ντραγκ κουίν (η)
- άντρας που κάνει σόου εμφανιζόμενος ως γυναίκα «ο Γιώργος θα ήταν πολύ καλύτερη ντραγκ κουίν αν δεν ήταν φάλτσος» 2. άντρας που κάνει σόου εμφανιζόμενος ως καρικατούρα γυναίκας «μου λένε ότι οι ντραγκ κουίν είναι σαν γυναίκες, αλλά εγώ γυναίκες που να είναι όπως οι ντραγκ κουίν δεν έχω δει» 3. ειδικός προσχολικής αγωγής «τι σόι εκπαιδευτική πολιτική είναι αυτή που το παιδί μου κοντεύει τα 6 και ακόμα δεν έχει δει ούτε μια ντραγκ κουίν στο σχολείο του;»
Επικίνδυνο καπρίτσιο
Η ιδέα να διαβαστεί το παραμύθι «Η ντραγκ κουίν που έσωσε τα Χριστούγεννα» σε παιδιά 3-13 ετών δεν είναι ούτε προοδευτική, ούτε παιδαγωγική, ούτε τίποτα τέτοιο. Είναι απλώς ένα καπρίτσιο. Μια επίδειξη ισχύος ενός παραγοντικού-συντεχνιακού ψευτοπροοδευτισμού που πιπιλάει την καραμέλα μιας «συμπεριληπτικότητας», η οποία συχνά περιλαμβάνει απολύτως οχυρωμένες ομάδες και κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως η έκθεση των νηπίων και των μικρών παιδιών στα θέματα που έχουν σχέση με τη σεξουαλικότητα καλό είναι να γίνεται με μέτρο. Παρ’ όλα αυτά και επειδή μπορεί σε κάτι να ωφελεί η επαφή των παιδιών με άντρες που επαγγελματικώς εμφανίζονται ως καρικατούρες γυναικών, ντυμένους με τα ρούχα της δουλειάς, σκέφτομαι μήπως πρέπει η πρωτοβουλία αυτή να ακολουθηθεί από την ανάγνωση του παραμυθιού «Η στρίπερ που έσωσε τα αρνάκια το Πάσχα» από μια γυναίκα στρίπερ που κι εκείνη θα είναι ντυμένη με τα ρούχα της δουλειάς της.
Συντηρητική ιδέα
Βέβαια, τώρα που το ξανασκέφτομαι, η ιδέα με τη γυναίκα στρίπερ μάλλον είναι μια ιδέα συντηρητική. Θέλω να πω οι γυναίκες στρίπερ δεν έχουν πέος και (στη συντριπτική τους πλειονότητα) γεννήθηκαν χωρίς πέος, πράγμα που σημαίνει ότι είναι εκπρόσωποι ενός ακραίου συντηρητισμού, ο οποίος πρέπει να ξεριζωθεί από μικρή ηλικία. Επανέρχομαι, προτείνοντας την ανάγνωση από άντρα στρίπερ (πάντα με τα ρούχα της δουλειάς).
Οι παραμυθατζήδες τον… χαβά τους
Το «Σπίγκελ» και επισήμως παραδέχεται ότι η συγκινητική ιστορία της «μικρής Μαρίας του Εβρου» ήταν αυτό που φαινόταν από την αρχή: ένα παραμύθι. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα ακουστούν συγγνώμες για τις επιθέσεις εναντίον όσων από την πρώτη στιγμή μιλούσαν για το προφανές του παραμυθιού. Οι πονηροί που το χρησιμοποίησαν για να προπαγανδίσουν ή να παραστήσουν τους ευαίσθητους ήξεραν καλά τι έκαναν και δεν έχουν λόγο να μετανιώσουν.
Virtual reality!
Οι πιο αδίστακτοι μάλιστα συνεχίζουν να επιμένουν ότι η «μικρή Μαρία που πέθανε την ημέρα της γιορτής της» ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Στο κάτω-κάτω, όπως λέει και ο σύντροφος Σπίρτζης, υπάρχει σχετικώς και ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με μαρτυρίες και πραγματικά κανείς δεν μπορεί να αντιπαραβάλλει κάτι μπροστά σε τόσο ατράνταχτα στοιχεία.
