Ο Χάρης Καστανίδης ανέφερε ότι έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ, καθώς έκρινε ότι «ήλθε η στιγμή που η δημοκρατική παράταξη πρέπει να ξαναβρεθεί στο τιμόνι της διακυβέρνησης, γιατί πρέπει να ορίσουμε ξανά το αύριο της χώρας και να ξαναδούμε τη ζωή των Ελλήνων με διαφορετικό τρόπο».
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «τα πολύ τελευταία χρόνια σαρώθηκαν οι άνθρωποι και οι ελπίδες τους».
Επικαλέστηκε πολύ πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, στα οποία αποτυπώνεται η «ζοφερή κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα – καθώς το 30% των νοικοκυριών της χώρας είναι κάτω από το όριο της φτώχειας και το 40,8% δεν μπορεί να καλύψει τα μηνιαία έξοδα για ρεύμα και θέρμανση, ενώ το 26% την περασμένη χρονιά δεν μπόρεσε να πάει στον γιατρό για οποιαδήποτε άλλη αιτία πλην του Covid – στην οποία μας έχει οδηγήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη» και σημείωσε ότι «τον διαφορετικό δρόμο δεν μπορεί να τον ορίσει η συντηρητική παράταξη, πρέπει να τον ορίσει ξανά η δημοκρατική παράταξη».
«Για να ξεφύγουμε από την στασιμότητα του 8% ή από τα όρια της εκλογικής εξαφάνισης (όπως) το 2015 με 4,5% χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε την ιδεολογική μας ταυτότητα και τον προγραμματικό μας λόγο» ανέφερε ο Χ. Καστανίδης, σημειώνοντας ότι ο προγραμματικός λόγος πρέπει να είναι σαφής.
Είπε ότι η παράταξη διαχειρίστηκε την κρίση «με πολλή γενναιότητα και πολύ μεγάλο κόστος, παρά τα προφανή λάθη» ενώ «οι επόμενοι «αντιμνημονιακοί γίγαντες», Α. Σαμαράς και Αλ. Τσίπρας «πέρασαν το ποτάμι άβρεκτοι παρά το γεγονός ότι εφάρμοσαν τις ίδιες πολιτικές επινόησης των δανειστών και για τις οποίες οι δανειστές άσκησαν με καθυστέρηση αυτοκριτική για λάθος μείγμα πολιτικής».
Υπενθύμισε ότι ο ίδιος διεγράφη όταν δεν ψήφισε το 2ο Μνημόνιο και επίσης σημείωσε ότι η σημερινή ζοφερή πραγματικότητα «είναι αποτέλεσμα των πολιτικών του κ. Μητσοτάκη, δεν είναι αποτέλεσμα των πολιτικών της περασμένης δεκαετίας».
Ο Χ. Καστανίδης είπε ότι τώρα θα χρειαστεί ένα συγκροτημένο πρόγραμμα που ενισχύει την συμμετοχική δημοκρατία και την συμμετοχική οικονομία.
Όπως εξήγησε έναντι της «απογυμνωμένης από περιεχόμενο δημοκρατίας όπου τα κέντρα λήψης αποφάσεων ορίζονται από ολιγαρχικά συμφέροντα», «συμμετοχική δημοκρατία» σημαίνει «η δυνατότητα της κοινωνίας των πολιτών να επεμβαίνει και να ορίζει – με δημοψήφισμα ή λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία – τη λειτουργία της δημοκρατίας προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος».
Αναφορικά με την συμμετοχική οικονομία είπε ότι σημαίνει η δυνατότητα γρήγορων επεμβάσεων σε ένα «πυκνό δικτυο οικονομικών και κοινωνικών ανταλλαγών μεταξύ πόλεων και περιφερειών για να ενισχυθεί η περιφερειακή ανάπτυξη».
Ο Χ. Καστανίδης έκανε λόγο για «κοινωνική οικονομία» με τη μορφή των «συμπράξεων πολιτών» κατά το παράδειγμα της Βαρκελώνης, το οποίο επικαλέστηκε και έθεσε το εξής ερώτημα: «Γιατί το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα πρέπει να είναι υπό τον δημόσιο έλεγχο ή υπό τον ιδιωτικό έλεγχο όπως θέλει τώρα ο κ. Μητσοτάκης; Γιατί δεν μπορούμε να πάμε σταδιακά σε μια συνεργατική μορφή διοίκησης των ασφαλιστικών ταμείων που ανήκουν αυτοδιαχειριστικά στους ασφαλισμένους που υποβάλλουν την εισφορά τους και ελέγχουν την διοίκησή τους;»
Ερωτηθείς σχετικά με τις συνεργασίες για την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, είπε ότι τα ως άνω παραδείγματα είναι μερικά από τον προγραμματικό λόγο και τόνισε ότι «η προοδευτική πολιτική δεν ήταν θέμα συνεργασίας ούτε το 1981, ούτε το 1996, ούτε το 2009, αλλά θέμα πολιτικής αντίληψης».
