βουλευτική έδρα (η) 1. έπιπλο με βεντούζες που κολλάει πολύ δυνατά πάνω σε όποιον το χρησιμοποιεί «δυστυχώς η Ελενα κάθισε στη βουλευτική έδρα και τώρα δεν μπορεί να σηκωθεί» 2. οτιδήποτε είναι αδύνατον να αποχωριστείς «το παλιό μου αυτοκίνητο ήταν βουλευτική έδρα αλλά είχε γίνει σαράβαλο και έπρεπε να το αλλάξω» 3. πηγή εσόδων «και πώς θα τα φέρνω βόλτα αν παρατήσω τη βουλευτική έδρα μου;»
Δεν υπάρχει βουλευτής που να μην έχει ισχυριστεί ότι το ήθος του, οι αξίες του, η ιδεολογία του, τα πιστεύω του και άλλες ωραίες λέξεις είναι υπεράνω της βουλευτικής του έδρας. Δεν υπάρχει βουλευτής που μην έχει ισχυριστεί ότι η βουλευτική του έδρα δεν είναι αυτοσκοπός. Παρ’ όλα αυτά, ο τρόπος που βεντουζάρουν οι βουλευτές στην έδρα τους συγκρίνεται μόνο με τον τρόπο που βεντουζάρουν τα χταπόδια στον βράχο. Πάρτε, για παράδειγμα, την πασιονάρια της Φιλοθέης, την Ελενα την Ακρίτα, η οποία, παρότι κατηγορεί τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ ότι «ενήργησαν με αντιδημοκρατικό τρόπο», παραμένει βουλευτής του κόμματος επειδή «οι έδρες ανήκουν στο κόμμα». Η πιθανότητα να παραιτηθεί από βουλευτής έτσι ώστε και η ίδια να μην ανήκει σε ένα κόμμα με αντιδημοκρατικές λειτουργίες και το κόμμα να διατηρήσει την έδρα του ούτε που της περνάει από το μυαλό. Και πολύ λογικά. Η κυρία Ελενα είναι αριστερή κι όχι κάνα κορόιδο.
Τα ξέχασε
«Ως τι έδωσε συνέντευξη σε κανάλι εθνικής εμβέλειας ο Κασσελάκης;» αναρωτήθηκε ο σύντροφος Ζαχαριάδης για να σπεύσει να απαντήσει «ως τίποτα», πιθανότατα επειδή δεν σκέφτηκε ότι ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα μπορεί να έδωσε τη συνέντευξη ως αυτός που βαρούσε το ντέφι στον ρυθμό του οποίου χόρευε ο δυναμικός πρώην βουλευτής για έναν ολόκληρο χρόνο.
Δεν μπορώ να καταλάβω την ντροπή
Είδα ένα σποτάκι για το καθιερωμένο και αναγκαίο τεστ ΠΑΠ, στο οποίο η συντρόφισσα Γιάμαλη λέει «Αν είσαι άτομο με κόλπο…» και σας ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα κάπως. Και ο λόγος που ξαφνιάστηκα είναι ότι δεν περίμενα πως θα έρθει εκείνη η μέρα που μια γυναίκα θα ντρέπεται να χρησιμοποιήσει τη λέξη «γυναίκα».
Απλούστατο
Η διαμάχη για το logo και το μετρό της Θεσσαλονίκης (στα μέσα κοινωνικής εκτόνωσης και όχι στην πραγματική ζωή) είναι άλλη μια περίπτωση στην οποία πολλοί συμπολίτες δυσκολεύονται να καταλάβουν τη φράση «έτερον εκάτερον». Δηλαδή ότι όπως η ανάθεση και τo logo δεν απαξιώνουν τo ίδιο το μετρό, έτσι και η αξία του μετρό δεν εξωραΐζει ούτε την ανάθεση ούτε το logo. Απλό δεν είναι;
