρεαλιστική βάση ή ο κ. Ερντογάν θα επιστρέψει στην προκλητική τακτική του; Ποια η συμβολή της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ ως προς τα Ελληνοτουρκικά-Ευρωτουρκικά ζητήματα; Τι προσπαθεί να πετύχει η γείτονα με τη στρατηγική της;
την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας να έχει μετατραπεί σε χίμαιρα, έχω υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις για μία νέα ειδική σχέση με την Τουρκία, πρέπει να παλέψουμε για ένα νέο πλαίσιο, ένα «νέο Ελσίνκι». Στο πλαίσιο αυτό, θα υπάρχει ένα καρότο και ένα μαστίγιο για την κυβέρνηση Ερντογάν. Το καρότο θα είναι η αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης που την θέλει η Τουρκία, επειδή η Ευρώπη αποτελεί τον μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο. Από την άλλη πλευρά, το μαστίγιο θα είναι ο σεβασμός, μέσω αυτοματοποιημένων κυρώσεων στην Τουρκία, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στο εσωτερικό της και ο σεβασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων των γειτονικών χωρών στο εξωτερικό. Προς αυτή την κατεύθυνση θα ήθελα να υπογραμμίσω και την πρωτοβουλία που έχω πάρει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έχει ψηφιστεί τόσο στην Έκθεση για την εμπορεία όπλων προς τρίτες χώρες όσο και πιο πρόσφατα στην Έκθεση για την Τουρκία, και αφορά την επιβολή εμπάργκο ευρωπαϊκών όπλων στην Τουρκία. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί σημαντικό όπλο για την ελληνική εξωτερική πολιτική, προς την κατεύθυνση άσκησης πίεσης στο Συμβούλιο για να βγάλει ανάλογα συμπεράσματα.
