Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε τη δηλητηριώδη φαντασίωση μιας υποτιθέμενης πολιτικής ενοχής; Πόσο ακόμη θα μένει στο απυρόβλητο η πιο σκοτεινή επιχείρηση λάσπης της μεταπολίτευσης; Η σκευωρία Novartis δεν είναι υπόθεση. Είναι ντροπή. Και για όσους την έστησαν και για όσους ακόμα παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

Η κατάθεση Φρουζή επιβεβαιώνει αυτό που ξέραμε: πολιτική σκευωρία, μεθοδευμένη, χυδαία, ενορχηστρωμένη από ένα παρακράτος που χρησιμοποίησε θεσμούς για να εκτελέσει πολιτικούς χαρακτήρες. Στόχος; Να πληγεί η κυβέρνηση, να στοχοποιηθούν κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, να λερωθεί το πολιτικό κέντρο και να περάσει το δηλητήριο στους πολίτες πως «όλοι είναι ίδιοι». Όχι, δεν είναι.

Και τώρα τι γίνεται; Αντί να απολογούνται οι εμπνευστές της σκευωρίας, κάνουν και τους τιμητές
. Αντί να αναλάβουν το κόστος της θεσμικής εκτροπής, ξαναπιάνουν το ίδιο φθαρμένο τροπάριο περί «σκανδάλου Novartis». Ποιο σκάνδαλο; Το μόνο σκάνδαλο είναι ο τρόπος που μια διεθνής υπόθεση διαφθοράς χρησιμοποιήθηκε ως πολιτικό φονικό εργαλείο, με μάρτυρες κουκουλοφόρους, με πιέσεις, με επιλεκτικές διαρροές και με δικαστικούς να γίνονται γρανάζια κομματικής στόχευσης.

Και τώρα ξανά η τοξικότητα. Ξανά το ίδιο παιχνίδι: «Μήπως ο Φρουζής λέει ψέματα;»,
«μήπως κάποιοι κάτι ήξεραν;», «μήπως υπάρχει σκιά;». Όχι. Δεν υπάρχει καμία σκιά. Υπάρχει μόνο η αθλιότητα μιας πολιτικής συμμορίας που προσπάθησε να κερδίσει εξουσία με φθηνά κόλπα καφενείου και δικαστικές μεθοδεύσεις. Και που σήμερα προσπαθεί να πετάξει λάσπη μπας και σωθεί από την κατάρρευση.

Δεν είναι η Νέα Δημοκρατία που έχει να απολογηθεί. Είναι αυτοί που έστησαν σκευωρίες, που χρησιμοποίησαν το Κράτος Δικαίου ως δαγκάνα εναντίον πολιτικών αντιπάλων, που μετέτρεψαν την εισαγγελία σε τηλεοπτικό θέατρο σκιών.

Δεν ξεχνάμε ποιος κρατούσε τη «λίστα με τα ονόματα». Δεν ξεχνάμε ποιος έκανε λόγο για
«το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους» πριν ακόμα υπάρξει δικογραφία. Δεν ξεχνάμε τους κουκουλοφόρους μάρτυρες. Δεν ξεχνάμε τους «πρόθυμους» δημοσιογράφους. Δεν ξεχνάμε τίποτα.

Και τώρα, απέναντι σ’ αυτό το νέο κύμα λάσπης, οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι. Να μην αφήσουμε ούτε λέξη να πέσει κάτω. Να μην ανεχθούμε καμία δήθεν «ευαισθησία» από εκείνους που διέσυραν πρόσωπα και θεσμούς. Όχι άλλος συμψηφισμός. Όχι άλλη υποκρισία. Όχι άλλη σιωπή απέναντι σε πολιτικούς κακοποιούς που ντύνονται «αντιπολίτευση».

Η Ελλάδα δεν είναι πια η χώρα που θα την κυβερνούν με κουκούλες και φήμες. Είναι η χώρα του Κράτους Δικαίου. Και η Νέα Δημοκρατία ήταν και παραμένει η μόνη παράταξη που το υπερασπίστηκε στην πράξη — όταν όλοι οι άλλοι το ποδοπατούσαν για λίγες μονάδες στις δημοσκοπήσεις.

Το σκάνδαλο Novartis πέθανε και να δούμε ποιος θα τολμήσει να το κηδέψει.