Αναντίρρητα, οι ΗΠΑ έχουν μια δυνατή οικονομία που λειτουργεί στα πλαίσια ενός χρεοκοπημένου κράτους. Στο ίδιο πλάισιο βρίσκεται και η Γαλλία. Και τα δύο κράτη τρέχουν με υψηλότατο δανεισμό και ελλείμματα της τάξεως του 6%.
Αμυντικές δαπάνες, Medicaid, συντάξεις και τόκοι είναι οι δυναμίτες στα θεμέλια της αμερικανικής οικονομίας. Ο Τραμπ προσπάθησε από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του να τιθασεύσει το κοστοβόρο δημόσιο, μειώνοντας θέσεις χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων. Σωστή κίνηση αλλά αλυσιτελής.
Έτσι, η «λύση» στο πρόβλημα ήρθε με τους δασμούς.
Ο Τραμπ καλεί τις επιχειρήσεις να μεταφέρουν τις μονάδες παραγωγής στις ΗΠΑ για να γλιτώσουν από τους ληστρικούς δασμούς. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι τεχνικά, οικονομικά και πρακτικά αδύνατο.
Η παραγωγή στην έδρα περιορίζεται στη συναρμολόγηση. Τις πρώτες ύλες τις αγοράζεις από όλον τον κόσμο. Άμα πληρώνεις δασμούς γι αυτές, για ποιο λόγο να έχεις έδρα τις ΗΠΑ;
Μία ημέρα μετά την ανακοίνωση των δασμών, οι μετοχές παγκοσμίως βυθίστηκαν. Τα χρηματιστήρια στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού υποχωρούν για δεύτερη ημέρα, ακολουθώντας τον αμερικανικό δείκτη US S&P 500, ο οποίος είχε τη χειρότερη ημέρα του από τότε που ο Covid έκανε τα χρηματιστήρια να καταρρέουν το 2020.
Εν ολίγοις, οι δασμοί φέρνουν ύφεση, άρα μειωμένα φορολογικά έσοδα, όχι το αντίθετο. Δεν γνωρίζω ποιοι φωστήρες εισηγούνται στον Τραμπ αυτές τις κινήσεις αλλά είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύει κάποιος ότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια και θα υποστεί αυτή την κατάσταση.
