«Η Ευρώπη πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποκτήσει μεγαλύτερη ταχύτητα και διαφάνεια ως προς τα χρονοδιαγράμματα και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων» παρατηρεί ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης μιλώντας στη σειρά ψηφιακών εκπομπών EuPods για τα 40 χρόνια Ελλάδας – ΕΕ, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα.
Στη συνέντευξή του ο κ. Βαρβιτσιώτης αναφέρεται στο μέλλον της Ευρώπης, τη συμμετοχή του στις διαπραγματεύσεις στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων αλλά και στην Ελλάδα του χθες και του σήμερα. Επίσης, αναλύει και εξηγεί το πώς στις Βρυξέλλες μαθαίνει κανείς να «μπαίνει στα παπούτσια» των συνομιλητών του και το πώς η Ευρώπη θα μπορούσε να μεταμορφωθεί τα επόμενα χρόνια σε μια παγκόσμια δύναμη, στο πλαίσιο του διαλόγου που έχει ξεκινήσει για το μέλλον της ηπείρου. «Θα πρέπει να κοιτάξουμε επίσης την εξωτερική εικόνα της Ευρώπης και πώς μπορεί τελικά η Ευρώπη να μεταμορφωθεί σε μια δύναμη που θα επιβάλλει τις παγκόσμιες εξελίξεις», αναφέρει χαρακτηριστικά και τονίζει πως η ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης κρίνεται εξίσου σημαντική, τόσο σε επίπεδο υγειονομικό όπως απέδειξε η πανδημία COVID19, όσο και σε επίπεδο τεχνολογικό και αμυντικό, όπως στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας. Καίριο είναι για τον Μ. Βαρβιτσιώτη και το ζήτημα του μεταναστευτικού, «που διχάζει Βορρά και Νότο, καθώς δεν έχει βρεθεί ακόμα μια κοινή συνισταμένη για την αντιμετώπιση των παράνομων μεταναστευτικών ροών, αλλά και για την προστασία των χωρών που βρίσκονται στην εξωτερική περίμετρο, με συμφωνίες επιστροφών».
Ως προς τη συμμετοχή του στα Συμβούλια Γενικών Υποθέσεων, ο κ. Βαρβιτσιώτης, περιγράφοντας την μέχρι σήμερα εμπειρία του, σημειώνει ότι το πιο δύσκολο κομμάτι της διαπραγμάτευσης ήταν ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, καθώς υπήρχαν διαφορετικές επιδιώξεις από τα κράτη μέλη. «Ως επί το πλείστον, στο Συμβούλιο Γενικών υποθέσεων, αυτό που κάνουμε είναι να έχουμε μία καλή αντίληψη του ποιες είναι οι θέσεις των άλλων και οι κόκκινες γραμμές τους, ώστε αντίστοιχα εμείς να μπορούμε να τοποθετηθούμε και να προβάλλουμε τα διαπραγματευτικά μας ατού ή και το αντίστροφο. Αυτό που έμαθα από την μέχρι τώρα συμμετοχή μου στα Συμβούλια αυτά και νομίζω το μάθαμε όλοι οι Έλληνες με το δύσκολο τρόπο, είναι ότι θα πρέπει πολύ περισσότερα και πολύ πιο έγκαιρα να μπαίνουμε στα παπούτσια των συνομιλητών μας πριν αποφασίσουμε να διεκδικήσουμε κάτι. Θα πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τον τρόπο με τον οποίο αρθρώνεται η επιχειρηματολογία, να έχεις μια πετυχημένη παρουσία και να κερδίζεις, μη μένοντας μόνο στα εθνικά θέματα. Να μπορείς να πηγαίνεις παρακάτω και να κάνεις προτάσεις, όπως ήταν το ψηφιακό πιστοποιητικό και να μπορείς να βρίσκεσαι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και όχι στην περιφέρεια» σημειώνει.
Στην ίδια συνέντευξη, ο κ. Βαρβιτσιώτης συγκρίνει την ευρωπαϊκή ηγεσία του παρελθόντος και του σήμερα. Χαρακτηρίζει τον Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ ως «έναν παθιασμένο υποστηρικτή του ευρωπαϊκού οράματος» συμπληρώνοντας πως «ήταν ο άνθρωπος ο οποίος είχαμε την τύχη στην κρίσιμη περίοδο της οικονομικής κρίσης να είναι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». Για την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σημειώνει πως έχει καταφέρει «εκπληκτικά πράγματα», με την προώθηση του ευρωπαϊκού προγράμματος εμβολιασμού και την έγκριση των σχεδίων ανάκαμψης μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Στη συνέχεια, θυμάται τις αφηγήσεις του πατέρα του, Ιωάννη Βαρβιτσιώτη «που ακολουθώντας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή βρέθηκαν στην πρωτοκαθεδρία της ευρωπαϊκής πορείας», όπως λέει, από τις αρχές της δεκαετίας του ’60, αντιλαμβανόμενος τη σημασία του να βρίσκεται η χώρα μας στον σκληρό πυρήνα της Δύσης, κόντρα στο αντιευρωπαϊκό κίνημα των δεκαετιών του ’70, του ’80 και των αρχών του ’90.
Καταληκτικά, σκιαγραφεί την εικόνα της Ελλάδας πριν από την ένταξη στην ΕΟΚ το 1980, «των πενιχρών μέσων και του μικρού αεροδρομίου στο Ελληνικό», όπως σημειώνει και την Ελλάδα του σήμερα, «των μεγάλων υποδομών με το μετρό, τη γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου, τους εθνικούς δρόμους και το αεροδρόμιο των Σπάτων».
