Υπάρχει μια στιγμή στην πολιτική που ξεχωρίζει από τον θόρυβο, είναι εκείνη η στιγμή που βλέπεις ότι κάποιος δεν φοβάται να συγκρουστεί με το παλιό. Κι αν κάτι πρέπει να παραδεχτούμε σήμερα, είναι ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης στο υπουργείο Υγείας έχει αποφασίσει να μην κάνει βήμα πίσω μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της χώρας: τη δημογραφική κατάρρευση που πλησιάζει.
Όταν σχεδόν ένας στους τρεις Έλληνες θα είναι άνω των 65 μέχρι το 2060, δεν έχεις την πολυτέλεια να κάνεις διαχείριση της καθημερινότητας. Έχεις χρέος να σχεδιάζεις σήμερα την Ελλάδα της επόμενης γενιάς, κι αυτό ακριβώς βλέπω ότι επιχειρεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με έναν υπουργό που δεν κρύβεται πίσω από κλισέ για «μεταρρυθμίσεις» αλλά τις φέρνει μπροστά στα νοσοκομεία, στους γιατρούς, στους ανθρώπους.
Όσο κι αν κάποιοι ενοχλούνται από το στιλ του Άδωνι, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι για πρώτη φορά το υπουργείο Υγείας μιλάει ανοιχτά για την πραγματική επανάσταση που έρχεται: την τεχνητή νοημοσύνη, την ψηφιακή ιατρική και την απλοποίηση της καθημερινότητας των πολιτών. Επιτέλους, μετά από δεκαετίες συζητάμε για ένα σύστημα υγείας που δεν σέρνεται πίσω από τις ανάγκες, αλλά προσπαθεί να τις προλάβει. Για μια Ελλάδα που δεν δέχεται μοιρολατρικά ότι «οι ηλικιωμένοι αυξάνονται και τι να κάνουμε;» αλλά δημιουργεί εργαλεία που μπορούν να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη, πιο ανθρώπινη, πιο διαχειρίσιμη.
Κι εδώ είναι το σημείο που το ζήτημα παύει να είναι τεχνοκρατικό και γίνεται βαθιά κοινωνικό. Η γήρανση του πληθυσμού δεν αποτελεί ποσοστά και αριθμούς πάνω σε έναν πίνακα στατιστικό πίνακα, είναι η καθημερινότητα των οικογενειών. Είναι οι γονείς που μεγαλώνουν, είναι η μοναξιά της τρίτης ηλικίας, είναι η ανάγκη για συστηματική και οργανωμένη φροντίδα. Κι αν κάτι αναγνωρίζω στη σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, είναι ότι δεν ασχολείται μόνο με το «τι θα πουν οι αριθμοί», αλλά με το τι χρειάζονται οι άνθρωποι που ζουν πίσω από αυτούς.
Η δημιουργία νέων δομών, η αναβάθμιση των νοσοκομείων, η ένταξη συστημάτων AI και η ενίσχυση της τηλεϊατρικής, όλα αυτά δεν είναι τεχνολογικά μπιχλιμπίδια. Είναι η απάντηση μιας κυβέρνησης που ξέρει ότι το κοινωνικό κράτος δεν μπορεί να είναι μουσειακό έκθεμα, αλλά ζωντανός οργανισμός. Και όσο κι αν κάποιοι στο δημόσιο διάλογο επιμένουν να βλέπουν μόνο το παρελθόν, η Νέα Δημοκρατία δείχνει καθαρά ότι έχει επιλέξει να επενδύσει στο μέλλον.
Η υγεία, άλλωστε, δεν είναι μόνο για όσους ασθενούν. Υγεία σημαίνει πρόληψη και εγώ προτιμώ μια Ελλάδα που κοιτάζει μπροστά, που δεν φοβάται την καινοτομία και που δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους, ειδικά στους πιο ευάλωτους. Προτιμώ μια Ελλάδα που δεν περιμένει να χτυπήσει το...κακό για να ξυπνήσει. Και αυτή την Ελλάδα, στο κομμάτι της υγείας, βλέπω ότι χτίζεται τώρα.
