Προειδοποίηση προς τους βουλευτές επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ να μην πάρουν την έδρα τους, απηύθυνε ο Κώστας Ζαχαριάδης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ACTION 24. Κληθείς να σχολιάσει το ενδεχόμενο της ανεξαρτητοποίησης του Ευάγγελου Αποστολάκη, προκειμένου να πάει στο κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη, ο κύριος Ζαχαριάδης δήλωσε ότι  «αν η διαπλοκή και η Δεξιά έχει βάλει στόχο να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ και από μέσα, κι από έξω - με αυτά τα οποία διαβάζουμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Ακόμα και για βουλευτές επικρατείας, ότι θα αποχωρήσουν. Επικρατείας! Εγώ που δε βγήκα βουλευτής, πήρα 18.000 σταυρούς (...) εγώ πήρα 18.000 σταυρούς στον Βόρειο Τομέα και δε βγήκα βουλευτής. Την προηγούμενη φορά είχα πάρει 23.000 με διπλάσιο ποσοστό, είχα βγει βουλευτής. Κάποιος δεν πήρε ούτε ένα σταυρό και τοποθετήθηκε από τον Τσίπρα βουλευτής. Έχει το δικαίωμα αυτός, ή αυτή -γιατί δυο είναι- να πάρουνε την έδρα; Δεν πάω στα πρόσωπα γιατί έχω σχέσεις προσωπικές και με τους δυο. Όχι. Όχι (σ.σ. δεν έχουν το δικαίωμα να πάρουν την έδρα)».

Να θυμίσουμε στον κύριο Ζαχαριάδη ότι οι έδρες κατά το σύνταγμα, ανήκουν στους βουλευτές και όχι στα κόμματα. Ακόμη κι εκείνες των βουλευτών επικρατείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα άλλωστε αποτελεί το περιστατικό με την παραίτηση του Όθωνα Ηλιόπουλου τον περασμένο Αύγουστο -ο οποίος παραιτήθηκε υπέρ του Στέφανου Κασσελάκη-, όπου εάν δεν έπαιρνε την έδρα του η Πόπη Τσαπανίδου, επόμενη στη λίστα πριν από τον Στέφανο Κασσελάκη, ήταν η Ζωρζέτα Λάλη. Η κυρία Λάλη είχε δηλώσει πως εάν έπαιρνε εκείνη την έδρα, θα την κρατούσε και θα πήγαινε στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Αριστεράς - πράγμα που συνταγματικά είχε το δικαίωμα να κάνει. Οπότε τα όποια παράπονα έχει ο -με 18.000 σταυρούς- «εσταυρωμένος» κύριος Ζαχαριάδης, μάλλον θα πρέπει να τα εκφράσει πρωτίστως στον Αλέξη Τσίπρα, για την κατάρτιση του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να μην αρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ μια συνταγματική πρόβλεψη, αλλά τι να κάνουμε; Πάντως, για το κόμμα που διαρρηγνύει τα ιμάτιά του περί της τηρήσεως του Συντάγματος και της Συνταγματικής νομιμότητας, είναι ενδεικτικό του πόσο το σέβεται στην πραγματικότητα.

Σχέδιο της «διαπλοκής» και της Δεξιάς η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ 

Ενδιαφέρον όμως είχε και η τοποθέτηση του κυρίου Ζαχαριάδη, αναφορικά με το «ποιος επιδιώκει την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ». Κληθείς να σχολιάσει τη δήλωση του Ευάγγελου Αποστολάκη, ο οποίος «πετάει το μπαλάκι» στον Αλέξη Τσίπρα, ο κύριος Ζαχαριάδης είπε ότι «εδώ είναι ο Τσίπρας, τι να τοποθετηθεί; Εδώ είναι, διάβασα και δημοσιεύματα ότι θα μετέχει και στην ψηφοφορία της Κυριακής, τοποθετήθηκε πρόσφατα στη Γερουσία για το συμβούλιο της Ευρώπης. Ας μην μπούνε όλοι στο κάδρο αυτής της παρακμής, που σχεδιάζεται απ' έξω». Σημειώνεται ότι το «απ' έξω» δεν αφορά την ιδιότητα του Στέφανου Κασσελάκη ως ομογενούς, αλλά τα γνώριμα αφηγήματα της Αριστεράς περί των «εξωθεσμικών δάκτυλων» και των «ξένων κέντρων εξουσίας».

Αναπτύσσοντας το σκεπτικό του περαιτέρω ο κύριος Ζαχαριάδης, πήρε το... «ψεκαστήρι» του και είπε για τον Άδωνι Γεωργιάδη «να σας δώσω ένα παράδειγμα πολιτικού αντιπάλου - και δεν το συνδέω αυτό ευθέως με τη διαπλοκή, το συνδέω με τη βούληση της Νέας Δημοκρατίας. Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας προχθές, έξω απ' το σπίτι του κάμερες για να κάνει σχόλιο για τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ (...) αυτό είναι απλό; Λέω όμως, ποιος είναι ο σχεδιασμός: επειδή μπροστά υπάρχουν δυσκολίες, θέλουνε να δημιουργήσουν ένα χώρο βολικό και συνθετικό (...) αυτοί οι οποίοι τα στήνουνε αυτά, η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Έξω από το σπίτι του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας περιμένουν κάμερες. Είναι τυχαίο;»

Είναι βολικό να βλέπει κανείς -σε πολιτικό επίπεδο- συνωμοσίες και «ανίερες συμμαχίες» εναντίον του, καθώς αυτά τα αφηγήματα συσπειρώνουν τα εκλογικά κοινά. Όμως η αλήθεια έχει διαφορετική άποψη: ουδείς προσπαθεί να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως, διότι τα καταφέρνει μια χαρά από μόνος του. Και για να είμαστε ακριβείς, τα καταφέρνει καλύτερα από τον οποιονδήποτε άλλο -πρόσωπο, ή φορέα- που τυχόν επιθυμούσε αυτό το αποτέλεσμα. Και κατά το δόγμα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, δηλαδή το «ποτέ μη διακόπτεις τον εχθρό σου, όταν κάνει λάθη», άπαντες απλώς παρατηρούν τον ΣΥΡΙΖΑ να εξακολουθεί να αυταναφλέγεται και να αποσυντίθεται. Ουδείς αναλώνει ενέργεια προκειμένου να εκμηδενίσει τον τελειωμένο αντίπαλο, ιδίως όταν ο αντίπαλος έχει αποφασίσει να γίνει αυτόχειρας. Είναι απλώς σπατάλη δυνάμεων.