Η έκθεση του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για την τραγωδία των Τεμπών αποτελεί ένα σοβαρό κατηγορητήριο, όχι μόνο για τις κρατικές αδυναμίες και τα διαχρονικά λάθη στη διαχείριση των σιδηροδρόμων, αλλά και για τον ρόλο των μέσων ενημέρωσης.
Το πόρισμα είναι ξεκάθαρο ασκώντας μεγάλη κριτική στον απλοϊκό τρόπο με το οποίο τα ΜΜΕ αναπαρήγαγαν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, στον τρόπο με τον οποίο έφυγε η συζήτηση από το πιο σημαντικό, που είναι το ατύχημα αυτό κάθε αυτό, και επικεντρώθηκε μόνο στην έκρηξη το όποιο την ακολούθησε, στην ευκολία με την οποία όλοι έσπευσαν να δουν την υπόθεση αυτή μόνο μέσα από την σημαντικότατη ποινική της διάσταση αλλά να αγνοήσουν το πως θα αποκτήσουμε καλύτερα τρένα.
Το πιο ανησυχητικό, όμως, δεν είναι το τι έκαναν τότε, αλλά το τι κάνουν τώρα. Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, που αποκαλύπτει τις ευθύνες των ίδιων των μέσων ενημέρωσης, θάφτηκε σχεδόν ολοκληρωτικά.
Ελάχιστες αναφορές, καμία ουσιαστική ανάλυση, καμία αυτοκριτική. Τα ΜΜΕ που υποτίθεται ότι υπηρετούν την αλήθεια και την ενημέρωση, στην πραγματικότητα υπηρετούν τα συμφέροντα που τα ελέγχουν. Και όταν αυτά τα συμφέροντα απειλούνται, η «είδηση» εξαφανίζεται.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας, αναφέρθηκε ανοιχτά στα μέσα ενημέρωσης και τους ιδιοκτήτες τους. Όχι ως πολιτικός που επιδιώκει να τα ελέγξει, αλλά ως ηγέτης που αναγνωρίζει τις τεράστιες ευθύνες τους στη διαμόρφωση μιας στρεβλής εικόνας της πραγματικότητας.
Μίλησε για τον ρόλο των καναλιών, των εφημερίδων, των μεγάλων ιστοσελίδων, που εδώ και χρόνια δεν λειτουργούν ως ανεξάρτητοι πυλώνες δημοκρατίας, αλλά ως παραρτήματα επιχειρηματικών συμφερόντων που διαπραγματεύονται και εργαλειοποιούν την ενημέρωση.
Αυτή η δήλωση, βέβαια, δεν έτυχε της δέουσας προσοχής από τα ίδια τα μέσα.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Όταν ένας πρωθυπουργός στρέφει το βλέμμα στην αδιαφάνεια και την κατευθυνόμενη δημοσιογραφία, αυτοί που επωφελούνται από αυτήν δεν έχουν κανένα συμφέρον να το αναδείξουν. Είναι η τακτική της αφωνίας, της σιωπής που αφήνει τον πολίτη στο σκοτάδι.
Όμως, η σιωπή δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Τα ΜΜΕ δεν είναι υπεράνω κριτικής, και το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν φοβάται να θίξει το θέμα δείχνει ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει. Η ελληνική κοινωνία, εξοργισμένη από την παραπληροφόρηση και την επιλεκτική δημοσιογραφία, απαιτεί διαφάνεια, αλήθεια και δικαιοσύνη. Και αυτή η αλλαγή δεν θα έρθει μέσα από τις οθόνες των καναλιών ή τις σελίδες των μεγάλων εφημερίδων, αλλά από την ίδια την κοινωνία, που πλέον γνωρίζει πότε την εξαπατούν και δεν συγχωρεί τόσο εύκολα.
Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για τον ρόλο των ΜΜΕ μπορεί να θάφτηκε στα δελτία ειδήσεων, αλλά το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: η εποχή που τα ΜΜΕ λειτουργούσαν χωρίς λογοδοσία πλησιάζει στο τέλος της. Και όσοι επέλεξαν τη σιωπή, θα βρεθούν πολύ σύντομα αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους.
