Ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ επιρρίπτει ο Μανώλης Κεγαλογιάννης για την κατάσταση που επικρατεί στα νησιά με τους μετανάστες.

«Ο Έλληνας Επίτροπος στην ομιλία του σημείωσε κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. Ότι θα έπρεπε να είχαν επιστραφεί στην Τουρκία μέχρι σήμερα 35.000 μετανάστες αλλά η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού ευθύνεται για τη μη επιστροφή. Και συνέχισε τονίζοντας ότι η διεκπεραίωση που σε άλλες χώρες γίνεται σε 15 ημέρες, εδώ μας παίρνει ένα χρόνο» είπε ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και υπογράμμισε πως «οι επαναπροωθήσεις μεταναστών προς την Τουρκία την τελευταία 4ετία επί ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπέρασαν μετά βίας τις ελάχιστες δεκάδες. Στόχος της κυβέρνησης για το 2020 είναι τουλάχιστον 10.000 μετανάστες να επιστρέψουν στην Τουρκία. Στόχος δεύτερος της κυβέρνησης, η γρήγορη μέσα σε λίγο χρόνο απονομή ή μη ασύλου με τη συντόμευση της διαδικασίας. Που μέχρι τώρα σχοινοβατούσε για μακρύ χρονικό διάστημα που πολλές φορές ξεπερνούσε και το χρόνο».

«Ο βασικός παράγοντας, αν θέλετε η αιτία για τα όσα βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε ήταν η ιδεοληπτική εμμονή της προηγούμενης κυβέρνησης που δεν ήθελε να διαχωρίσει τους μετανάστες από τους πρόσφυγες» τόνισε.

 Συνέντευξη στην Άντζελα Πεΐτση

Κύριε Κεφαλογιάννη, ως χώρα αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα με το μεταναστευτικό – προσφυγικό. Είστε ικανοποιημένος από τις ενέργειες, υπέρ της χώρας μας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, από τα μέσα του 2010 που άρχισε η κρίση του προσφυγικού, η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση πιάστηκε στον ύπνο, παντελώς απροετοίμαστη στη διαχείριση αυτού του μεγάλου προβλήματος. Και άφησε μόνες και αβοήθητες τις δύο χώρες, κύριες πύλες εισόδου στην Ευρώπη, την Ιταλία και την Ελλάδα που σήκωσαν και όλο το βάρος των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Και όταν πήρε κάποια μέτρα για την κατανομή των προσφύγων σε όλη την Ένωση αυτά μείνανε στην ουσία στα χαρτιά λόγω των εθνικών εγωισμών που επέδειξαν αρκετές χώρες μέλη τότε.

Προκαλεί θλίψη το γεγονός η Ευρώπη των 500 εκατομμυρίων να μην μπορεί να υποδεχθεί 1 εκατομμύριο πρόσφυγές όταν η Τουρκία φιλοξενεί –ασφαλώς με σημαντική οικονομική βοήθεια από την ΕΕ- 3,5 εκατ. πρόσφυγες από τη Συρία και μικρές χώρες όπως ο Λίβανος και η Ιορδανία επίσης γύρω στα τρία εκατομμύρια.

Στη σωστή πράγματι κατεύθυνση ήταν η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Μια συμφωνία δυστυχώς που όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί των επαναπροωθήσεων δεν την εκμεταλλευτήκαμε.

Βέβαια για να μην δημιουργούνται αυταπάτες. Τα λάθη της Ευρώπης στην αντιμετώπιση του προσφυγικού και μεταναστευτικού προβλήματος επ’ ουδενί δεν αθωώνουν τις «εφηβικές» και εν πολλοίς ιδεοληπτικές προσεγγίσεις στο ζήτημα της προηγούμενης κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Που φέρει βαριά ευθύνη.

Τι περαιτέρω πρέπει να κάνει η Ε.Ε. για να στηρίξει τη χώρα μας;

Τα ελληνικά σύνορα στη θάλασσα, στη στεριά και στον αέρα, αποτελούν ευρωπαϊκά σύνορα. Το έχουν διακηρύξει κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Η ενίσχυση τόσο με έμψυχο υλικό όσο και με εξοπλισμό της Frontex είναι κάτι που θα συμβάλλει στην ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών. Όπως, επίσης και η δημιουργία Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής, ένα σχέδιο που είχε προταθεί από ελληνικής πλευράς επί πρωθυπουργίας Καραμανλή και δικής μου θητείας στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Επιπροσθέτως θα πρέπει να βοηθηθούν οι χώρες εισόδου με την πραγματική ενεργοποίηση του προγράμματος μετεγκατάστασης των προσφύγων ώστε να δώσουμε όλες οι ευρωπαϊκές χώρες από κοινού λύση στο πρόβλημα μακριά από εθνικούς εγωισμούς. Ασφαλώς θα πρέπει να ενισχυθούν οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις που θα βοηθήσουν την Ελλάδα, αν τις απορροφήσει στο ακέραιο έγκαιρα και τις εκμεταλλευτεί ορθά, στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος.

