Ύστερα από 40 χρόνια στη δημοσιογραφία, σίγουρα έχω κάνει και λάθη και παραλείψεις. Εκείνο που μπορώ να δηλώσω μετά βεβαιότητας είναι πως δεν υπήρξα ούτε θα υπάρξω… γραμμιτζής ουδενός. Και επειδή κατανοώ ότι κάποιες φορές μπορεί να στενοχωρώ με τις θέσεις μου κάποιους, οφείλω να επισημάνω ορισμένα πράγματα με αφορμή το σχόλιο που έκανα χθες για υπουργούς… συνδικαλιστές. Μεταξύ αυτών, ανέφερα τους Αδωνι Γεωργιάδη και Βασίλη Κικίλια, που ζήτησαν να επεκταθεί και στους λοιπούς ένστολους η απόφαση του πρωθυπουργού για τις αυξήσεις στις Ενοπλες Δυνάμεις.
Πρώτον, δεν διαφωνώ μαζί τους στο ότι θα είναι λάθος να χωριστούν σε δύο ταχύτητες οι άνθρωποι που φέρουν το εθνόσημο. Δεύτερον, δεν διαφωνώ συνολικά με το ότι η κυβέρνηση αυτή οφείλει να διορθώσει τα μισθολογικά όλων των πολιτών. Το τρίτο που θα έλεγα είναι ότι κάποιοι άνθρωποι και πολιτικοί έχουν ιδιαίτερη σχέση με τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, και μάλιστα διαχρονική. Το τέταρτο και σημαντικό είναι πως η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έχουν κανένα κέρδος με το να δυσαρεστήσουν κάποιους εργαζόμενους.
Χθες επισήμανα ότι οι υπουργοί, αν μη τι άλλο, έχουν την προνομία στο Υπουργικό Συμβούλιο να θέτουν τους προβληματισμούς τους ενώπιον του πρωθυπουργού. Όπως πληροφορήθηκα, το σχετικό θέμα και οι ανακοινώσεις δεν συζητήθηκαν στο Υπουργικό, άρα όσοι υπουργοί διαμαρτυρήθηκαν δεν είχαν την ευκαιρία να τοποθετηθούν στο κυβερνητικό όργανο.
Όσο για τον Αδωνι, εκείνο που θα πω για να είμαι ξεκάθαρος είναι από τους ελάχιστους που και με προσωπικό κόστος υποστήριξε δύσκολες αποφάσεις που έχει πάρει η κυβέρνηση και ποτέ δεν κρύφτηκε, όπως άλλοι.
Kλείνοντας το σημείωμα, θα πρόσθετα ότι δεν είμαι στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη, για να γνωρίζω τι σκέφτεται και γιατί αποφάσισε να κάνει το… δώρο των ανακοινώσεων στον Νίκο Δένδια. Αλλά αυτό ελάχιστη σημασία έχει για την κοινωνία. Εκείνο που θα έλεγα, πάντως, προς όλες τις κατευθύνσεις είναι να μην πυροβολούν τον αγγελιοφόρο, αλλά να διαβάζουν το μήνυμα.
