Είναι η νικήτρια των εκλογών του περασμένου Ιουλίου στη Βενεζουέλα, άσχετα αν η επικράτησή της «δεν αναγνωρίστηκε» από το ολοκληρωτικό και αιμοσταγές καθεστώς του Καράκας. Αναμφίβολα, είναι μια σταρ της πολιτικής, μια πατριώτισσα προικισμένη με σθένος και αποφασιστικότητα. Ορθωσε το ανάστημά της απέναντι στη δικτατορία του αδίστακτου μαρξιστή Νικολά Μαδούρο, διατρανώνοντας τη βούλησή της να αγωνιστεί για την ελευθερία. Τον Ιούνιο του 2023, η «κυβέρνηση» της Βενεζουέλας απαγόρευσε ετσιθελικά και με γελοίες προφάσεις την κάθοδο της Μαρίας Κορίνα Ματσάδο (μηχανικός ειδικευμένη σε θέματα βιομηχανικής παραγωγής) στις εκλογές. Τον Μάρτιο του 2024, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση εξέδωσε ένταλμα σύλληψής της, θέτοντας υπό κράτηση συνεργάτες της, στους οποίους μάλιστα δεν επετράπη η πρόσβαση σε δικηγόρο. Μάλιστα, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του περασμένου Ιουλίου, συνελήφθη και ο επικεφαλής ασφαλείας της Ματσάδο. 

To BBC από την πλευρά του μιλά για «τη γυναίκα που αναπτέρωσε την ελπίδα στους Βενεζουελάνους που θέλουν αλλαγή» και που η διεθνής κοινή γνώμη στηρίζει ανεπιφύλακτα και καταγράφει ότι κατά τη διάρκεια του 2023, η Ματσάδο «ταξίδεψε από άκρη σε άκρη στη Βενεζουέλα δύο φορές, παρόλο που είχαν κλείσει δρόμους, ακυρώθηκαν πτήσεις και χύθηκε αίμα ζώων στο αυτοκίνητό της». Και προσθέτει το βρετανικό δίκτυο σε ανταπόκρισή του ότι «καθώς περπατούσε στους πολυσύχναστους δρόμους, δεκάδες άνθρωποι της έδωσαν κομποσκοίνια που κρατά, με όνομα, τόπο και ημερομηνία και κρέμονται στον λαιμό της. Μπορείς να δεις μέχρι και δέκα κομπολόγια στο στήθος της. “Οι προσευχές μάς ενθαρρύνουν να συνεχίσουμε να πολεμάμε”». 

Παγκόσμιος θαυμασμός 

Η ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα αποτελεί πόλο έλξης θαυμασμού σε παγκόσμιο επίπεδο για όλους τους αγωνιστές της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Η εκτεταμένη νοθεία στις εκλογές της πατρίδας της, ακολουθούμενη από αιματηρή βία εκ μέρους φιλοκυβερνητικών παραστρατιωτικών, δεν την πτόησε και τέθηκε εκ νέου επικεφαλής των μαζικών διαμαρτυριών στο Καράκας για τις μεθοδεύσεις του καθεστώτος Μαδούρο. 

Οπως πλέον παραδέχονται ακόμα και αριστεροί πρόεδροι χωρών της αμερικανικής ηπείρου (όπως οι Γκουστάβο Πέτρο και Γκάμπριελ Μπόριτς της Κολομβίας και της Χιλής αντίστοιχα), η νίκη της αντιπολίτευσης ήταν συντριπτική, υπερβαίνοντας το 66%, όπως προέβλεπαν και τα exit polls. Ηδη, εξαιτίας της κριτικής που δέχθηκε για την εκτεταμένη νοθεία στις εκλογές, το καθεστώς Μαδούρο προχώρησε στη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων της Βενεζουέλας με την Αργεντική, τη Δομινικανή Δημοκρατία, την Κόστα Ρίκα, την Ουρουγουάη, τον Παναμά, το Περού και τη Χιλή. Κριτική όμως έχει δεχθεί ο δικτάτορας του Καράκας και από τις αριστερές κυβερνήσεις της Βραζιλίας και του Μεξικού. 

Τα πράγματα είναι απλά: σε μια χώρα με υπερπληθωρισμό που αγγίζει το 100%, είναι αδύνατον η κυβέρνηση που δολοφονεί αδιάκριτα, να κερδίζει εκλογές. Στις φυλακές της Βενεζουέλας έχουν κρατηθεί και Ελληνες, στη διάρκεια απόπειρας του καθεστώτος του Καράκας να βάλει στο χέρι με «πειρατικό» τρόπο ελληνικά καράβια. Σύμφωνα με το πρακτορείο AP, μια ανάλυσή του στα φύλλα καταμέτρησης δείχνει ότι ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης «κέρδισε πολύ περισσότερες ψήφους στις εκλογές της Κυριακής από ό,τι ισχυρίστηκε η κυβέρνηση», κάτι που εγείρει «σοβαρές αμφιβολίες για την επίσημη δήλωση ότι κέρδισε ο πρόεδρος Νικολά Μαδούρο». 

Φυσικά, η κυβέρνηση Μαδούρο (που είχε τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα) δεν επέτρεψε την άφιξη παρατηρητών στη χώρα. Η δήλωση του Αντονι Μπλίνκεν ήταν χαρακτηριστική: «Δεδομένων των συντριπτικών στοιχείων, είναι σαφές στις Ηνωμένες Πολιτείες και, κυρίως, στον λαό της Βενεζουέλας ότι ο Εντμούντο Γκονσάλες Ουρούτια (σ.σ.: ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης) κέρδισε τις περισσότερες ψήφους στις προεδρικές εκλογές της 28ης Ιουλίου στη Βενεζουέλα». 

Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ εξέφρασε μάλιστα την ανησυχία του για την ασφάλεια των ηγετών της αντιπολίτευσης, κάτι που φυσικά συνιστά προειδοποίηση για το –απομονωμένο πλέον διεθνώς– μαρξιστικό καθεστώς του Καράκας. 

Σε άρθρο της στην αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal», η Ματσάδο σημειώνει μεταξύ άλλων «το γράφω κρυπτόμενη, φοβούμενη για τη ζωή μου, την ελευθερία μου. Θα μπορούσαν να με αιχμαλωτίσουν καθώς γράφω αυτές τις λέξεις». Το ίδιο ισχύει για τα μέλη της ομάδας της. Ολοι οι αντίπαλοι του καθεστώτος Μαδούρο έχουν κατά καιρούς συλληφθεί, φυλακιστεί και βασανιστεί. Η Ματσάδο τονίζει μάλιστα ότι τα αποτελέσματα ήταν 67% προς 30%, λέγοντας πως έχει αποδείξεις «που λαμβάνονται απευθείας σε περισσότερα από το 80% των εκλογικών τμημάτων του έθνους». 

Ολα αυτά συμβαίνουν σε μια πανέμορφη και πλουσιότατη σε πετρέλαιο χώρα, όπου κάποτε οι κάτοικοι ζούσαν με άνεση και όπου τα τελευταία χρόνια η αχαλίνωτη εγκληματικότητα, η καταπίεση, η φτωχοποίηση και για τους πολλούς και η εξαθλίωση, αποτελούν πλέον τον κανόνα. Οι διακοπές ρεύματος είναι εκεί συνεχείς, ενώ η μεγάλη έλλειψη φαρμάκων και τροφίμων κάνει τη ζωή πάρα πολύ δύσκολη και μετατρέπει τη χώρα σε κολαστήριο.