Ο κ. Αβραμόπουλος δήλωσε πως «ούτε ένας μετανάστης δε θα έπρεπε να υπάρχει στα νησιά». Η εικόνα όπως γνωρίζετε αποτυπώνει την ακριβώς αντίθετη κατάσταση. Σε τι οφείλεται η κατάσταση που βιώνουν τα νησιά μας;

Ο Έλληνας Επίτροπος στην ομιλία του συμπλήρωσε και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. Ότι θα έπρεπε να είχαν επιστραφεί στην Τουρκία μέχρι σήμερα 35.000 μετανάστες αλλά η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού ευθύνεται για τη μη επιστροφή. Και συνέχισε τονίζοντας ότι η διεκπεραίωση που σε άλλες χώρες γίνεται σε 15 ημέρες, εδώ μας παίρνει ένα χρόνο.

Οι επαναπροωθήσεις μεταναστών προς την Τουρκία την τελευταία 4ετία επί ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπέρασαν μετά βίας τις ελάχιστες δεκάδες. Στόχος της κυβέρνησης για το 2020 είναι τουλάχιστον 10.000 μετανάστες να επιστρέψουν στην Τουρκία. Στόχος δεύτερος της κυβέρνησης, η γρήγορη μέσα σε λίγο χρόνο απονομή ή μη ασύλου με τη συντόμευση της διαδικασίας. Που μέχρι τώρα σχοινοβατούσε για μακρύ χρονικό διάστημα που πολλές φορές ξεπερνούσε και το χρόνο.

Ο βασικός παράγοντας, αν θέλετε η αιτία για τα όσα βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε ήταν η ιδεοληπτική εμμονή της προηγούμενης κυβέρνησης που δεν ήθελε να διαχωρίσει τους μετανάστες από τους πρόσφυγες. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση συνεχίζει να τους βλέπει ακριβώς το ίδιο. Ακολουθώντας μία πολιτική καθόλα μη αποτρεπτική. Έχοντας στην ουσία σημάνει ανοικτό προσκλητήριο προσέλευσης μεταναστών. Αλησμόνητα τα λόγια της τότε υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, αρμόδιας για το Μεταναστευτικό, «Λιάζονται και μετά εξαφανίζονται» ή το αμίμητο πρωθυπουργικό «έχει η θάλασσα σύνορα;». Αλησμόνητες οι πομφόλυγες της προηγούμενης κυβέρνησης για αλληλεγγύη την ώρα που βιώναμε τα αίσχη της Ειδομένης και της Μόριας.

Ας το ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. Όλοι όσοι έρχονται αφήνοντας πίσω τους τις φωτιές του πολέμου δικαιούνται βάσει των Διεθνών Συνθηκών που έχει υπογράψει και η χώρα μας παροχής ασύλου. Όσοι είναι οικονομικοί μετανάστες και δεν δικαιούνται ασύλου θα πρέπει να προωθούνται είτε στη χώρα καταγωγής τους είτε στη χώρα από την οποία εισήλθαν στη χώρα μας. Και αυτό το μήνυμα αποτροπής, το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν είναι «ξέφραγο αμπέλι», δεν είναι χώρα με αφύλακτες διαβάσεις θα πρέπει να δοθεί με σαφήνεια προς όλους. Γιατί όπως ασφαλώς γνωρίζετε, οι πρόσφατες ροές απαρτίζονται από ανθρώπους που δεν έχουν το προφίλ του πρόσφυγα.

Αναφορικά με την προκλητικότητα της Τουρκίας, ποια κατά την άποψή σας θα πρέπει να είναι η στάση της Ε.Ε.;

Θα ήθελα να σας επαναλάβω τα λόγια του Μάνφρεντ Βέμπερ προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που πει στη Λευκωσία: «Οι προκλητικές και επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη δεν στρέφονται κατά των 800 χιλιάδων Κυπρίων πολιτών αλλά κατά των 520 εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών.»

