Στις αρχές της εβδομάδας, όπως ήδη θα γνωρίζετε, εξαρθρώθηκε στη χώρα μας τρομοκρατικό δίκτυο, το οποίο δεχόταν καθοδήγηση από το εξωτερικό και σχεδίαζε επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο της Αθήνας. Κανονικά, μετά από μία τέτοια επιτυχία των ελληνικών αρχών θα έπρεπε όλοι να αισθανόμαστε ευχαριστημένοι, σωστά; Κι όμως, από τους χώρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν εκφράζεται κανενός είδους ικανοποίηση. Αντιθέτως, εκφράζεται η υπόνοια ότι, εδώ, «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».
του Μιχάλη Δεμερτζή
Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες αντιδράσεις η Αριστερά. Θυμάστε, ας πούμε, τις αποκαλύψεις για τις κακοποιήσεις παιδιών από μέλη της Κιβωτού του Κόσμου; Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ αναρωτιόταν μεγαλόφωνα «γιατί τώρα;», εννοώντας ότι, με την ανάδειξη του θέματος της Κιβωτού, κάποιοι «σκοτεινοί κύκλοι» προσπαθούν να εξαφανίσουν από την επικαιρότητα τις ειδήσεις που δεν συμφέρουν την κυβέρνηση.
Το ίδιο περίπου λέει και τώρα η Αριστερά για τον χρόνο που έγιναν οι συλλήψεις των τρομοκρατών και οι σχετικές ανακοινώσεις από την Αστυνομία, με την επιπλέον σημείωση ότι έρχονται εκλογές. Με άλλα λόγια, κλασικό αριστερό συνωμοσιολογικό σκεπτικό: Σου λέει, αφού σε λίγες μέρες έρχονται εκλογές, είναι ύποπτο που η Αστυνομία έκανε τη δουλειά της και ακόμα πιο ύποπτο το γεγονός ότι έβγαλε και ανακοίνωση για αυτό.
Οπότε, για να μην το κουράζουμε αγαπητέ αναγνώστη, σταμάτα τώρα ό,τι κάνεις… Σταματήστε όλοι τις δουλειές σας, σταματήστε να κινήστε, σταματήστε να αναπνέετε. Έρχονται εκλογές! Αλίμονο αν οι πράξεις σας νοθεύσουν τη λαϊκή βούληση και νομίσει η Αριστερά ότι δουλεύετε για να βγει ξανά η Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση. Όποιος ξυπνήσει το πρωί της ερχόμενης Δευτέρας για να πάει στην εργασία του, θα είναι υπόλογος. Μην παράγετε, μην ξοδεύετε, μην καταναλώνετε, μην τρώτε αν είναι δυνατόν… Έστω και μισό εκατοστό του ευρώ να προσθέσετε στο ΑΕΠ, δεν θα είστε παρά ένα πιόνι που στηρίζει το κυβερνητικό αφήγημα περί ανάπτυξης!
Δεν είδατε τον ΣΥΡΙΖΑ που απέχει από κάθε ψηφοφορία της Βουλής εδώ και δύο μήνες; Μέχρι τις εκλογές δεν πρόκειται να σηκώσει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι, για να μη θεωρηθεί, όπως λένε τα στελέχη του, ότι νομιμοποιεί την τρέχουσα κυβέρνηση. Βέβαια, όλο τον προηγούμενο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε κανονικά στις ψηφοφορίες της Βουλής, πράγμα που μάλλον νομιμοποιούσε τότε την κυβέρνηση, οπότε εδώ υπάρχει ένα ερώτημα: Γιατί; Γιατί σταμάτησε να τη νομιμοποιεί τώρα; Γιατί να μην απέχει από πέρυσι, που ο Α. Τσίπρας έλεγε ότι το να φύγει η κυβέρνηση «είναι ζήτημα επιβίωσης και δημοκρατίας»; Ή γιατί όχι κι από νωρίτερα; Να απέχει από την αρχή της τετραετίας ας πούμε…
Αφήνοντας κατά μέρος τα αστεία, τα προηγούμενα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά. Η απάντησή τους είναι ότι αν κάποιος είναι εμμονικός με τις εκλογές, αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν σκέφτεται τις εκλογές βέβαια, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων τα αλλότρια, νομίζει ότι οι εκλογές ορίζουν πλήρως τη συμπεριφορά λίγο πολύ των πάντων και αυτός είναι ο λόγος που δεν αισθάνεται ντροπή, όταν υπονοεί πως αν οι εκλογές γίνονταν λ.χ. τον Αύγουστο και όχι τον Μάιο, οι ελληνικές αρχές θα άφηναν δύο τρομοκράτες με έτοιμο σχέδιο δράσης να σουλατσάρουν ανάμεσά μας μέχρι τον Ιούνιο!
