Μετά την άνετη επικράτηση του ακροδεξιού κόμματός της στις εκλογές του Σεπτεμβρίου η Τζόρτζια Μελόνι ετοιμάζεται σήμερα να γίνει επισήμως η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας.
Η 45χρονη πολιτικός από τη Ρώμη, που επιδόθηκε στη διάρκεια της προεκλογικής της καμπάνιας σε μια εκστρατεία «αποδαιμονοποίησης» τους μεταφασιστικού κόμματός της «Αδελφοί της Ιταλίας» προκειμένου να κατακτήσει την εξουσία έναν αιώνα μετά τον Μπενίτο Μουσολίνι, θα μεταβεί στις 17:30 ώρα Ελλάδος στο Κυρηνάλιο μέγαρο για να παραλάβει από τον πρόεδρο της ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.
Ήδη το πρωί είχε -μαζί με τους άλλους ηγέτες της συντηρητικής συμμαχίας – μια συνάντηση με τον Ματαρέλα στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων για τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης: «Με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας αναφερθήκαμε στην ανάγκη να εξασφαλιστεί μια νέα κυβέρνηση για την χώρα όσο πιο σύντομα γίνεται, λόγω και των ουσιαστικών αναγκών, σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο. Όλη η συμμαχία μας παρουσιάσθηκε ενωμένη και δεν είναι τυχαίο. Εκφρασθήκαμε όλοι ομόφωνα και υποδείξαμε την υποφαινόμενη ως υποψήφια για την ανάθεση εντολής σχηματισμού νέας κυβέρνησης. Αναμένουμε τις αποφάσεις του προέδρου της Δημοκρατίας, τον οποίο και ευχαριστούμε, και κάνουμε γνωστό ότι είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε όσο γίνεται πιο γρήγορα».
Το έργο της Μελόνι αναμένεται δύσκολο, ειδικά σε μια συγκυρία όπου η ιταλική οικονομία -όπως και οι λοιπές της ευρωζώνης – βρίσκεται σε δύσκολη θέση λόγω της ενεργειακής κρίσης και του πληθωρισμού, πόσω μάλλον που έχει να διαχειριστεί και θορυβώδεις συμμάχους, όπως ο λαϊκιστής ηγέτης της αντιμεταναστευτικής Λέγκα, Ματέο Σαλβίνι και ο φιλοπουτινικός Σίλβιο Μπερλουσκόνι της Forza Italia.
Αμφότεροι εμφανίζονται να δυσθυμούν με την ανάρρηση της Μελόνι στον πρωθυπουργικό θώκο, μολονότι το κόμμα της εξασφάλισε το 26% των ψήφων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, έναντι 9% της Λέγκα και 8% της Forza Italia κι ακόμη και πριν το διορισμό της τα ιταλικά ΜΜΕ μιλούσαν για τους διαξιφισμούς των τριών αρχηγών της δεξιάς για τη μοιρασιά των θέσεων σε Βουλή και Γερουσία και των υπουργείων.
Η ατλαντίστρια Μελόνι, που τάσσεται στο πλευρό της Ουκρανίας στον πόλεμο με τη Ρωσία, έσπευσε ήδη προχθές Τετάρτη να βάλει στη θέση του τον Μπερλουσκόνι, που επιβεβαίωσε την αναθέρμανση των σχέσεών του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν κι επέρριψε στο Κίεβο την ευθύνη για τη ρωσική εισβολή.
Η σύνθεση της νέας ιταλικής κυβέρνησης αντανακλά σε κάποιο βαθμό και την επιθυμία της Μελόνι να καθησυχάσει τους εταίρους της χώρας της με τον πρώην πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου και μέλος της Forza Italia, Αντόνιο Ταγιάνι φαβορί για το πόστο του υπουργού Εξωτερικών και τον Τζανκάρλο Τζορτζέτι, εκπρόσωπο της μετριοπαθούς πτέρυγας της Λέγκα, που κατείχε υπουργικό πόστο στην απερχόμενη κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι, φαβορί για το υπουργείο Οικονομικών της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης.
Η ικανή χειρίστρια του λόγου Μελόνι, αν και έχει ως σύνθημά της το «Θεός, πατρίδα, οικογένεια» και έχει ταχθεί κατά της αναγνώρισης των δικαιωμάτων της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, έχει υποσχεθεί να μην αγγίξει τη νομοθεσία που επιτρέπει τις αμβλώσεις. Η νέα κυβέρνηση πιθανώς θα ορκιστεί το Σαββατοκύριακο προτού αναλάβει την «καυτή πατάτα» των πολλών προκλήσεων που την περιμένουν.
Ο πληθωρισμός καλπάζει στην Ιταλία
Τον περασμένο μήνα ο ετήσιος πληθωρισμός εκτοξεύτηκε στο ποσοστό ρεκόρ του 8,9% στην Ιταλία, που κινδυνεύει να μπει σε τεχνική ύφεση το 2023 μαζί με τη Γερμανία. Το τεράστιο χρέος (150% έναντι του ΑΕΠ), υψηλότερο στην ευρωζώνη μετά από εκείνο της Ελλάδας περιορίζει τα περιθώρια ελιγμών της κυβέρνησης Μελόνι.
Η ευρωσκεπτικίστρια νέα πρωθυπουργός αν και εγκατέλειψε τα όνειρα για έξοδο της Ιταλίας απ’ το ευρώ, έχει δεσμευτεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας της στις Βρυξέλλες, μολονότι η ανάπτυξη της οικονομίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα 200 δις. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης. Στριμωγμένη όμως μεταξύ σφύρας και άκμονος – δηλαδή των θορυβωδών συμμάχων της από τη μία και των αγορών και των Βρυξελλών από την άλλη – η Μελόνι δείχνει να βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί πριν καν αναλάβει το τιμόνι της Ιταλίας, μιας χώρας που έχει αποκτήσει φήμη για την αστάθεια των κυβερνήσεών της.
