Εκ των αέλπων η χαρά μείζων βροτοίς'' (''Παίρνουν μεγάλη χαρά οι άνθρωποι απ' τα καλά που συμβαίνουν χωρίς να ελπίζουν''), λέει ο αρχαίος τραγικός ποιητής του 5ου αι. π.Χ. Ευριπίδης. Μόνο που στη σημερινή Ελλάδα οι γευσιγνώστες της μεγάλης χαράς είναι, ως φαίνεται, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που πολεμάνε -με αντιπολιτευτικό φερετζέ- να ρίξουν τον Μητσοτάκη.
Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου
Ο δρόμος για να το πετύχουν είναι νομιμοφανής, καθώς έκαναν ήδη υποχείριό τους τα μικροκόμματα της αντιπολίτευσης, μετά τον κατακερματισμό της πρώην αξιωματικής, ενώ έχουν συμβάλει στη δημιουργία και ενίσχυση προσωποπαγών κομματιδίων (με συχνή παρουσία των αρχηγών τους σε Μέσα ιδιοκτησίας τους) στα όρια της κυβερνώσας Νέας Δημοκρατίας με τα άκρα εκ δεξιών της.
Σαν αποτέλεσμα αυτού, η αδύναμη να διαμορφώσει πειστική εικόνα εναλλακτικής διακυβέρνησης αντιπολίτευση -έρμαια, εν πολλοίς, οικονομικών παραγόντων και ασθμαίνουσα δημοσκοπικά- δημιουργεί τριγμούς αποπροσανατολισμού στο εσωτερικό σκηνικό με στόχο την προοπτική νίκης το εκλογικό 2027.
Έτσι, μέσα σε προβοκατόρικο κλίμα γενικής επίθεσης κατά της κυβέρνησης, με μπροστάρηδες εργαλειοποιημένους πολίτες (ακόμα και συγγενείς θυμάτων του προ διετίας και βάλε δυστυχήματος των Τεμπών), οι θορυβώδεις πολιτικοί εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης εφορμούν ψηφοθηρικά.
Εφορμούν ψηφοθηρικά με βακτηρίες ελεγχόμενα από πολιτικοοικονομικά συμφέροντα έντυπα και ηλεκτρονικά και ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ (που ανοίγουν δρόμους παραδημοσιογραφίας στα ΜΚΔ), για να αλώσουν τη χυλώδη πολιτικά μάζα των πολιτών και να τη στρέψουν διχαστικά κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Κι αυτό την ώρα μεγάλων διεθνών κινδύνων, αλλά και κινδύνων εθνικών για τον Ελληνισμό, με εξελισσόμενο το αναθεωρητικό και αλυτρωτικό δόγμα Mavi Vatan (''Γαλάζια Πατρίδα'') της τουρκικής γεωπολιτικής εξ Ανατολών μας...
Την ώρα που ο πρωθυπουργός θα πρέπει (με αρραγή τη συσπείρωση στην κυβέρνησή του) να έχει στραμμένη την προσοχή του στα ουσιώδη μέσα και έξω απ' τα σύνορά μας και όχι να τελεί υπό πίεση για τα ''ακτιβιστικά'' δρώμενα τυμβωρυχίας των 57 νεκρών των Τεμπών στο εμβληματικό τοπόσημο της πλατείας Συντάγματος.
Δρώμενα άμεσα συνδεδεμένα με την προ ημερών απεργία πείνας του ''Πάνου Ρούτσι'' (γονέα που έχασε παιδί του στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών) και την αναγραφή με λαδομπογιά των ονομάτων των 57 θυμάτων στις πλάκες μπροστά από το μνημείο-σύμβολο του Άγνωστου Στρατιώτη, λίγο πριν γιορτάσουμε την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Δρώμενα άγριας εκμετάλλευσης των συγγενών των θυμάτων από καθοδηγητές ψηφοθήρες -κρυπτόμενους και μη- θιασώτες της οχλοκρατίας, οι οποίοι παρουσιάζονται πότε ως ανθρωπιστές και πότε ως πατριώτες, σωτήρες του τόπου.
Επίδοξοι ''σωτήρες του τόπου'', ενώ είναι υποκριτές, μακιαβελιστές και πατριδοκάπηλοι. Πολιτικοί που έχουν σκοπό να βάλουν τορπίλη στη δημοκρατία και τον θεμέλιο λίθο της (τη Δικαιοσύνη), εν όψει της έναρξης της δίκης της 23ης Μαρτίου για το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών...
Τραγωδία που έχει αφήσει από διετίας σημάδια στον καλό μέχρι τότε συντονισμό της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να εκπέμπει τη διάχυτη εντύπωση ότι έχασε την ψυχραιμία της με αντίκτυπο στις αποφάσεις του πρωθυπουργού, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν απανωτά αρνητικά γεγονότα.
