τοξικός (ο)
- αυτός που είναι στέλεχος ή βλέπει με συμπάθεια τον ΣΥΡΙΖΑ, συριζαίος «σιγά σιγά η εφημερίδα γέμισε κρυφοτοξικούς και αναγκαστικά σταμάτησα να την αγοράζω»
- αυτός που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ «μα είναι δυνατόν να παίρνεις στα σοβαρά όλες αυτές τις ολοφάνερα τοξικές ειδήσεις;»
- ο ΣΥΡΙΖΑ «και μόνο η ιδέα μιας νέας κυβέρνησης του τοξικού είναι αρκετή για να σπείρει τον πανικό σε κάθε σοβαρό άνθρωπο»
Πρωτομάστορες στο δηλητήριο
Με παραξενεύει η απορία που εκφράζουν οι συμπολίτες που αναρωτιούνται «μπορεί άραγε να αποβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ την τοξικότητά του;» ή «πότε θα γίνει λιγότερο τοξικός ο ΣΥΡΙΖΑ;». Οχι μόνο επειδή η απάντηση είναι προφανής («όχι» και «ποτέ» αντιστοίχως), αλλά κυρίως επειδή οι απορίες αυτές δείχνουν ανθρώπους που ακόμα να καταλάβουν τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Που ακόμα να καταλάβουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τοξικός από επιλογή, αλλά από φύση.
Οι σύντροφοι δεν ποτίζουν την κοινωνία με δηλητήριο βάσει κάποιου σχεδίου, αλλά επειδή ούτε ξέρουν ούτε μπορούν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Γι’ αυτό ακόμα και στην υπόθεση Γεωργούλη, που ως εγκαλούμενοι θα μπορούσαν να δείξουν ένα διαφορετικό πρόσωπο, εκείνοι αδυνατούν και πάλι καταφεύγουν στο δηλητήριο, είτε μιλώντας για πιθανό στήσιμο του συντρόφου τους είτε με την αναπαραγωγή πρωτοσέλιδων του (αντίστοιχου επιπέδου με τους ίδιους) «Μακελειού».
Ναι, είναι ο ίδιος!
Επειδή κάποιοι αναρωτιέστε αν ο Μπιμπίλας που ρωτάει γιατί η γυναίκα που κατήγγειλε τον Γεωργούλη άργησε τέσσερις μήνες να πει το όνομά του στις βελγικές Αρχές είναι ο ίδιος Μπιμπίλας με εκείνον που με πάθος (και σωστά) υπερασπιζόταν όσους ακόμα και με πολλά χρόνια καθυστέρησης κατήγγειλαν τους κακοποιητές τους, να σας πω ότι προφανώς και είναι ο ίδιος.
Αλλωστε, ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι αριστερός.
Στρατιώτες που κάνουν τη βρόμικη δουλειά
Απόδειξη της τοξικής φύσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι το ότι οι υποψήφιες του κόμματος, που με τις αναρτήσεις τους προσπάθησαν να διασύρουν την καταγγέλλουσα, παραμένουν υποψήφιες του κόμματος.
Σαν στρατιώτες που έκαναν τη βρόμικη δουλειά που δεν μπορούν να κάνουν οι αξιωματικοί, με εξαίρεση τον Πολάκη, που από αυτή την άποψη είναι αυτάρκης (και φυσικά παραμένει πρωτοπαλίκαρο του κόμματος).
Δέσμια του φόβου…
Και πρόκειται για βρόμικη δουλειά, η οποία, ενώ απωθεί κάθε στοιχειωδώς σοβαρό πολίτη, δεν πάει και τελείως χαμένη. Ηδη, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, μια δεύτερη γυναίκα, η οποία σκέφτεται κι αυτή να καταγγείλει τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει φοβισμένη από τον διασυρμό που έχει υποστεί η πρώτη καταγγέλλουσα.
