Με τον γνωστό του πλέον καταγγελτικό... στόμφο και το μόνιμο αίσθημα ηθικής... ανωτερότητας, ο Νίκος Ανδρουλάκης απάντησε στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, όχι με επιχειρήματα, αλλά με... συνθήματα καφενείου και αναμασήματα περί «γαλάζιων σκανδάλων».
Σε μια ακόμη απέλπιδα προσπάθεια να περισώσει το κλονισμένο πολιτικό του κύρος, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να σηκώσει τους τόνους, επιχειρώντας να μετατρέψει το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ —που αγγίζει το δικό του περιβάλλον— σε δήθεν «σκάνδαλο της κυβέρνησης».
Αλλά η πραγματικότητα είναι πεισματάρα. Και η πραγματικότητα λέει ότι στενοί συνεργάτες και φίλοι του κ. Ανδρουλάκη - όχι απλοί «τοπικοί παράγοντες» - έχουν εμπλακεί σε λήψη παράνομων αγροτικών επιδοτήσεων. Μάλιστα, έχουν ήδη ξεκινήσει να επιστρέφουν τα χρήματα, με πρόσχημα την... «ευθιξία» — όταν πια ο έλεγχος ήταν αναπόφευκτος.
Οι περίφημοι «πράσινοι φραπέδες» της Κρήτης δεν ήταν κάποια υπερβολή του δημόσιου διαλόγου. Ήταν η πραγματικότητα ενός δικτύου κομματικά ενταγμένων ατόμων που έβλεπαν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις σαν προσωπικό κουμπαρά, και τώρα -αφού πιάστηκαν- επιστρέφουν τα χρήματα, ελπίζοντας να αποφύγουν τις ποινικές συνέπειες.
Παρά ταύτα, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν κάνει αυτοκριτική. Αντιθέτως, παριστάνει τον πολιτικό διώκτη της διαφθοράς, αφήνοντας αιχμές για το Μέγαρο Μαξίμου, αναμασώντας θεωρίες περί «εγκληματικών οργανώσεων» και «συμμοριών», προσπαθώντας να μετατοπίσει τη δημόσια συζήτηση - μόνο που πλέον κανείς δεν τσιμπά.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από την άλλη, προχωρά σταθερά στη διαλεύκανση κάθε υπόθεσης, συνεργάζεται με τις ευρωπαϊκές αρχές και αφήνει τη Δικαιοσύνη να κάνει απερίσπαστη το έργο της. Χωρίς φανφάρες, χωρίς επικοινωνιακά σόου. Και κυρίως, χωρίς να προσπαθεί να χτίσει καριέρες πάνω σε στημένα ψευτοδιλήμματα και υποκριτική αγανάκτηση.
Εν κατακλείδι, ο κ. Ανδρουλάκης μπορεί να μην έχει -όπως λέει- το «ταλέντο του Ανδρέα Παπανδρέου». Το σίγουρο είναι ότι έχει υιοθετήσει με ακρίβεια την πιο δημαγωγική εκδοχή του. Και σε αντίθεση με τον ίδιο, ο πρωθυπουργός διαθέτει έργο, θεσμική συνέπεια και την εμπιστοσύνη των πολιτών.