Κατέστησε σαφές ότι «δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής ιδεολογικό και προγραμματικό με την ΝΔ» και ότι «λείπει το στοιχείο της εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ».
Ανέφερε ακόμα ότι δεν θα επιτρέψει να μην αποκαλυφθούν «οι τεράστιες ευθύνες της περιόδου 2004-2009 για την χρεωκοπία της χώρας», προσθέτοντας «δεν θα είναι πάντοτε τα καλομαθημένα παιδιά της Ιστορίας, η δεξιά που πυρπολεί τη χώρα και μετά με πλάγια βήματα φεύγει από την ευθύνη της καταστροφής που προκάλεσε».
Είπε ότι η επόμενη μέρα σε ό,τι τον αφορά, είναι «σε συνθήκες απόλυτης ενότητας θα πρέπει να προετοιμάσουμε μια Διακήρυξη ανάλογης ιστορικής βαρύτητας με εκείνη της 3ης Σεπτέμβρη (σ.σ. 3 Σεπτεμβρίου 1974, Ιδρυτική Διακήρυξη ΠΑΣΟΚ) για να κυρωθεί στο συνέδριο του Μαρτίου, ενώ στην ερώτηση αν αυτό πρέπει να γίνει ανεξαρτήτως του νικητή των εσωκομματικών εκλογών, απάντησε «λέω τι θα κάνω εγώ. Ελπίζω να το πουν και οι άλλοι».
Διευκρίνισε ότι στο τακτικό συνέδριο θα θέσει το θέμα «επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ». Πρόσθεσε ότι πέραν της Διακήρυξης πρέπει να καταρτιστεί Πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει «τεράστιες αλλαγές στο κράτος, στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας στους θεσμούς και στην Εκπαίδευση, ενώ πολύ σημαντικό μέρος της ατζέντας θα είναι η επανοικοδόμηση του Κράτους Πρόνοιας».
Είπε ότι αν δεν εκλεγεί αρχηγός θα επιδιώξει το κόμμα να κινηθεί προς την ως άνω κατεύθυνση, σημειώνοντας ταυτόχρονα, «ο κόσμος θα πρέπει να σκέφτεται τι αποφασίζει».
Κληθείς να σχολιάσει την μη ενιαία στάση του ΚΙΝΑΛ κατά την ψηφοφορία στη Βουλή των Ποινικών Κωδίκων, είπε ότι «υποστηρίζω σε ένα δημοκρατικό κόμμα την διαφωνία του άλλου, ακόμα κι αν διαφωνώ μαζί του».
«Ο Ποινικός Κώδικας, όπως αναθεωρήθηκε από την κυβέρνηση, είναι νομικό και διανοητικό έκτρωμα» είπε τασσόμενος υπέρ της «προληπτικής αντιεγκληματικής πολιτικής, γιατί αυτή βοηθά και όχι απλώς η αυστηρότητα των ποινών».
Ο Χ. Καστανίδης εξέφρασε την ελπίδα η προσέλευση των πολιτών στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ να ξεπεράσει εκείνη των 212.000 στην αντίστοιχη διαδικασία του 2017, ενώ τόνισε ότι «όταν συμμετέχει μεγάλος αριθμός πολιτών, το εκλογικό αποτέλεσμα το καθορίζει η κοινωνία, ενώ όταν συμμετέχει μικρός αριθμός πολιτών, το αποτέλεσμα κινδυνεύει από τους μηχανισμούς του παρασκηνίου ή από εξωθεσμικούς».
Τέλος, ο Χ. Καστανίδης είπε ότι ο ίδιος δίνει την συγκατάθεσή του σε ό,τι συμφωνηθεί μεταξύ των συνυποψηφίων του σχετικά με την διεξαγωγή του debate, χωρίς να θέτει όρους, «διότι καμμιά φορά οι όροι ματαιώνουν τις προθέσεις».
