Περί εργαλειοποίησης της τραγωδίας των Τεμπών μπορείτε να μιλάτε όλοι εσείς που δεν έχετε ή δεν θέλετε να αντιληφθείτε το μέγεθος της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου από τα κοράκια της αντιπολίτευσης, εμένα θα μου επιτρέψετε πλέον να κάνω λόγο για καθαρό, γνήσιο κανιβαλισμό, για μια από τις χειρότερες εκφάνσεις του ανθρώπινου είδους, και για την ντροπή με πόδια μέσα στα έδρανα του ναού της Δημοκρατίας.

Κάθε υγιής πολιτικά και κοινωνικά σκεπτόμενος πολίτης, εδώ και λίγες μέρες, παρακολουθεί άναυδος να ξεσκεπάζεται η μεγαλύτερη πολιτική κομπίνα όλων των εποχών με θύμα όχι μόνο την κυβέρνηση, αυτό είναι το δέντρο, το δάσος εν προκειμένω είναι η σταθερότητα και η ευημερία της χώρας, αυτό διακυβεύεται στην αρένα των fake news, που μοιάζουν νηπιαγωγείο μπροστά στην πίστα των πορισμάτων, των αναμεμειγμένων πανεπιστημίων, και των απατεώνων που ξέρουν πως σε αυτήν τη χώρα ό,τι δηλώσεις είσαι.

Αν ήταν άλλος πρωθυπουργός και όχι ο Μητσοτάκης, μπορεί και να υπέκυπτε στην κοινωνική πίεση της ομολογουμένως μεγάλης μερίδας του πληθυσμού που πέρασε απέναντι από την κυβέρνηση, όταν όλη η ιστορία ξεκίνησε με τον Κυριάκο Βελόπουλο –μετά τις χειρόγραφες επιστολές του Ιησού– να κάνει αναφορά σε παράνομο φορτίο που διακινούσαν λαθρέμποροι και που ήταν φορτωμένο στην εμπορική αμαξοστοιχία.

Τη σκυτάλη πήρε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία έκτοτε από όλο αυτό έκανε και συνεχίζει να κάνει δημοσκοπικό πάρτι, αφού από το πουθενά και το πολιτικό περιθώριο που βρισκόταν, απέκτησε ατζέντα, μονοθεματική μεν, αλλά ατζέντα, πλάθοντας μύθους και παραμυθάκια με κακούς δράκους και τέρατα.

Όσο για το ΠΑΣΟΚ, δεν θα σχολιάσω, θυμίζει πλέον την ουρά των δύο παραπάνω, χαμένο στην κυριολεξία στο Διάστημα.

Εξάλλου δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση, η Αριστερά πάντα στήριζε την ύπαρξή της πάνω σε αφηγήματα που θα ζήλευε και η τεχνητή νοημοσύνη, με αυτά επέζησε και με αυτά πορεύτηκε δεκαετίες τώρα, διαφορετικά δεν θα είχε κανέναν λόγο ύπαρξης μετά και την πτώση του τείχους του Βερολίνου, στον πολιτισμένο κόσμο του εικοστού πρώτου αιώνα.

Το να παίζεις όμως τη χώρα στα ζάρια πάει πολύ, και αυτό είμαι βεβαία πως η σύγχρονη ιστορία δεν θα της το συγχωρήσει ποτέ, καθώς όσο το κουβάρι της αλήθειας θα ξετυλίγεται, τόσο τα καινούργια ρούχα της αυτοκράτειρας θα αποκαλύπτουν τη γύμνια της.