Ένα αιώνα πριν (1918) ο «πατέρας» της ελληνικής δημοσιογραφίας Βλάσης Γαβριηλίδης σε άρθρο του στην «Ακρόπολη» αποκαλούσε την Εμπορική Ναυτιλία «Μέγαν Άγνωστον» και τόνιζε ότι: «Το Εμπορικόν μας Ναυτικόν εθεωρείτο κατώτερον πάσης συλλογικής σκέψεως και μελέτης.
Γράφει ο πρ. Υφυπουργός Εξωτερικών ΓΙΑΝΝΗΣ Γ. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ούτε η ποίησις είχε καταδεχθεί να το περιλάβει εις τας εμπνεύσεις της, ούτε η ζωγραφική εις τα χρώματά της, ούτε η μουσική εις τους τόνους της – μόνον ο αθάνατος Σαμαράς είχε παρενείρει εις την «Ρέαν» του το «Καράβι εν’ από την Χιό» – ούτε ο Τύπος εις τας τυμπανοκρουσίας του, ούτε η Βουλή εις τας χειρονομίας της, ούτε αι Κυβερνήσεις εις τα προγράμματά των. Περιφρονημένον αλλά παλαιόν, λησμονημένον αλλά θριαμβεύον».
Επισημαίνοντας τα πιο πάνω ο Ανδρέας Γ. Λαιμός σε άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα» (9.4.1972) προσθέτει ότι «από το1967 η Εμπορική Ναυτιλία μας ήρθε πρώτη στον παγκόσμιο ναυτεμπορικό στίβο». Σήμερα οι επιδόσεις της Εμπορικής Ναυτιλίας μας εξακολουθούν – περισσότερο από μισό αιώνα – να παραμένουν επίζηλες και «ο στόλος με ελληνική σημαία κατατάσσεται στην 8η θέση διεθνώς, αν και δεύτερος, μετά τη Μάλτα, στην Ε.Ε. (σε όρους dwt)» («Η Καθημερινή» 7.8.2019).
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (Ε.Ε.Ε.) κ. Θ.Ε. Βενιάμης στο εισαγωγικό σημείωμά του στην Ετήσια Έκθεση 2018 – 2019 της Ένωσης αναφέρει με έμφαση ότι: «Η ελληνόκτητη ναυτιλία αυταπόδεικτα έχει αναγορευθεί σε εθνικό κεφάλαιο υπερκομματικού χαρακτήρα για τη χώρα μας και παραμένει κοινός στόχος πολιτείας και εφοπλισμού να διατηρηθούν οι στενοί δεσμοί της με τον τόπο. Η προϋπόθεση είναι μία: να παραμείνει [η ελληνόκτητη ναυτιλία] διεθνώς ανταγωνιστική και άρα βιώσιμη».
Αυτή η αναφορά του Προέδρου της Ένωσης κ. Βενιάμη [στην Ετήσια Έκθεσή της] αποτελεί τη συμπύκνωση μιας σημαντικής διαπίστωσης, αλλά και ενσωματώνει προφανώς ένα πολυσήμαντο μήνυμα ότι πρέπει η Πολιτεία να υποστηρίζει την ενίσχυση των δεσμών της με την «ελληνόκτητη ναυτιλία» για «να διατηρηθούν οι στενοί δεσμοί της με τον τόπο». Ταυτόχρονα – όπως επισημαίνεται στο σχετικό εισαγωγικό σημείωμα – για να λειτουργεί με αμοιβαίο όφελος αυτή η ιστορική εθνική σχέση πολιτείας και εφοπλισμού, πρέπει η ελληνόκτητη ναυτιλία να παραμένει διεθνώς ανταγωνιστική και άρα βιώσιμη. Παρεμπιπτόντως, θεωρούμε ότι η άρση των capital controls θα συμβάλλει πιθανώς στην ενίσχυση των στενών δεσμών του εφοπλισμού με τη χώρα μας με τον «επαναπατρισμό» στον Πειραιά σημαντικού τμήματος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της Ναυτιλιακής Κοινότητας που έχουν «μεταφερθεί» σε άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – κυρίως στη Μάλτα και την Κύπρο.
