Με μήνυση απαντά ο Γιώργος Παπαχρήστος σε άρθρο του Θανάση Καρτερού στην Αυγή. Μολονότι στο άρθρο του άλλοτε στενού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα ενόσω βρισκόταν στο Μέγαρο Μαξίμου δεν αναφέρεται ονομαστικά ο αρθρογράφος των Νέων αλλά ο «Γ», ο Παπαχρήστος εκτιμά πως αφορά τον ίδιο.
«Τον Απρίλιο του 2015, εν μέσω παντοκρατορίας ΣΥΡΙΖΑ, συγκατένευσα έπειτα από πλήθος παραινέσεων και φιλικών παρεμβάσεων να αποδεχθώ μια συγγνώμη από την εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ”, η οποία με ένα πλήθος σχολίων και δήθεν δημοσιογραφικών “αποκαλύψεων” με συκοφαντούσε αδιανόητα κατασκευάζοντας ψεύδη σχεδόν επί ημερήσιας βάσεως. Επαναφέρω σήμερα εδώ αυτή τη συγγνώμη αντί άλλης απαντήσεως σε απίστευτα εμετικό χυδαιογράφημα εις βάρος μου που “φιλοξένησε” στο προχθεσινό της φύλλο η άλλοτε σοβαρή εφημερίδα της ανανεωτικής Αριστερός, για να διαπιστώσει και ο πλέον κακόπιστος αναγνώστης ότι, προ του κίνδυνου να καταδικαστούν, οι ελεεινοί συκοφάντες δεν διστάζουν να γλείφουν εκεί που πριν έφτυναν. Και για να αποδειχθεί πόση αξία έχουν όσα ακραία συκοφαντικά και δυσφημιστικά διατυπώνουν και σήμερα…
Το κείμενο της “συγγνώμης”:
“”Η ΑΥΓΗ” αισθάνεται την ανάγκη να δηλώσει ότι ουδέποτε είχε την πρόθεση να πλήξει την τιμή, την υπόληψη, την κοινωνική και πολιτική δράση, και κυρίως την επαγγελματική λειτουργία, υπόσταση και επάρκεια του συναδέλφου δημοσιογράφου της εφημερίδας “ΤΑ ΝΕΑ” Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου και κινήθηκε η εφημερίδα από εύλογο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.
Μια σειρά ατυχών δημοσιευμάτων, τα οποία βασίστηκαν σε προδήλως ψευδείς πληροφορίες, έδωσαν την εντύπωση ότι ο συνάδελφος κ. Παπαχρήστος είναι ένας αργόμισθος του Δημοσίου, διαπλεκόμενος δημοσιογράφος και εν πολλοίς στοιχείο που δεν έχει σχέση με την έντιμη και καλώς εννοούμενη δημοσιογραφία.
Είναι προφανές ότι από μεταγενέστερη δημοσιογραφική έρευνα που ακολούθησε, αποδείχθηκε ότι “Η ΑΥΤΉ” είχε πέσει θύμα ψευδών και γι’ αυτό αβασίμων πληροφοριών. Υπό την έννοια αυτή αισθάνεται ότι έχει την υποχρέωση να ανασκευάσει πλήρως τα όσα δημοσίευσε κατά καιρούς και με πλήθος επιθετικών απαξιωτικών προσδιορισμών εις βάρος του κυρίου Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου. Επιπροσθέτως επιθυμεί να τονίσει ότι τιμά και σέβεται ως συνάδελφο τον κ. Παπαχρήστο.
Ο δε κ. Γιώργος Παπαχρήστος δηλώνει ότι ουδεμία αξίωση κατόπιν αυτών έχει ή διατηρεί αστικής, ποινικής και πειθαρχικής φύσεως κατά της ΑΥΓΗΣ ΑΕ και του κ. Νίκου Φίλη”.
(Ευκαιρίας δοθείσης, ενημερώνω τον Θανάση Καρτερό, συντάκτη του βοθροειδούς χαρακτήρος άρθρου υπό τον αξιοσημείωτο τίτλο “Γάμα!”, ότι θα ακολουθήσω την “παρότρυνσή” του. Αμεσα δε. Ως εκτούτου, μην αναμένει, δεν θα τύχει καμιάς συγγνώμης…)», γράφει σήμερα Παρασκευή (31/7) ο Γιώργος Παπαχρήστος στη στήλη του.
