Εργαλειοποίησαν μια τραγωδία και επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν τους συγγενείς των θυμάτων. Έστησαν όλο το αντιπολιτευτικό αφήγημα σε fake news και σενάρια που ξεκίνησαν στο Διαδίκτυο με τη συνδρομή πολιτικών και μη, σε μια νέα προσπάθεια διασυρμού πολιτικών αντιπάλων. Σιγά σιγά, όμως, έρχεται ο λογαριασμός και θα πρέπει να απολογηθούν πρώτα απ’ όλα στους συγγενείς των θυμάτων, τους τραυματίες και κυρίως τον ελληνικό λαό.
Ένα ένα τα κομμάτια μπαίνουν στη θέση τους. Σε λίγο θα έχει τον λόγο η Δικαιοσύνη, η οποία βρέθηκε επίσης στο στόχαστρο όσων «έχασαν την εμπιστοσύνη τους» σε αυτήν και σε όλους όσοι επιτέθηκαν στους λειτουργούς της που με υπομονή έκαναν μεθοδικά –όπως τουλάχιστον φαίνεται– τη δουλειά τους, χωρίς να υποκύψουν σε πιέσεις κυρίως ψυχολογικές.
Δεν υπάρχει ένα κόμμα της αντιπολίτευσης που να μην μπήκε σε αυτό το παιχνίδι θεωριών συνωμοσίας και στοχοποίησης πολιτικών αντιπάλων. Ούτε ένα. Ακόμη και το ΠΑΣΟΚ, που υπέστη την περίοδο της οικονομικής κρίσης μια μεγάλη επιχείρηση εξευτελισμού, μπροστά στην ανάγκη της πολιτικής επιβίωσης των εκφραστών του, εφόρμησε μπαίνοντας σε έναν πόλεμο λάσπης.
Το πόρισμα της Πυροσβεστικής έρχεται να προστεθεί σε πορίσματα και έρευνες που δείχνουν ότι δεν υπήρχε παράνομο φορτίο που να προκάλεσε έκρηξη και πυρκαγιά και κατ’ επέκταση να επιβεβαιώσει ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να επιχειρηθεί από οποιονδήποτε μια συγκάλυψη.
Λάθη και παραλείψεις μπορεί να υπήρχαν. Και λέμε μπορεί, διότι ακόμη και τα περί «μπαζώματος» που διοχετεύθηκαν και υιοθετήθηκαν από τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Σωκράτη Φάμελλο, τον Δημήτρη Κουτσούμπα, τον Κυριάκο Βελόπουλο, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Αλέξη Χαρίτση, τον Δημήτρη Νατσιό και τα στελέχη τους ήταν απλά μια ωραία ατάκα για να χτυπηθεί η κυβέρνηση.
Μέχρι και περί δολοφόνων έχει γίνει λόγος. Έμμεσα και άμεσα. Όλα στον βωμό μιας πολιτικής επιβίωσης αλλά και σε μια προσπάθεια κάποιοι να χτίσουν καριέρες. Αλλά δεν είναι μόνο οι πολιτικοί. Είναι και τα Μέσα Ενημέρωσης, είναι και οι διάφοροι ειδήμονες που είδαν φως και μπήκαν για να ζωγραφίσουν στην οθόνη κουτάκια και να αυξομειώνουν τις ποσότητες ενός δήθεν παράνομου φορτίου από 2 έως 25 και βάλε τόνους.
Γιατί; Διότι πουλούσε, ίσως όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και για άλλους λόγους. Όλα θα γίνουν γνωστά. Ειδικά όταν αρχίσουν κάποιοι να καλούνται για να πουν τι ήξεραν και πού βασίστηκαν όταν έπαιζαν με τον πόνο των ανθρώπων και με το θυμικό ενός ολόκληρου λαού.
