Υπάρχουν εκλογικές διαδικασίες που δεν χρειάζεται να δεις τις δημοσκοπήσεις για να καταλάβεις τον νικητή. Μία από αυτές είναι οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου δημάρχου στη Νέα Υόρκη. Ο Mamdani, μετά την πρωτοφανή νίκη του στις προκριματικές εκλογές του Ιουνίου (κέρδισε τον Κουόμο με διαφορά 12 ποσοστιαίων μονάδων), είναι ο επικρατέστερος νικητής. Μια νίκη του θα σηματοδοτήσει όχι μόνο την άνοδο μιας νέας γενιάς προοδευτικών, αλλά και βαθιές κοινωνικές διαιρέσεις.
Τα αίτια της επιτυχίας του Mamdani είναι πολυδιάστατα. Πρώτον, η εστίαση στην οικονομική προσιτότητα: προτάσεις όπως πάγωμα ενοικίων, δωρεάν λεωφορεία και καθολική παιδική φροντίδα ανταποκρίνονται στην αγωνία χιλιάδων Νεοϋορκέζων για τον πληθωρισμό και την ακρίβεια στέγασης. Σύμφωνα με ανάλυση της Bloomberg, η καμπάνια του κινητοποίησε πάνω από 20.000 δωρητές και 50.000 εθελοντές, που χτύπησαν 1 εκατομμύριο πόρτες, δημιουργώντας ένα νέο ρεκόρ συμμετοχής από το 2001 και έπειτα. Δεύτερον, η ψηφιακή επανάσταση: Βίντεο με χιούμορ και ελπίδα έγιναν viral, προσελκύοντας millennials και Gen Z – νεότερους ψηφοφόρους. Τρίτον, η κινητοποίηση μειονοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε περιοχές με πλειοψηφία μειονοτήτων οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τεράστια διαφορά υπέρ του Mamdani.
Η άνοδος και διαφαινόμενη νίκη του μουσουλμάνου Mamdani πυροδοτεί τη συζήτηση για τις διαφορές ανάμεσα στις μεγαλουπόλεις και την ύπαιθρο αλλά και τη σύγκρουση πολιτισμών εντός των τειχών της χώρας. Η πόλωση που υπάρχει ανάμεσα σε δύο εντελώς διαφορετικές οπτικές του κόσμου, που δεν γεφυρώνονται, φέρνει στο μυαλό τις τομές του Huntington. Προοδευτικοί-παραδοσιακοί, πολυπολιτισμικότητα-εθνικισμός. Η νίκη Mamdani θα δώσει την ευκαιρία στον Τραμπ να δείχνει με το δάχτυλο τη Νέα Υόρκη λέγοντας «αυτό έχουν καταντήσει να είναι οι δημοκρατικοί πλέον», πράγμα που θα επιτείνει το χάσμα.
Η διαφαινόμενη νίκη Mamdani λοιπόν είναι ένα σημαντικό βήμα της σύγκρουσης διαφορετικών πολιτισμών, η οποία δεν απασχολεί μόνο τις ΗΠΑ αλλά ολόληρη τη Δύση. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι εάν από τη σύγκρουση θα υπάρξει ένας τελικός νικητής ο οποίος θα επικρατήσει ολοκληρωτικά ή εάν θα οδηγηθούμε σε δημιουργία κρατιδίων μέσα σε κράτη, όπου η διαφορετικότητα γίνεται διχασμός.
