«Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι το κόμμα-θετική έκπληξη των εκλογών» υποστηρίζει η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ μιλώντας στο «m». Η Νάντια Γιαννακοπούλου εκτιμά πως «υπάρχουν πολίτες από τον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς που θέλουν αλλαγή συσχετισμών» και όχι «τον ελιτισμό της κυβέρνησης και τον αμετανόητο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ».
Κυρία Γιαννακοπούλου, πλέον είμαστε παραμονές των εκλογών και παραμένει ασαφές γιατί να επιλέξει κάποιος το ΠΑΣΟΚ. Αυτό αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις, όπου η αρχική άνοδος του κόμματος πλέον δεν καταγράφεται.
Σημειώνω ότι δημοσκοπικά αυτήν τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ μετριέται σε ποσοστά της τάξεως του 10%-10,5% στην απλή πρόθεση ψήφου, που με πλήρη αναγωγή παραπέμπει σε επίδοση περίπου 12%. Στις εκλογές είχαμε πάρει 8,1%, δηλαδή υπάρχει αύξηση της τάξεως του 50%. Ασφαλώς ένα χρόνο πριν, αμέσως μετά την εκλογή του προέδρου μας Νίκου Ανδρουλάκη, οι έρευνες μας έδιναν –μέσα στο κλίμα ενθουσιασμού που υπήρχε– μεγαλύτερες επιδόσεις από τις οποίες υπάρχει μια κάμψη. Μελετάμε τις έρευνες, βγάζουμε τα συμπεράσματά μας τόσο από αυτές όσο και από την καθημερινή επαφή με χιλιάδες πολίτες σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας και προχωράμε. Πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι το κόμμα-θετική έκπληξη των εκλογών αφού υπάρχουν πολίτες από τον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς που θέλουν αλλαγή συσχετισμών, ένα κόμμα που μπορεί να εκφράσει με σοβαρότητα την ανάγκη μεγάλων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στη χώρα. Αναφέρομαι σε τμήματα της κοινωνίας που βλέπει την αδυναμία, τη μεταρρυθμιστική άπνοια, τον ελιτισμό της κυβέρνησης και τον αμετανόητο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και βλέπουν ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διαδραματίσει διαφορετικό, θετικό ρόλο στις πολιτικές διεργασίες και την πορεία της χώρας.
Κατηγορείστε ως κόμμα ότι ταυτίζεστε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι απαντάτε;
Εχω την αίσθηση ότι καλλιεργείται μια αντίληψη που δεν στηρίζεται πουθενά και στοχεύει στην πίεση των δυνάμεων που μας βλέπουν θετικά. Ασκούμε αυστηρή κριτική στην κυβέρνηση και αυτό είναι το καθήκον μας. Αυτό δεν σημαίνει ταύτιση με τον λαϊκισμό και τον μηδενισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς δεν καταψηφίσαμε τα εξοπλιστικά προγράμματα ή την ελληνογαλλική και ελληνοαμερικανική συμφωνία, δεν κρυφτήκαμε απέναντι στην επίθεση στην Ουκρανία, ούτε καταψηφίσαμε μέτρα για τη στήριξη των νοικοκυριών ακόμα και όταν σημειώναμε ότι δεν είναι οι ορθές λύσεις, ότι χαρακτηρίζονται από αποσπασματικότητα και ανεπάρκεια. Πάντα συνοδεύαμε την αυστηρή κριτική με συγκεκριμένες προτάσεις. Νομίζω όμως ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να ακούει κριτική, θέλει σιωπή.
Είναι το ΠΑΣΟΚ ενωμένο; Και ρωτώ διότι επικρατεί η αίσθηση πως στη Χαριλάου Τρικούπη υπάρχει μια αναγκαστική συγκατοίκηση.
Από την επομένη των εκλογών για τον νέο πρόεδρο, όλοι προχωράμε με ενότητα, μαχητικότητα για να πετύχουμε τους στόχους μας και να δικαιώσουμε τις εκατοντάδες των πολιτών που συμμετείχαν και θέλουν άνοδο της δύναμής μας, το ΠΑΣΟΚ σε πρωταγωνιστικό ρόλο, αυτόνομη πορεία. Δεν υπάρχουν ομάδες, ομαδάρχες, πληγές, ανακωχές και υπόγειες διαδρομές. Οσοι –αναφέρομαι σε στελέχη– ήταν με το ένα πόδι αλλού εδώ και χρόνια πήγαν ήδη μαζικά κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ ως αντιμνημονιακοί για να ψηφίσουν το αριστερό 3ο μνημόνιο, και ένα τμήμα συνεργάστηκε μετά το 2019 με τη Ν.Δ. Οσοι είμαστε στο ΠΑΣΟΚ, είμαστε και με τα δύο πόδια στο ΠΑΣΟΚ, μάχιμοι και αποφασισμένοι να το ανεβάσουμε και πάλι.
Γιατί τόσο οξύτατη αντίδραση στην αποκάλυψη ότι ο κ. Καλογρίτσας έδινε χρήματα στον ΣΥΡΙΖΑ; Αν ρωτήσουμε τους απλούς πολίτες θεωρούν δεδομένη την ενίσχυση των κομμάτων από «φίλους» επιχειρηματίες και σε κάθε περίπτωση δεν είναι η πρώτη φορά που το συναντάμε στην πολιτική ζωή.
Δεν ξέρω τι είναι γνωστό και τι όχι. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι μέσα στο Ειδικό Δικαστήριο μια γυναίκα με ονοματεπώνυμο κατήγγειλε ουσιαστικά ροή μαύρου χρήματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για πολύ σοβαρή καταγγελία και πρέπει να διερευνηθεί μέχρι τέλους. Αυτό δεν θα έπρεπε να είναι κάτι το αυτονόητο; Θυμίζω δε ότι λίγα χρόνια πριν, κάποιοι στηριγμένοι σε καταθέσεις που δεν περιείχαν κανένα απολύτως στοιχείο, καταθέσεις προστατευόμενων μαρτύρων, κρέμασαν με τα μανταλάκια δέκα κορυφαία στελέχη της τότε αντιπολίτευσης, τα διέσυραν, αμφισβήτησαν την ηθική τους υπόσταση και στο τέλος, όταν αθωώθηκαν, δεν ζήτησε κανένας συγγνώμη. Πού είναι τώρα όλοι αυτοί οι κήνσορες της ηθικής, όταν το κόμμα τους κατηγορείται; Εν πάση περιπτώσει, είναι απλό: πρέπει να διερευνηθούν οι καταγγελίες, να κατατεθούν στοιχεία και να αποφανθεί η Δικαιοσύνη, ώστε να πληροφορηθούμε όλοι μας τι συνέβη.