Απανωτά αρνητικά γεγονότα γιατί στην τραγωδία των Τεμπών προστέθηκε, εν τω μεταξύ, το (διακυβερνητικό) σκάνδαλο διαφθοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ -το οποίο αντιμετωπίζεται ήδη αποφασιστικά με ελεγκτικά και τιμωρητικά μέτρα- σε συνέχεια της απολογητικής τακτικής Μητσοτάκη για το προ διετίας και βάλε πολύνεκρο δυστύχημα.
Της τακτικής που επέλεξε βάσει λανθασμένων συμβουλών, οι οποίες τον ανάγκασαν (στη συνέντευξη του Ιανουαρίου στον Σρόιτερ) -υπό την πίεση των ογκωδών συλλαλητηρίων για τα Τέμπη και διάχυτη στον αέρα την ''ψεκασμένη'' εκδοχή του ξυλόλιου- να δηλώσει πως ''δεν αποκλείει τίποτα πλέον και πως όλα θα ερευνηθούν''!
Ήταν απ' τις πιο δύσκολες στιγμές της εξαετούς διακυβέρνησής του, που τον έκαναν να λυγίσει. Κι αυτό το εξέλαβαν σαν δικαίωσή τους οι μυθομανείς ''Τζιριτόκωστες'' της αριστεροδεξιάς προπαγάνδας, οι οποίοι -ελλείψει αδυναμίας τους να εκφέρουν αξιόπιστο αντιπολιτευτικό λόγο- οργιάζουν έκτοτε επικίνδυνα και παραπλανητικά.
Επικίνδυνα και ανεύθυνα, ενσπείροντας δηλητήριο διχασμού στην ελληνική κοινωνία, σε μια προσπάθεια να τη στρέψουν ψηφοθηρικά κατά του πρωθυπουργού με πληρωμένα τοξικά τρολ παραπληροφόρησης σε σηπόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ) στην Ελλάδα.
Το αλάτι της αντιπολίτευσης συνεχίζει να πέφτει στην πληγή της ελληνικής κοινωνίας, που πλήττεται από την ακρίβεια και την απαξίωση των αξιών ταυτόχρονα. Κι αυτό πονάει. Και πονάει περισσότερο τις μέρες αυτές με αφορμή τα γεγονότα στον Άγνωστο Στρατιώτη, ο συμβολισμός του οποίου μοιάζει να διακυβεύεται από μέρες απ' τους πολιτικούς εργαλειοποιητές συγγενών των 57 νεκρών του προ διετίας δυστυχήματος των Τεμπών.
Μοιάζει να διακυβεύεται η τιμή και η μνήμη στους νεκρούς, που φυλάττουν Θερμοπύλες από αιώνες και γι' αυτό είναι ύψιστο καθήκον για την πολιτεία και τους πολίτες η προστασία τους. Ύψιστο καθήκον αποτροπής κάθε πολιτικής εκμετάλλευσης σε βάρος των χαροκαμένων γονιών που επέλεξαν -ως τόπο διατράνωσης του αιτήματός τους για δικαιοσύνη και αλήθεια- τον Άγνωστο Στρατιώτη.
Η πρόθεση φανερή και επικοινωνιακή (με πρόδηλα κέρδη ψηφοθηρίας των ποδηγετών τους): Αντίσταση στη λήθη της τραγωδίας της 28ης Φεβρουαρίου του 2023. Αντίσταση με κίνδυνο όμως (παραμονές της εθνικής επετείου του ''ΟΧΙ'') την υποβάθμιση του Μνημείου-σύμβολο στο Σύνταγμα.
Την υποβάθμιση του σεβασμού, της τιμής και της μνήμης των πεσόντων για την πατρίδα ανώνυμων νεκρών στους απελευθερωτικούς της αγώνες των Βαλκανικών Πολέμων, του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφή, για τους οποίους χτίστηκε το Μνημείο μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων.
Το Μνημείο της αέναης μνήμης, που εγκαινιάστηκε πριν από 93 χρόνια (1932) από τον τότε πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο και έχει προμετωπίδα τη ρήση του ιστορικού Θουκυδίδη από τον Επιτάφιο του Περικλή ''Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος''.
Οι πολίτες δεν έχουν κομματική ταυτότητα, ασφαλώς, μπροστά στον συλλογικό πόνο. Δεν πρέπει όμως να έχουν και σε θέματα εθνικής ευαισθησίας, όπως αυτά που απορρέουν από την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να αποσοβήσει κάθε κίνδυνο αποσυμβολισμού του Άγνωστου Στρατιώτη και δημιουργίας πολιτικού προβλήματος στη χώρα.
Κι αυτό με δεδομένο το γεγονός ότι η αντιπολίτευση, μετά τις αποτυχημένες προσπάθειές της να διαμορφώσει εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, τροχοδρομεί στις ράγες του διχασμού δείχνοντας με εμφατικό τρόπο -σε περίοδο διεθνούς τρικυμίας και παγκόσμιας γεωπολιτικής ρήξης- ότι έγινε έρμαιο οικονομικών συμφερόντων με στόχο την κεφαλή επί πίνακι του Μητσοτάκη, ώστε να οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές λόγω αποσταθεροποίησης της ομαλής πορείας της χώρας και... ακυβερνησίας.
