Την ώρα που οι τράπεζες ούτε καν συζητούν για τόκους, κάποιοι επιτήδειοι έχουν καταφέρει να βρουν τρόπο να αυγατίσουν τα χρήματά τους και μάλιστα με επιτόκιο 6%.

Πρόκειται για τους πάσης φύσεως προμηθευτές του Δημοσίου οι οποίοι αποζημιώνονται αδρά σε περίπτωση που καθυστερήσει η πληρωμή τους.

Το επιτόκιο που έχει οριστεί είναι 6% ενώ εκ των πραγμάτων γνωρίζουν πως τα χρήματά τους δεν θα τα χάσουν.

Και εδώ αρχίζουν τα όμορφα (για εκείνους και όχι τα δημόσια ταμεία). Οι υπάλληλοι που είναι επιφορτισμένοι με τις πληρωμές αποδεικνύονται φειδωλοί όχι γιατί δεν υπάρχουν χρήματα αλλά γιατί – όπως λένε- αν διαπιστωθεί σε έλεγχο λάθος οι ίδιοι θα κληθούν να αποζημιώσουν το δημόσιο. Ακόμα και αν έχουν συνταξιοδοτηθεί! Δεν ξέρω τι ισχύει εφόσον έχουν αποδημήσει…

Έτσι εγκρίνουν σε εβδομαδιαία βάση ελάχιστες πληρωμές και αυτή είναι η μία πλευρά. Γιατί υπάρχει και η άλλη. Κακές γλώσσες θέλουν οι καθυστερήσεις σε κάποιες περιπτώσεις να γίνονται σε συνεννόηση και με το αζημίωτο. Συγκεκριμένοι υπάλληλοι φορέων διαχειρίζονται αποκλειστικά συγκεκριμένους προμηθευτές. Έτσι μπορούν σε συνεννόηση να αποφασίσουν πότε θα γίνει η πληρωμή ανάλογα με τις ανάγκες ρευστότητας που έχουν οι δεύτεροι. Όσο παραμένει η εκκρεμότητα οι τόκοι τρέχουν και μέρος αυτών καταλήγει σε τσέπες τρίτων.

Πρόκειται για μια τεράστια αιμορραγία των κρατικών ταμείων η οποία κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί προς όφελος των φορολογούμενων πολιτών.