Μπορεί οι δημοσκοπήσεις –αυτές που είδαν το φως της δημοσιότητας πριν από το Πάσχα– να εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να τσιμπάει από τα χαμηλά ποσοστά που είχε και να κυμαίνεται μεταξύ 14% και 15% –άντε και λίγο παραπάνω– όμως το ενδεχόμενο να μην πιάσει στις ευρωεκλογές το 17% που έχει θέσει στόχο ο Στέφανος Κασσελάκης παραμένει ανοιχτό. Στην περίπτωση αυτήν τι μέλλει γενέσθαι στην Κουμουνδούρου; Θα ανεχθούν οι Συριζαίοι τα… καπρίτσια του προέδρου; Κυρίως τα περί πατριωτικής Αριστεράς που διανθίζονται με ακροδεξιό λόγο και άκρατο λαϊκισμό;
Όχι, δεν τους χαλάει ο λαϊκισμός στον ΣΥΡΙΖΑ. Το έχουν αποδείξει σε βάθος… χρόνου. Τους χαλάει το είδος του λαϊκισμού και κυρίως ο εκφραστής του. Και ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είναι το πρόσωπο που θέλουν να αντιπολιτεύεται με έναν αχταρμά αριστερού λαϊκισμού, ακροδεξιάς ρητορικής και χυδαιότητας, με ολίγη από πρακτική κέντρου –όπως το έχει στο μυαλό του ο πρόεδρος του κόμματος– και διχαστικό λόγο που ακυρώνει και τη θητεία του προκατόχου του.
Οι αντιδράσεις από τη χυδαία αναφορά σε «υπουργούς που σκοτώνουν» το επιβεβαιώνουν. Προέρχονται δε από στελέχη που αποδέχονταν τον χαρακτηρισμό του Παύλου Πολάκη ως «αψύ Κρητικού» όταν έκανε ανάλογες… τοποθετήσεις, αν και πλέον ο πρόεδρος του κόμματος τον έχει ξεπεράσει φτιάχνοντας τη δική του σχολή χυδαιότητας και λαϊκισμού, δείχνοντας μάλιστα ότι στον δικό του κόσμο η συγγνώμη δεν υπάρχει ως όρος.
Οπότε το ερώτημα παραμένει. Τι θα γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ αν ο Στέφανος Κασσελάκης δεν πιάσει το 17%, το όριο που ο ίδιος έχει βάλει, παρά το γεγονός ότι μιλάει για ανατροπή πολιτική υποστηρίζοντας, κατά διαστήματα, ότι έχει στόχο τη… νίκη; Θα παραμείνουν ο Στέφανος Κασσελάκης και η ομάδα που τον περιβάλλει; Θα πει ότι… νίκησε αφού κατάφερε να πιάσει τα ποσοστά των εθνικών εκλογών του 2023; Και από πότε η σύγκριση γίνεται μεταξύ ευρωεκλογών και εθνικών εκλογών; Από τότε που συμφέρει τον Στέφανο Κασσελάκη αφού μια σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 2019 θα αναδείξει το μέγεθος της ήττας του;
Όλοι γνωρίζουν ότι οι ευρωεκλογές δεν είναι εθνικές εκλογές. Μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να δρομολογούν εξελίξεις στο εσωτερικό, αλλά αυτές είναι σπάνιες έως ανύπαρκτες. Και πρέπει, για να γίνει αυτό, να υπάρχουν πραγματικές ανατροπές, όχι όπως αυτές που θέλει να περάσει στους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ η ηγεσία του κάνοντας λόγο για μειώσεις της διαφοράς και για… πτώση των ποσοστών του κυβερνώντος κόμματος. Αυτά είναι αστεία πράγματα και απευθύνονται σε ανθρώπους που βλέπουν μόνο μέσα από κομματικά γυαλιά.
Πόσο σίγουρος είναι επίσης ο Στέφανος Κασσελάκης πως μπορεί να πιάσει αυτό το ποσοστό; Η στάση του και οι αντιδράσεις του δείχνουν νευρικότητα. Οι χυδαίες αναφορές το ίδιο, όπως και οι προσωπικές επιθέσεις στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τα όσα είπε για υπουργούς «που σκοτώνουν παιδιά», τα όσα είπε για τον πρωθυπουργό στην περιοδεία του δείχνουν αγωνία, άγχος, είναι μια προσπάθεια που θυμίζει τον πνιγμένο ο οποίος προσπαθεί να πιαστεί από τα μαλλιά του.
Στην Κουμουνδούρου άλλωστε μόνο αισιόδοξοι δεν είναι. Βλέπουν τις δημοσκοπήσει, αλλά γνωρίζουν πως στην περιφέρεια για παράδειγμα ο Στέφανος Κασσελάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ερείσματα. Ναι μεν υπάρχει το απολιτίκ κοινό, όμως πρέπει να πάει και να ψηφίσει. Αντιθέτως, στην περιφέρεια το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να διατηρεί μια συμπαγή βάση, όπως φάνηκε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας επιβίωσης –πολιτικής– του Στέφανου Κασσελάκη δεν αφορά κανέναν. Δεν αφορά σίγουρα την πλειοψηφία. Ως εκ τούτου, οι χυδαιότητες, η τοξικότητα και ο λαϊκισμός μόνο καλό δεν θα του κάνουν. Το 2024 δεν είναι 2014 όσο και να καταστροφολογεί κανείς…
