Λόγω ενός ατυχήματος, ήθελα να πιάσω το κοντρόλ του αιρκοντίσιον κι έπιασα της τηλεόρασης, είδα την τελετή βαπτίσεως του Κινήματος Δημοκρατίας. Το σκηνικό ήταν αντάξιο της περιστάσεως, ο μπαμπάς Στέφανος Κασσελάκης βαλμένος στην τσίτα μέσα στο κοστούμι, όργωνε το πάλκο του «Κακογιάννης», εγώ στην αρχή μόνο έβλεπα γιατί δεν είχα βρει το κουμπί του ήχου, το βρήκα ακριβώς τη στιγμή που έριχνε στο μίξερ της ιδρυτικής διακήρυξης λέξεις φύρδην μίγδην, επαναστάσεις, αντιστάσεις, Πολυτεχνεία, Γλέζους, Λαμπράκηδες, πολλή δημοκρατία, μπόλικη δικαιοσύνη, ενσυναίσθηση οπωσδήποτε, άνθρωπος, αλληλεγγύη, θάλασσες, βουνά, φλησκούνι κι άγρια μέντα.
Αυτά και κάποια που ξεχνάω ήταν το κοκτέιλ για να περάσει πιο μετά στο κυρίως πιάτο: το πρόγραμμα διακυβέρνησης. Ανοίγω παρένθεση: πώς γίνεται κάποιος που ενώ δεν έχει φτιάξει κόμμα διαθέτει πρόγραμμα διακυβέρνησης φαντάζομαι έχει την εξήγησή του, αλλά όχι από τη δική μου ειδικότητα. Πάμε στο πρόγραμμα, το οποίο σποραδικά διέκοπταν συνθήματα της γαλαρίας «Να τος, να τος ο πρωθυπουργός». Εδώ μπορεί να ανοίξει μια ακόμη παρένθεση, αλλά εμπίπτει στην προηγούμενη ως προς την ερμηνεία.
Το πρόγραμμα λοιπόν μου προκάλεσε μια σύγχυση διότι αίφνης νόμισα ότι του έδωσαν λάθος κείμενο και διάβαζε αυτά που υλοποιεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη: ψηφιοποίηση, έξυπνο κράτος, πάταξη της γραφειοκρατίας, δημογραφικό, brain gain, προσιτή στέγη, στήριξη των ευάλωτων, συμπερίληψη, πατρίδα. Πέρα-δώθε στο σανίδι, μικρή διακοπή για μια γουλιά νερό, σε γιγαντοοθόνη αναβόσβηναν τα βαφτιστικά που πρότειναν οι φίλοι-νονοί, επικράτησε το Κίνημα Δημοκρατίας, διπλό όπως είναι της μόδας πια, δεν βρίσκεις παιδί που να μην το λένε Ορφέα-Θανάση ή Ιόλη-Σταυρούλα.
Σήμερα ή το αργότερο την άλλη Κυριακή ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ θα έχει πρόεδρο, αν είναι ο Πολάκης η Ακρίτα θα πάει σπίτι της, ο Στέφανος θα έχει δουλέψει εντατικά για τη διακυβέρνηση, ο Ανδρουλάκης θα κλαδεύει λεφτά από το δέντρο που φύτρωσε στην Αθήνα μες στο κέντρο, οι Έλληνες θα ετοιμάζονται για την απόδραση των εορτών – όσοι δεν απομακρυνθούν από το κλεινόν άστυ, θα μαγειρέψουν κάτι στο γουόκ που τρεντάρει ως ατζέντα, ενώ είναι ένα τηγάνι.