Αφορμή για την αντίδρασή του είναι το ακόλουθο άρθρο του Θανάση Καρτερού:
«Ο Γάμα έχει γίνει με τη μασέλα του σύμβολο της δημοσιογραφίας της αθλιότητας. Ή της αθλιότητας της δημοσιογραφίας
Ο Γάμα είναι επαγγελματίας. Αρκεί να του δείξουν τον στόχο κι αυτός τον δαγκώνει με επαγγελματισμό Γκαίμπελς. Το επαγγελματικό του στάτους εξαρτάται από τα σημάδια που αφήνει η οδοντοστοιχία του. Παράνομες συναλλαγές χιλιάδων ευρώ από Παππά και Σπίρτζη παλιότερα; Έπαινος. Κρουαζιέρα με το σκάφος του μεγαλομέτοχου του ΟΠΑΠ από Τσίπρα πρόσφατα; Έπαινος συν μπόνους. Το γεγονός ότι οι συναλλαγές, η κρουαζιέρα, όσα σημάδια αφήνει η μασέλα του, είναι μασάλια, δεν τον πτοεί. Διότι:
Ο Γάμα είναι (με το) καθεστώς. Ανήκει στον ελεεινό στρατό των μισθοφόρων, που το συμβόλαιό τους απαιτεί να εξοντώσουν ό,τι κινείται στο πεδίο της ηθικής και της αλήθειας της Αριστεράς. Με ιδιαίτερη προτίμηση στον μισητό Τσίπρα. Πέρασε με άνεση χορευτή από την αυλή του Σημίτη και του σοσιαλισμού στην αυλή του Σαμαρά και των Μένουμε Ευρώπη, κι από κει στην υπηρεσία του συμπλέγματος Μπογδάνου – Μητσοτάκη. Και δεν λογαριάζει τίποτε, την αλήθεια κυρίως, διότι:
Ο Γάμα έχει τις πλάτες -και τι πλάτες!- του Μπαμπούλα. Εφοπλιστικές, πολιτικές, πολιτιστικές, χρηματιστικές, πλυστικές. Κι αφού ο Μπαμπούλας έχει κατεβάσει από καιρό τον αντίχειρα στη γνωστή αυτοκρατορική κίνηση -θανατώστε τον!- για τον Τσίπρα, αυτός του φορτώνει όλη την κιτρινίλα από τη χοληδόχο κύστη του. Την ηθική, τη δεοντολογία, την αλήθεια, την προσωπική αξιοπρέπεια, τα αφήνει έξω από το γραφείο του Αφεντικού, όταν προσέρχεται για να πάρει “γραμμή”. Διότι:
Ο Γάμα δεν έχει να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, εκτός από τον Μπαμπούλα. Και επειδή δεν έχει να δώσει λογαριασμό, και επειδή βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία, και επειδή μουτζουρώνει και δαγκώνει εν ονόματι κάποιας λευκής κανονικότητας, όταν τον πιάνουν να συκοφαντεί με χοντρά ψέματα, συκοφαντεί ακόμα πιο χοντρά τον στόχο του. Είναι, δηλαδή, και ψεύτης, και συκοφάντης, και δειλός, και θρασύς, και θρασύδειλος. Έχει όλα τα προσόντα για να γράψει ιστορία την εποχή των αρίστων. Διότι:
Ο Γάμα έχει γίνει με τη μασέλα του σύμβολο της δημοσιογραφίας της αθλιότητας. Ή της αθλιότητας της δημοσιογραφίας. Δεν έχει όνομα, αφού ένα διαχρονικό σύμβολο δεν έχει ανάγκη από ληξιαρχεία. Αξίζει να του αφιερωθεί εν ζωή ένα άγαλμα, με δέκα τσέπες, τριακόσια δόντια, τεράστια χοληδόχο κύστη αντί για πρόσωπο, κι ένα χρυσοποίκιλτο περιλαίμιο με τη λέξη-κλειδί της ιστορικής του αποστολής: Γάμα!».
