Ο πρώτος γύρος για την εκλογή ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ ανέδειξε το δίδυμο που θα διεκδικήσει την ερχόμενη Κυριακή (12-12-2021) την αρχηγία του κινήματος. Ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Γιώργος Παπανδρέου, τα δύο πρόσωπα που φιλοδοξούν να επαναφέρουν τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ στον νεφοσκεπή ορίζοντα της Κεντροαριστεράς, λίγο έως πολύ ομνύουν στη σοσιαλδημοκρατία.
του Χάρη Παυλίδη
Μια σοσιαλδημοκρατία την οποία εσχάτως φλερτάρει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας, χωρίς ωστόσο να μπορεί να πείσει για τις πραγματικές προθέσεις του. Αυτός είναι και ο λόγος που οι δύο διεκδικητές αναπόφευκτα θα βγάλουν από τη ναφθαλίνη την αριστερή ρητορική του «καλού» ΠΑΣΟΚ προκειμένου να επαναπατρίσουν τα «μάρμαρα» του σοσιαλισμού από την Κουμουνδούρου στην Χαριλάου Τρικούπη.
Προφανώς ο επαναπατρισμός της Κεντροαριστεράς στο φυσικό της χώρο δεν έχει τον υψηλό βαθμό δυσκολίας με την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, αλλά όπως και να’ χει τα υφιστάμενα δεδομένα δεν ανατρέπονται απ’ τη μια Κυριακή στην άλλη. Άλλωστε το κοινό που αγάπησε το ΠΑΣΟΚ, ή οι νεώτεροι που γοητεύονται από τις αφηγήσεις του μυθιστορήματος που το συνοδεύει, δεν έχει ουσιαστικές διαφορές από το ΣΥΡΙΖΑ.
Ασφαλώς το ΚΙΝΑΛ δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, ή τουλάχιστον προσπαθεί να μη του μοιάσει, αλλά δεν το κρύβει ότι θέλει να (ξανά) γίνει ΠΑΣΟΚ όταν μεγαλώσει. Όπως έγινε… ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν μεγάλωσε, αποκτώντας όλα εκείνα τα «χαρίσματα» που είχε το κίνημα της «αλλαγής». Δύσκολη σε κάθε περίπτωση η εξίσωση για όποιον εκ των δύο αναλάβει τον «αποχαρακτηρισμό» του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί άραγε όσοι πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ να επιστρέψουν;
Αντί να μιλάμε για «ανατροπές» στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό με αφορμή την εκλογή ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ, είναι σωστό να μιλάμε για εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς όπου ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι αποκτά έναν γείτονα με απαιτήσεις επί των κοινοχρήστων χώρων.
Αλλά και να υποθέσουμε ότι θα επιστρέψουν, έχει κανείς την εντύπωση ότι το κοινό που ακολουθεί τον Αλέξη Τσίπρα θα αφήσει τον ακραίο ριζοσπαστισμό και τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ (με τον οποίον μεγαλούργησε του ΠΑΣΟΚ) και θα επιστρέψει σπρώχνοντας στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία; Δεν αποκλείεται, αλλά το πιθανότερο είναι η νέα ηγεσία να προσαρμόσει τη «συνταγή» ΣΥΡΙΖΑ στα δεδομένα του «νέου» ΠΑΣΟΚ ώστε η μετάβαση όσων επιστρέψουν να γίνει σε συνθήκες συντροφικού ανταμώματος.
Για να μη το κουράζουμε, το πολιτικό σκηνικό δεν θα αλλάξει γιατί ο Νίκος Ανδρουλάκης ή ο Γιώργος Παπανδρέου θέλουν να μεγαλώσει το ΚΙΝΑΛ, να γίνει ΠΑΣΟΚ και να πάρει πίσω την Κεντροαριστερά που έχει «απαγάγει» ο Αλέξης Τσίπρας. Εκτός του ότι ενδέχεται να λειτουργήσει το «σύνδρομο της Στοκχόλμης» και όσοι απήχθησαν μαζί της να θέλουν να μείνουν στο ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποκλείεται ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ να καταστεί και ο ίδιος όμηρος της ανανέωσης.
Συνεπώς και για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, αντί να μιλάμε για «ανατροπές» στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό με αφορμή την εκλογή ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ, που έτσι κι αλλιώς πρόκειται για σημαντικό πολιτικό γεγονός, είναι σωστό να μιλάμε για εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς όπου ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι αποκτά έναν γείτονα με απαιτήσεις επί των κοινοχρήστων χώρων.
