Γράφει ο Χάρης Παυλίδης
Σε τι συνίσταται το «νέο» που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ, πλην της «ανακαινισμένης», αλλά εκτός πραγματικότητας, αντιδεξιάς ρητορικής; Ποιο είναι το ακριβές στίγμα της λεγόμενης «προοδευτικής παράταξης»; Και εν τέλει η έννοια της «συντήρησης» που χρησιμοποιεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της ΝΔ έχει σημείο αναφοράς τον περασμένο αιώνα ή τον παρόντα χρόνο; Είναι προφανές ότι η επιχειρούμενη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ταυτιστεί με έννοιες και πρόσωπα από το παρελθόν, που δεν έχουν σχέση με την Αριστερά, διατρέχει τον κίνδυνο να αμφισβητηθεί από τους πραγματικούς «κληρονόμους» της πολιτικής διαθήκης του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αυτό, όμως, είναι το «νέο» που οραματίζεται ο Αλέξης Τσίπρας; Δυστυχώς για το πολιτικό σύστημα και ατυχώς για τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων που επιχειρούν αντί να γράφουν ιστορία να αντιγράφουν την ιστορία, η αυθεντικότητα του πρωτοτύπου, όσο τέλεια κι αν είναι, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις αλλαγές που έχουν συντελεσθεί με την πάροδο του χρόνου. Η αποτυχία του Αλέξη Τσίπρα, πέραν των άλλων εμφανών πολιτικών αδυναμιών, σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο αντίγραφο της Αριστεράς που εμφάνισε ως πρωτότυπο. Χρειάστηκαν μερικά χρόνια διακυβέρνησης προκειμένου να αποκαλυφθεί η πλαστότητα. Και τώρα έρχεται και, αντί να καταθέσει νέες προτάσεις, σερβίρει ξαναζεσταμένη την «προοδευτική παράταξη».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας ταλαντούχος αντιγραφέας και κυρίως ένας δεινός αφηγηματογράφος. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που κάνει καριέρα με αυτά τα προσόντα. Εκπρόσωπος όμως της «προοδευτικής παράταξης», έστω και με την ιστορική σημασία του ορισμού, από πού και έως πού; Μήπως γιατί κάποια ορφανά του ΠΑΣΟΚ, με στερητικό σύνδρομο εξουσίας, φροντίζουν να τροφοδοτούν με μύθους την υστεροφημία του;
Δεν μπορώ να ξέρω τι πιστεύει ο ίδιος για τον εαυτό του, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κεντρώου πολιτικού. Δεν είμαι σίγουρος αν έχει και του αριστερού με την ευρωπαϊκή σημασία του όρου, αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα που μπορεί να απασχολεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τους παροικούντες τα πέριξ. Το πλέον βέβαιο είναι ότι οι απόψεις του, όπως και οι απόψεις της πλειονότητας των στελεχών και των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και ενός μεγάλου μέρους της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς, ποτέ δεν υπήρξαν κεντρώες. Ούτε στην οικονομία, ούτε στα κοινωνικά θέματα, πολλώ δε μάλλον στα εθνικά.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
