Εξάρχεια (τα)
- γειτονιά της Αθήνας, «ο μπαμπάς μου μού υποσχέθηκε πως άμα μπω στη Νομική θα μου νοικιάσει ένα σπίτι στα Εξάρχεια»
- υπερβολική ωραιοποίηση της πραγματικότητας, «η ταύτιση γειτονιών της Αθήνας με γειτονιές του Παρισιού, του Λονδίνου ή της Νέας Υόρκης είναι εντελώς Εξάρχεια»
- θεματικό πάρκο που απευθύνεται σε εφήβους και νέους που θέλουν να παραστήσουν τους αντισυστημικούς και τους επαναστάτες, «το 4x4 της μαμάς δεν σου φταίει τίποτα, άμα θέλεις να ξεσπάσεις κάπου, υπάρχουν τα Εξάρχεια».
Οι «μπράβοι», ο Βαρουφάκης και η διάψευση
«Δεν ήταν αναρχικοί, αριστεριστές, κομμουνιστές ή νέοι μέλη κανενός κινήματος. Μπράβοι της νύχτας ήταν (και φαινόντουσαν)», έσπευσε να τουιτάρει ο άνθρωπος-παγόνι (κατά κόσμον Γιάνης Βαρουφάκης) μετά τον ξυλοδαρμό του στα Εξάρχεια.
Η σύλληψη του 17χρονου αναρχικού (εννοείται από τα βόρεια προάστια) τον διαψεύδει, αλλά αν για μια στιγμή υποθέσουμε ότι έχει δίκιο, αν δηλαδή υποθέσουμε ότι στα Εξάρχεια δρουν ανενόχλητοι μπράβοι της νύχτας, προς τι ο καημός της «ανανεωτικής», «εναλλακτικής», «αντισυστημικής» Αριστεράς (ή όπως αλλιώς λέμε την Αριστερά των ευκατάστατων συμπολιτών) με την Αστυνομία στα Εξάρχεια; Τι φοβούνται ότι μπορεί να προκαλέσει η παρουσία της Αστυνομίας σε μια περιοχή όπου ένας «μπράβος της νύχτας» μπορεί να νιώθει τόσο άνετα ώστε να πάει να ξυλοφορτώσει έναν αρχηγό κόμματος της Βουλής και να βιντεοσκοπήσει τον ξυλοδαρμό;
Τα ίδια πρόσωπα
Μπορεί η μαρτυρία του ηγέτη της ναρκισσιστικής Αριστεράς να ήταν ειλικρινής, καθώς η ηλικία και η κοινωνική τάξη του ίσως να μην του επιτρέπουν να καταλάβει ότι είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις τους αναρχικούς από τους μπράβους της νύχτας, τους χουλιγκάνους των γηπέδων από λοιπούς παραβατικούς συμπολίτες.
Οχι μόνο επειδή έχουν την ίδια όψη και συμπεριφορά, αλλά επειδή καμιά φορά είναι και τα ίδια πρόσωπα.
Από που πάω για την… εξέγερση;
Εν τω μεταξύ, λίγες μέρες (μπορεί και ώρες) πριν από τον ξυλοδαρμό του αρχηγού του, ο Κρίτων Αρσένης (στο πλαίσιο κι αυτός της αγανάκτησης για το δυστύχημα των Τεμπών) είχε αναρτήσει στο Ινσταγκραμ ένα πλακάτ που έγραφε «ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ».
Ελπίζω ακόμα κι αυτός να κατάλαβε πού ακριβώς βγαίνουν οι εξεγέρσεις στις Δημοκρατίες.
Προς τι η έκπληξη;
Κάποιοι συμπολίτες εξεπλάγησαν που η εμφάνιση του κρυμμένου συντρόφου Σπίρτζη συνοδεύτηκε από την απροθυμία του να αναλάβει οποιαδήποτε, ακόμα και την πιο μικρή, ευθύνη.
Η έκπληξή τους μάλλον οφείλεται στο ότι δεν έχουν παρατηρήσει πως το μόνο πράγμα για το οποίο αισθάνεται άσχημα συνολικά η Αριστερά είναι η αδυναμία της να παραδώσει την Ελλάδα στο ανατολικό μπλοκ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
