Κι όμως, ακόμη και μέσα στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας ή ανάμεσα σε παραδοσιακούς συντηρητικούς ψηφοφόρους, υπάρχουν φωνές που επιθυμούν την «πτώση» του Μητσοτάκη. Όχι επειδή υπάρχει καλύτερη πρόταση, ούτε γιατί διαφαίνεται κάποια στιβαρή εναλλακτική. Αλλά επειδή η φθορά της εξουσίας γεννά γκρίνια, και η επιτυχία ενοχλεί. Μόνο που αυτή η επιθυμία είναι πολιτικά κοντόφθαλμη και εθνικά επικίνδυνη. Γιατί το ερώτημα δεν είναι απλώς «να φύγει ο Μητσοτάκης». Το ερώτημα είναι: να έρθει ποιος; Και, κυρίως, να κυβερνήσει πώς;
Η Ελλάδα, μετά από δεκαετίες κρίσεων, χρειάζεται πάνω απ’ όλα σταθερότητα. Και σταθερότητα δεν σημαίνει απουσία αλλαγών —σημαίνει συνέχεια, θεσμική σοβαρότητα και πολιτική ωριμότητα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ηγείται μιας κυβέρνησης 6,5 ετών που παραμένει 16 μονάδες μπροστά από την αντιπολίτευση. Είναι ένας πρωθυπουργός που, μετά από σχεδόν επτά χρόνια εξουσίας, εξακολουθεί να προηγείται με διαφορά άνω των 25 μονάδων στην καταλληλότητα για διακυβέρνηση. Αυτά τα νούμερα δεν είναι τυχαία. Αντικατοπτρίζουν την εμπιστοσύνη ενός εκλογικού σώματος που έχει δει πολλά —και πλέον αναγνωρίζει την αξία της σταθερότητας.
Η επιτυχία του Μητσοτάκη δεν είναι προϊόν επικοινωνίας, αλλά διαχείρισης. Από την πανδημία έως την ενεργειακή κρίση, από τις φυσικές καταστροφές έως τις επενδύσεις που επιστρέφουν, η χώρα δεν στάθηκε ακίνητη. Προχώρησε, με σχέδιο και συνέπεια, όταν άλλοι θα κατέρρεαν υπό το βάρος των ίδιων συνθηκών.
Κάποιοι θέλουν να τον δουν να φεύγει, ίσως γιατί δεν αντέχουν την επιτυχία ενός ηγέτη που κατάφερε να ενώσει το μετριοπαθές και το προοδευτικό τμήμα της κεντροδεξιάς. Αλλά όσοι επιθυμούν την πτώση του, οφείλουν να απαντήσουν ειλικρινά: τι θα έρθει στη θέση του; Ένα πολιτικό κενό, μια πρόχειρη συμμαχία, ή η επιστροφή στην αστάθεια;
Ο Μητσοτάκης δεν είναι απλώς ο ηγέτης της Νέας Δημοκρατίας. Είναι ο θεσμικός πυλώνας που συγκρατεί το πολιτικό σύστημα σε ισορροπία. Και όσο αυτή η ισορροπία παραμένει εύθραυστη, η Ελλάδα δεν αντέχει πειράματα.
Γιατί χωρίς σταθερότητα, δεν υπάρχει ούτε πρόοδος, ούτε πατρίδα που προχωρά.
