Στην πολιτική, ο χρόνος δεν μετρά ίδια με τη ζωή και κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι εξελίξεις τον περιμένουν. Για όσους πιστεύουν ότι το να μιλάμε από τον Απρίλιο για τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, που γίνεται Σεπτέμβριο, είναι κάτι σαν το ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι.
Αλλά όλα δείχνουν ότι αυτή η ΔΕΘ θα είναι από τις πιο κρίσιμες της διακυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, γιατί, σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες, το «πακέτο» δεν θα είναι άδειο, ενώ θα κρίνει το αν η ΝΔ μπορεί να ανατρέψει τη δημοσκοπική εικόνα με εκείνη πρώτη μεν, αλλά με το υπόλοιπο σύστημα σε απρόβλεπτο χάος και την αυτοδυναμία να αποτελεί μεγάλο ζητούμενο.
Ο πρωθυπουργός έχει καθορίσει τον Σεπτέμβριο ως τον μήνα που η κυβέρνηση θα ξεκινήσει να πατάει... γκάζι με στόχο τις εκλογές, σε ένα περιβάλλον το οποίο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, καθώς οι επιπτώσεις των αποφάσεων Τραμπ στην οικονομία δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βεβαιότητα.
Μέχρι βέβαια να φτάσουμε στον Σεπτέμβριο, υπάρχουν ουκ ολίγες προκλήσεις για την κυβέρνηση, που φαίνεται ότι κάποιοι θέλουν να ξεχάσουν. Και αναφέρομαι στις... καθιερωμένες φωτιές, που αν δεν... σβήσουν από τώρα, το κλίμα θα είναι ακόμη χειρότερο, και φυσικά στο θέμα της ακτοπλοΐας, που εάν δεν το φροντίσει από τώρα, μπορούμε όλοι να φανταστούμε το ρεπερτόριο των καναλιών.
Καταλαβαίνω την αγωνία, αλλά μέχρι τον Σεπτέμβριο απαιτείται σοβαρότητα, λιγότερη μουρμούρα και αγωνία για τα «εγώ» τους και περισσότερη δουλειά. Αυτοί οι μήνες θα είναι η τελευταία ευκαιρία για τη ΝΔ να δείξει ότι μαθαίνει από τα λάθη της και κυρίως ότι μπορεί να τα διορθώνει.
Το κλίμα στη «γαλάζια ομάδα» δεν είναι καλό γιατί οι περισσότεροι έχουν επικεντρωθεί στη δική τους επόμενη μέρα, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν ότι η επόμενη μέρα της ΝΔ θα καθορίσει και τη δική τους.
