E, δεν είναι και λίγο να ανακαλύπτεις την... «ελευθερία της διαμόρφωσης», είναι φαίνεται ένας λόγος που θα σε παρασύρει σε έντονες συναισθηματικές καταστάσεις, ευφορίας για κάποιους, ανείπωτης χαράς για ορισμένους, μεγάλης συγκίνησης για άλλους, συγκίνησης η οποία δεν χωρά στο σώμα που την κουβαλά και ξεσπά παραέξω.
Η Θεοδώρα Τζάκρη, που δεν είναι μια πολιτικός φτιαγμένη από πέτρα, όπως είπε, δεν διστάζει να γελάει και να κλαίει δημοσίως, όπως έκανε στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Δημοκρατίας, του κόμματος του Στέφανου Κασσελάκη, που, ευτυχώς, βρέθηκε στον δρόμο της, αλλιώς θα τα είχε παρατήσει, όπως ενημέρωσε και πάλι σε σημερινές δηλώσεις της στον ΣΚΑΪ, σε μια ακόμη συναισθηματικά έντονη στιγμή.
«Πολλές φορές σκέφτηκα να τα παρατήσω, δεν έχω περάσει εύκολα», πρόσθεσε κομπιάζοντας. «Ανακάλυψα την ελευθερία της διαμόρφωσης γιατί ήμουν σε χώρους μπετοναρισμένους από ιδεοληψίες», είπε συγκεκριμένα, εξηγώντας τη συγκίνησή της.
Απολύτως κατανοητό, αν σκεφτεί κανείς το δράμα που περνούσε στους διαδρόμους του ΣΥΡΙΖΑ, σε «χώρους μπετοναρισμένους και εμποτισμένους από ιδεοληψίες», όπως είπε, πράγμα που, ξανασημειώνουμε, συνειδητοποίησε με το συναπάντημά της με τον Στέφανο Κασσελάκη. Το δράμα της γίνεται ακόμα πιο βαρύ, αν αναλογιστεί κανείς την ακέραιη πορεία που δηλώνει ότι είχε στον μέχρι τώρα πολιτικό της βίο. «Δεν ήμουν ένα καλό παιδί που συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις, δεν έδωσα το χέρι μου σε κλειστά δωμάτια του συστήματος», είπε χαρακτηρισιτκά η Θεοδώρα Τζάκρη, για να συμπληρώσει ότι «το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να πει κανείς για μένα είναι ότι δεν είμαι αυθεντική». Μάλιστα είναι και μετροπαθής, αφού, όπως είπε, «παρά το γεγονός ότι με τιμάει ο κόσμος για χρόνια, δεν έχω εμποτιστεί με το μικρόβιο της υποκρισίας».
Υπενθυμίζεται ότι η Θεοδώρα Τζάκρη, μιλώντας στο 1ο συνέδριο του Κινήματος Δημοκρατίας, ολοκλήρωσε τον πύρινο λόγο της με δάκρυα στα μάτια, αναφερόμενη εκ νέου στην τύχη της να έχει συναντήσει τον Στέφανο Κασσελάκη.
