Η νύχτα ήταν τόσο δύσκολη για τον Μπέρνι Σάντερς, καθώς αφού γύρισε χθες, στο σπίτι του στο Βερμόντ δεν έκανε ούτε μία δήλωση. Σε οποιαδήποτε διάσταση εκτός των μαθηματικών, η προεκλογική του εκστρατεία φαίνεται ότι έχει ολοκληρώσει το έργο της σχολιάζει το POLITICO.
Δεν ήταν μόνο τα αποτελέσματα από τους χθεσινούς προκριματικούς που προδιέγραψαν το τέλος για τον Σάντερς, αλλά η ρεαλιστική διαπίστωση ότι για πρώτη φορά, η προεκλογική του εκστρατεία δεν είχε καμία δικαιολογία, αλλά και κάτι καλύτερο να κάνει, για την συνέχεια των εσωκομματικών εκλογικών αναμετρήσεων στους προκριματικούς.
Σε αντίθεση με την προηγούμενη εβδομάδα, οπότε οι οπαδοί του Σάντερς γιόρτασαν μία νίκη του στην Καλιφόρνια και μπορούσαν να ισχυριστούν ότι το μερίδιο ψηφοφόρων της Ελίζαμπεθ Γουόρεν, του είχε κοστίσει τα αποτελέσματα στη Μινεσότα και το Μέιν, η χθεσινή προκριματική αναμέτρηση, ήταν ακριβώς, όπως την ήθελε ο ίδιος.
Μία εκλογική διαδικασία μεταξύ δύο υποψηφίων (Μπάιντεν, Σάντερς).
Ο Τζο Μπάιντεν άρχισε να παίρνει κεφάλι από το Μισούρι και το Μισισίπι και συνέχισε στο Μίσιγκαν.
Το αποτέλεσμα στο Μίσιγκαν υπογράμμισε στην ουσία ότι ο Σάντερς έχει ελάχιστα περιθώρια ελιγμών με τους λευκούς εργαζόμενους ψηφοφόρους, αλλά και ως προς την σοβαρή εκλογική δυναμική που έχει η αναφερόμενη πολιτεία για ένα θετικό αποτέλεσμα στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ουάσιγκτον με τη μικρή διαφορά μεταξύ των δύο κεντρικών υποψηφίων, για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών λειτούργησε ως μία κατηγορηματική προειδοποίηση για την πραγματική ικανότητα του Σάντερς να διατηρήσει την εκλογική του βάση.
«Το παράθυρο κλείνει για τον Μπέρνι. Η απώλεια πολιτειών, τις οποίες είχε κερδίσει την προηγούμενη φορά σε ένα σενάριο να έχει ξεκάθαρο προβάδισμα, είναι σοβαρά ανησυχητική για την υποψηφιότητά του. Το πιο κρίσιμο βαρόμετρο για τον ίδιο, εντοπίζεται στο αν έχει διευρύνει τις συμμαχίες του. Από καιρό σε καιρό βλέπουμε ότι δεν το έχει πράξει,» δήλωσε ο Νταγκ Χέρμαν που είχε ηγετικό στρατηγικό ρόλο στις προεκλογικές εκστρατείες του Μπαράκ Ομπάμα το 2008 και το 2012.