Σήμερα οι πάντες γνωρίζουν – αν και κάποιοι δεν το ομολογούν – ότι η Εμπορική Ναυτιλία δεν είναι ο «Μέγας Άγνωστος» του 1918 … υπέρ του οποίου «ύψωσε» τη φωνή του ο Βλάσης Γαβριηλίδης, αλλά είναι ο «Μέγας Γνωστός» που απέδειξε με τη θριαμβευτική πορεία του τις αρετές των Ελλήνων ανά την Υφήλιο. Αντιμετώπισε όλες τις παλαιότερες και νεότερες διαδοχικές κρίσεις του παγκόσμιου εμπορίου καθώς και τις καταστροφικές για πολλές οικονομίες πετρελαϊκές κρίσεις. Αυτή η πορεία αποδεικνύεται μόνο από την αναφορά ενός συγκεκριμένου στατιστικού στοιχείου: «Μολονότι ο πληθυσμός της Ελλάδας αντιπροσωπεύει μόνο το 0,15% του παγκόσμιου πληθυσμού, τα ελληνόκτητα πλοία αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 21% της παγκόσμιας χωρητικότητας» [«Η Καθημερινή» 7.8.2019 – Η. Γ. Μπέλλος]. Ειδικότερα στην τελευταία δεκαετία η Διοίκηση Βενιάμη στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια και επιτυχία την κρίση και δεν παρέλειψε το καθήκον αλληλεγγύης απέναντι σε ευαίσθητες και πληγείσες από αυτήν κοινωνικές – πληθυσμιακές ομάδες της χώρας μας. Ο ελληνικός εφοπλισμός ενίσχυσε εθελοντικά τα δημόσια έσοδα κατά την περίοδο της κρίσης και συνεχίζει, ενώ η «ΣΥΝ-ΕΝΩΣΙΣ» [Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Κοινωνικής Προσφοράς της Ε.Ε.Ε.] υλοποιεί προγράμματα Στήριξης Ευπαθών Ομάδων, καθώς και Ειδικό Πρόγραμμα Στήριξης των Πυροπαθών στο Μάτι το οποίο εξελίσσεται ήδη και αφορά την αποκατάσταση κατοικιών στην ευρύτερη πληγείσα περιοχή.
Η νέα κυβέρνηση – ως τώρα έχει περιοριστεί στην αναγγελία συμπαθών προθέσεων με ιδιαίτερη έμφαση – και καλώς – στη Ναυτική Εκπαίδευση. Όμως – κατά τη γνώμη μας – απαιτείται η ταχύτατη εκπόνηση ενός ρεαλιστικού Εθνικού Σχεδίου Ανάπτυξης της Εμπορικής Ναυτιλίας. Ένα παρόμοιο «Σχέδιο» καθίσταται αναγκαίο και λόγω της αναμενόμενης μετά βεβαιότητος αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το BREXIT θα επηρεάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις δραστηριότητες του τμήματος της ελληνόκτητης ναυτιλίας που δραστηριοποιείται στο CITY του Λονδίνου και αυτή η εξέλιξη δεν αποτελεί μόνο διμερές θέμα μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένου Βασιλείου. Μία Νέα Πολιτική από το Ελληνικό Δημόσιο στο πλαίσιο ενός Εθνικού Σχεδίου θα ενίσχυε την οικονομία μας και θα διασφάλιζε και πρόσθετα κεφάλαια για επενδύσεις στη σύγχρονη υψηλή τεχνολογία των θαλασσίων μεταφορών, καθώς και στους τομείς συντήρησης και επισκευής σκαφών και κυρίως σε επενδύσεις υποδομών και logistics στο λιμενικό τομέα της χώρας μας.
Απαιτείται γνώση και τόλμη!