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σε όλους τους τόνους καταδικάζει απερίφραστα την Τουρκία για τη διαρκή προκλητικότητα και επιθετικότητα κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων των γειτόνων της. Σας παραπέμπω σε όλες τις εκθέσεις προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας όπου ρητά και κατηγορηματικά καταδικάζονται τόσο οι παραβιάσεις στον ελληνικό εναέριο χώρο και στα ελληνικά χωρικά ύδατα όσο και οι παραβιάσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Σας θυμίζω, επίσης, την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία λόγω των παράνομων γεωτρήσεων που θέλει να πραγματοποιήσει στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Ενώ η πρόσφατη εισβολή της Τουρκίας στη Συρία με στόχο τη δημιουργία μίας λεγόμενης «ζώνης ασφαλείας» έχει επίσης καταδικαστεί από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, ενώ μία σειρά από αυτά έχουν προχωρήσει σε διακοπή πώλησης οπλικών συστημάτων προς την Τουρκία.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Τουρκία του Ερντογάν είναι ένα κράτος ταραξίας στην περιοχή μας. Και για όσο συνεχίζει αυτή την πολιτική των αμφισβητήσεων, των προκλήσεων και των επιθετικών ενεργειών στα κυριαρχικά δικαιώματα των γειτόνων της η πόρτα της Ευρώπης θα παραμένει κλειστή για αυτήν.

Ακούγονται πολλά  για το αν τελικά θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης η κα Ούρσουλα φον ντερ Λάιν ώστε να γίνει η νέα Πρόεδρος της Κομισιόν… Τι εκτιμάτε;

Η νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει υπερψηφιστεί με μεγάλη πλειοψηφία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενώ προηγουμένως είχε λάβει την έγκριση από τη Σύνοδο Κορυφής. Το πρόβλημα έγκειται στα πρόσωπα τριών προτεινόμενων Επιτρόπων. Από τη Γαλλία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία που απορρίφθηκαν από τις αρμόδιες Επιτροπές του Κοινοβουλίου και επίκειται η αντικατάστασή τους από τις χώρες τους. Κάτι που θα προκαλέσει μία παράταση κάποιων εβδομάδων πέραν της προκαθορισμένης 1ης Νοεμβρίου στην ανάληψη των καθηκόντων της νέας Επιτροπής.

Τι είναι τελικά η υπόθεση της Novartis; Σκάνδαλο ή σκευωρία;

Η υπόθεση Novartis είναι ένα διεθνές σκάνδαλο μίας πολυεθνικής φαρμακοβιομηχανίας που προσπάθησε σε πολλές χώρες να προωθήσει τα προϊόντα της με πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού. Αυτό διερευνάται δικαστικά σε αρκετές χώρες ενώ σε άλλες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής της έχουν ήδη επιβληθεί πολύ μεγάλα πρόστιμα για τις πρακτικές της αυτές. Και η διερεύνηση αυτή συνεχίζεται και στη χώρα μας.

Τι όμως λέμε εμείς σκευωρία, η οποία εξετάζεται από την Προανακριτική Επιτροπή που συστήθηκε στην Ελληνική Βουλή. Κάτι τελείως διαφορετικό. Που δεν έχει να κάνει με τις πρακτικές της Novartis αλλά με τις πρακτικές όλων αυτών που με όχημα τη συγκεκριμένη υπόθεση προσπάθησαν να σπιλώσουν πολιτικούς τους αντιπάλους και να τους οδηγήσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου με βαρύτατες κατηγορίες περί χρηματισμού στηριζόμενοι σε «καταθέσεις» κουκουλοφόρων μαρτύρων που είχαν προδημοσιευθεί σε κυριακάτικες εφημερίδες. Ενώ πλέον οι ίδιοι οι κουκουλοφόροι μάρτυρες δηλώνουν ότι δεχόντουσαν πιέσεις και εκβιασμούς για να καταθέσουν χρηματισμό συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων. Την ίδια ώρα κορυφαίοι δικαστικοί λειτουργοί καταγγέλλουν επίσης δεχόντουσαν πιέσεις και εκβιασμούς για να προχωρήσουν στην άσκηση ποινικών διώξεων χωρίς την ύπαρξη πραγματικών στοιχείων

Και αν όλα όσα σας ανέφερε αποδειχθούν πράγματι αληθή τότε μιλάμε για ένα τεράστιο πλήγμα στη Δικαιοσύνη, στο Κράτος Δικαίου και εντέλει στην ίδια τη Δημοκρατία.

Και οφείλουμε όλοι  να συμβάλλουμε όχι μόνο στην τιμωρία των ενόχων αλλά κυρίως στην αποτροπή τέτοιων φαινομένων στο μέλλον.