«Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνουν το δικαίωμα σε λεγεώνες ηλιθίων να μιλούν, ενώ κάποτε μιλούσαν μόνο σε ένα μπαρ μετά από ένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάψουν την κοινότητα, αλλά τώρα έχουν το ίδιο δικαίωμα να μιλούν με έναν νομπελίστα», έλεγε ο Ουμπέρτο Εκο, περιγράφοντας άριστα την κατάντια του δικαιώματος του «ομιλείν ελευθέρως».
Το θυμήθηκα διαβάζοντας άπειρες μπούρδες από δήθεν «ειδικούς και ειδήμονες» που αυτόκλητα σχολιάζουν την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ και την «κατάρρευση του Iron Dome». Το ισραηλινό σύστημα αεράμυνας αναπτύχθηκε από τη Rafael Advanced Defense Systems και την Israel Aerospace Industries και τέθηκε σε λειτουργία τον Μάρτιο του 2011. Πραγματοποίησε την πρώτη αναχαίτιση τον Απρίλιο του 2011. Αποτελεί μέρος του Οργανισμού Πυραυλικής Αμυνας του Ισραήλ (IMDO), ο οποίος διαθέτει πολλά άλλα συστήματα: Το «David’s Sling», το οποίο αναχαιτίζει πυραύλους κάθε βεληνεκούς, το «Arrow-2», το οποίο αναχαιτίζει πυραύλους μεσαίου έως μεγάλου βεληνεκούς και το «Arrow-3», το οποίο αναχαιτίζει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Το «Iron Dome» χρησιμοποιεί ραντάρ τύπου MMR και ανιχνεύει τη διαδρομή του πυραύλου. Το κέντρο διοίκησης και ελέγχου αναλύει την τροχιά και την εκτιμώμενη περιοχή πτώσης του, ενώ το προηγμένο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης εντοπίζει αν κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές. Εάν διαπιστωθεί ότι ο πύραυλος δεν αποτελεί απειλή, τον αφήνει να πέσει. Διαφορετικά εκτοξεύει τον πύραυλο Tamir που τον εξουδετερώνει.
Και όπως είπε ο Μακιαβέλι «τον πόλεμο τον αρχίζεις όταν θέλεις, αλλά δεν μπορείς να τον τελειώσεις όταν και όπως θέλεις»...
