Το σύνθημα «βούτυρο ή κανόνια» που ακουγόταν –και ακούγεται, θα λέγαμε– από την Αριστερά είναι σαθρό αλλά και επικίνδυνο, δήλωσε ο πρωθυπουργός μιλώντας στη Βουλή. Και είναι ακριβώς αυτό. Ένα σαθρό και πλαστό ίσως δίλημμα, ειδικά για τη χώρα μας, πολύ περισσότερο σε περιόδους όπως αυτή που διανύουμε.
Είναι δεδομένο ότι για να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη πρέπει να υπάρχει ασφάλεια. Πρέπει η χώρα να έχει πολιτική και κοινωνική σταθερότητα και να παίζει σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν καταστήσει την Ελλάδα πυλώνα σταθερότητας και εγγυητή της ασφάλειας. Αυτό αναγνωρίζεται απ’ όλες τις πλευρές, με εξαίρεση φυσικά την εγχώρια αντιπολίτευση, που διατηρεί τη ρητορική της καταστροφολογίας.
«Εσείς όμως, εδώ και έξι χρόνια, σε όλους τους συντελεστές της εθνικής μας ισχύος έχετε αποτύχει», δήλωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης, την ώρα που η κυβέρνηση εν μέσω διεθνών αλλά και εθνικών κρίσεων έχει αποδείξει ότι μεριμνά κινούμενη στο πλαίσιο της θωράκισης των συνόρων και της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταφέρει να ενδυναμώσει την οικονομία και να θωρακίσει τη χώρα με κινήσεις που έχουν τύχει αναγνώρισης και στο εξωτερικό. Η ασφάλεια και η σταθερότητα επιτρέπουν την ανάπτυξη και η ανάπτυξη συνεργεί στην περαιτέρω εξασφάλιση περιβάλλοντος ειρήνης και ευημερίας. Είναι αυτό που λένε... βίοι παράλληλοι. Θα μπορούσε να παραφραστεί το σύνθημα της Αριστεράς και να γίνει «και βούτυρο και κανόνια» όταν ο λόγος αφορά μια χώρα όπως η Ελλάδα, που έχει να αντιμετωπίσει έναν αναθεωρητικό γείτονα όπως η Τουρκία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αναβαθμίσεις της οικονομίας συνδέονται άμεσα με την ασφάλεια και τη σταθερότητα. Αναφέρονται αυτά στις σχετικές εκθέσεις των ξένων οίκων, αφού ουδείς θα πρότεινε επενδύσεις σε μια χώρα που δεν τηρεί ένα πλαίσιο ασφαλές για τους επενδυτές, με προοπτικές για τους πολίτες της.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
