Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις. Στην ελληνική πολιτική σκηνή δεν είσαι ό,τι δηλώσεις, αλλά ό,τι σε δηλώσουν. Έτσι δηλώθηκαν «κεντρώοι» δύο ένοικοι της κεντροαριστερής πολυκατοικίας, αν και ο ένας εκ των δύο και έχων το «ηθικό πλεονέκτημα» Αλέξης Τσίπρας, θυμίζει περισσότερο «καταληψία» και λιγότερο ένοικο.
του Χάρη Παυλίδη
Τέλος πάντων οι νυν συριζαίοι και πρώην πασόκοι με τους υπό ανασυγκρότηση πασοκοκιναλιστές έχουν άπλετο χρόνο να ξεκαθαρίσουν τις διαφορές τους. Το θέμα δεν μας αφορά στο βαθμό που δεν θα θελήσουν να «νομιμοποιήσουν» την αυθαίρετη χρήση της έννοιας του κέντρου.
Αφ΄ης στιγμής το κάνουν, είτε κατά παραγγελία είτε οικεία βουλήσει, θα είχε ενδιαφέρον να το ακούσουμε να το λένε οι ίδιοι αντί να το λένε άλλοι για λογαριασμό τους. Στο ερώτημα: «Ποιος πολιτικός αρχηγός εκφράζει καλύτερα τον κεντρώο χώρο», να απαντήσει ο Αλέξης Τσίπρας, «Εγώ, ο κεντρώος»!. Το αυτό οφείλει να πράξει και ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Δεν το λένε, όμως, γιατί απλά δεν είναι κεντρώοι. Θέλουν τους ψηφοφόρους του κέντρου, αλλά τόσο ο ένας όσο και ο άλλος δεν θέλουν να αλλάξουν την αριστερή τους ταυτότητα. Γι αυτό και αφήνουν τους παραγγελιοδόχους να το λένε για λογαριασμό τους.
Είναι «κεντρώοι» κατά παραγγελία όσων αναζητούν «λύση» συμβατή με τις πεποιθήσεις της πλειοψηφίας των πολιτών, όπως αυτές αποτυπώνονται δημοσκοπικά. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί αισθάνεται μοναξιά στον κεντρώο χώρο ο Κυριάκος Μητσοτάκης και θέλουν να του κάνουν παρέα;
Δεν πιστεύω ότι διαθέτουν το αναλογούν με την περίσταση χιούμορ ώστε να γελάσουν και οι ίδιοι μαθαίνοντας ότι εκφράζουν τον κεντρώο χώρο καλύτερα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αν είναι έτσι και αφού Νίκος Ανδρουλάκης και Αλέξης Τσίπρας θεωρούνται «εκφραστές» του κεντρώου χώρου, τότε σύντροφοι η Αριστερά έχει πρόβλημα ηγεσίας.
Εκτός, κι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκφράζει καλύτερα τον χώρος της μη κομμουνιστικής Αριστεράς από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Ανδρουλάκη. Θα πείτε συνιστά παράδοξο ένας αριστερός ριζοσπάστης κι ένας «κορμπινιστής» σοσιαλδημοκράτης να διεκδικούν με χρονομίσθωση κεντρώες ψήφους; Κάθε άλλο, μέχρι και ο Πάνος Καμμένος είχε δηλώσει «κεντρώος».
Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση δεν το δηλώνουν. Τους δηλώνουν, ώστε να αμφισβητηθεί η κυριαρχία του Πρωθυπουργού στον κεντρώο χώρο και να δοθεί η εντύπωση ότι δεν έχει την αποκλειστικότητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κατά τους παραγγελιοδόχους το μήνυμα που στέλνουν είναι ότι, δεν είναι απαραίτητο να είσαι κεντρώος για να εκφράσεις καλύτερα τον χώρο του κέντρου.
Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί ο κεντρώος χώρος δεν έχει πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά και ως κέντρο διερχομένων μπορούν να το εκφράσουν καλύτερα όσοι δεν είναι κεντρώοι. Αρκεί να είναι… «προοδευτικοί», πρόθυμοι και να έχουν την ικανότητα να πείσουν τα στελέχη τους ότι δεν πρέπει να ανησυχούν από μια fake μετατόπιση στο κέντρο που έχει ένα μόνο στόχο: Τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Εν ολίγοις, εφόσον οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ έπαιρναν την ιστορική απόφαση να μετατοπιστούν ιδεολογικά στο κέντρο, θα μιλούσαμε για ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πολιτικό πείραμα. Εδώ, όμως, δεν πρόκειται για πολιτικό πείραμα, αλλά για πολιτικό εκβιασμό που γίνεται με σκοπό να ανακοπεί η αποδοχή του Πρωθυπουργού στο μετριοπαθές κεντρώο ακροατήριο.
Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές ότι κεντρώος δεν γίνεσαι κατά παραγγελία ούτε κατά δήλωση τρίτων. Όσοι το επιχείρησαν μεταμφιεζόμενοι σε κεντρώους στην καλύτερη περίπτωση αποχώρησαν παρέα με τον βασιλιά καρνάβαλο. Όχι τίποτα άλλο αλλά όπου ‘ναι ανοίγει το τριώδιο.
