Στην Ελλάδα έχουμε τρεις σταθερές: τον καφέ φραπέ, το «πότε θα πάρεις πτυχίο» και τα ατελείωτα σενάρια διαδοχής στη Νέα Δημοκρατία. Γιατί; Διότι ορισμένοι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς να φαντάζονται ότι, κάπου σε σκοτεινά υπόγεια, στήνεται το μεγάλο σχέδιο «Ποιος θα κάτσει στην καρέκλα του Κυριάκου».
Ας δούμε λίγο τη φαντασία τους:
- Σενάριο Α: Ο Μητσοτάκης βγαίνει από το Μέγαρο Μαξίμου, σκοντάφτει, και αμέσως εμφανίζεται με ελικόπτερο ο «επίδοξος διάδοχος» με στέμμα, σαν να γυρίζουμε Game of Thrones.
- Σενάριο Β: Ο Κυριάκος λέει «πάω για καφέ» και μέχρι να επιστρέψει, τρεις υποψήφιοι έχουν δώσει συνεντεύξεις για το πώς εκείνοι θα σώσουν τη χώρα.
- Σενάριο Γ: Υπόγεια στο Κολωνάκι με μυστική επιτροπή που ψηφίζει με… ούζο ποιος θα είναι ο νέος αρχηγός.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι λίγο πιο βαρετή: ο Μητσοτάκης είναι ακλόνητος, οι εκλογές κερδισμένες, τα μέτρα περνούν και η κυβέρνηση γράφει κανονικά… ημερολόγιο επιτυχιών. Αλλά πού να το αντέξουν οι λάτρεις της «διαδοχολογίας»; Έτσι, κάθε Σαββατοκύριακο βγάζουν καινούριο όνομα από το καπέλο, σαν ταχυδακτυλουργός σε πανηγύρι.
Το αστείο είναι ότι, αν τους αφήσεις, στο τέλος θα μας βγάλουν διάδοχο και τον… Αντώνη Ρέμο. Γιατί όχι; Έχει μικρόφωνο, έχει κοινό, μόνο το κόμμα του λείπει.
Συμπέρασμα: Η «διαδοχή εν κινήσει» υπάρχει μόνο στα τραπεζάκια με τους φραπέδες, εκεί όπου η πολιτική ανάλυση πάει πακέτο με τάβλι και κουτσομπολιό. Στην πραγματική ζωή, ο Κυριάκος κάθεται αναπαυτικά στην καρέκλα του και γελάει. Και λογικό: αν ήσουν στη θέση του, δεν θα το διασκέδαζες κι εσύ με όλα αυτά τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας;
