Πριν από έναν μήνα το Ισραήλ αποχώρησε από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Η απόφαση δεν έτυχε ιδιαίτερης προβολής σε σχέση με τη σοβαρότητά της, ούτε βέβαια οι λόγοι που οδήγησαν τον Μπενιαμίν Νετανιάχου να καταδείξει με αυτήν την εντυπωσιακή κίνηση τη μεροληπτική στάση του ΟΗΕ.
Όπως κατ’ επανάληψη έχουμε επισημάνει, τα Ηνωμένα Έθνη με τη στάση τους, αντί να εστιάσουν στα εγκλήματα της Χαμάς, επικεντρώνονται στο Ισραήλ, το οποίο εγκαλούν για χρήση βίας, έως και σεξουαλική βία.
Προφανώς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ελάχιστα δυτικά μέσα ενημέρωσης ασχολήθηκαν με την τραγική περίπτωση ενός 11χρονου κοριτσιού, που απήχθη στο Ιράκ από τον ISIS και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Λωρίδα της Γάζας. Τον περασμένο Οκτώβριο, ύστερα από αρκετά χρόνια, κοπέλα πια, βρέθηκε από τους Ισραηλίτες όμηρος στο σπίτι ηγετικού στελέχους της Χαμάς.
Πού ήταν οι διεθνείς οργανισμοί τόσα χρόνια; Γιατί είναι αδύνατον να φανταστούμε ότι οι πανταχού παρούσες ανθρωπιστικές οργανώσεις και οι δημοσιογραφικές μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που σε εκτενή ρεπορτάζ και έρευνες καταδεικνύουν την… καταπίεση που υφίστανται οι γυναίκες από τους Εβραίους, αγνοούν τις απαγωγές μικρών κοριτσιών από τους τρομοκράτες.
Απλά το γεγονός ότι οι «μαχητές» απάγουν παιδιά και οι «κακοί» τα απελευθερώνουν δεν εξυπηρετεί το αφήγημά τους.
