Τα δύο αυτογκόλ του ΣΥΡΙΖΑ με την «κυβέρνηση ειδικού σκοπού» και την επαναφορά του νόμου Κατρούγκαλου για τις ασφαλιστικές εισφορές των ελευθέρων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων λίγες μόνον ώρες προτού ανοίξουν οι κάλπες της Κυριακής φέρνουν τον Αλέξη Τσίπρα με την πλάτη στον τοίχο. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαρο ότι το τελευταίο διάστημα ακολουθεί στρατηγική διαχείρισης της ήττας του, όμως οι εξελίξεις φαίνεται ότι τον ξεπερνούν και δεν είναι απίθανο το βράδυ της Κυριακής να βρεθεί αντιμέτωπος με τους χειρότερους εφιάλτες του.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Κι αν ακόμη η εκ των έσω αμφισβήτηση μπορεί να μη χτυπήσει «κόκκινο» λόγω της νέας εκλογικής αναμέτρησης που αναμένεται τον Ιούλιο, το πραγματικό πρόβλημα που καλείται να διαχειριστεί ο κ. Τσίπρας είναι ακριβώς αυτό: ποια θα είναι η στρατηγική του και πώς θα κατεβάσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό γήπεδο εν όψει της μάχης του Ιουλίου. Εκεί δηλαδή όπου το πιθανότερο σενάριο είναι ότι θα κριθούν τα πάντα και θα δοθούν απαντήσεις για το αν η Νέα Δημοκρατία πράγματι θα καταφέρει να σχηματίσει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση ή θα προκύψουν συντεταγμένες ή μη συμμαχίες προκειμένου η χώρα να μη μείνει ακυβέρνητη.
Σε κάθε περίπτωση ο ρόλος του κ. Τσίπρα φαντάζει άχαρος, καθώς δεν θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να περιοριστεί ξανά στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μετά την παταγώδη διάψευση των προσδοκιών της ηγετικής ομάδας της Κουμουνδούρου για «προοδευτική διακυβέρνηση» ή ακόμη και «κυβέρνηση ηττημένων», ο κ. Τσίπρας μάταια αναζητεί το αφήγημα που θα οδηγήσει το κόμμα του στις διπλές κάλπες και θα μπορέσει να πείσει τους ψηφοφόρους να τον εμπιστευτούν. Τα στοιχεία των τελευταίων δημοσκοπήσεων προτού πέσει η αυλαία της προεκλογικής περιόδου δείχνουν ότι η «ψαλίδα» μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει και ότι το «Συμβόλαιο Αλλαγής» του κ. Τσίπρα κάθε άλλο παρά γοητεύει τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους ή έστω όσους βρίσκονται στο μεταίχμιο.
Σε κάθε περίπτωση, ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει αυτήν τη στιγμή πώς θα εξελιχθεί η επόμενη μέρα στην Κουμουνδούρου, αλλά ακόμη και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας... μαρτύρησε τις αγωνίες του. Στην πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του στον Alpha και τον Σταύρο Θεοδωράκη ανέφερε μεταξύ άλλων ότι μια ήττα με έξι μονάδες ή παραπάνω δεν μπορεί να περάσει δίχως συνέπειες, μοιάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να πετά το γάντι στους (τυχόν) αμφισβητίες του. Το κρίσιμο ωστόσο και για τον ίδιο είναι εάν αυτοί θα σηκώσουν το γάντι το βράδυ της Κυριακής ή θα περιμένουν και την εκλογική αναμέτρηση του Ιουλίου, με το δεύτερο ενδεχόμενο να μοιάζει ανακωχή με ημερομηνία λήξης και τον κ. Τσίπρα να καταφεύγει σ’ αυτήν την περίπτωση υποχρεωτικά όχι απλώς σε μια στρατηγική διαχείρισης της ήττας του, αλλά και διαχείρισης των εσωκομματικών αντιπάλων του.
Κάτω από τον πήχη
Σε ανάλογα δύσκολη θέση πάντως φαίνεται πως είναι και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ωστόσο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά είναι ασφαλώς διαφορετικά σε σχέση με την κατάσταση που αντιμετωπίζει στον ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Τσίπρας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος επίσης αυτοεγκλωβίστηκε με το εφεύρημά του για «τρίτο πρόσωπο» στην πρωθυπουργία, βλέπει το κόμμα του να περνά –σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις– κάτω από τον πήχη που είχε ο ίδιος βάλει. Ενδέχεται δηλαδή το ποσοστό του κόμματός του να είναι μονοψήφιο από τις κάλπες της Κυριακής και όχι στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση όπου αναμένεται να επικρατήσει μεγαλύτερη πόλωση, ενώ ο ίδιος είχε μιλήσει από την αρχή για «ισχυρό διψήφιο», με στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη να το προσδιορίζουν στο 12%.
Ούτως ή άλλως, εξαρχής ο κ. Ανδρουλάκης γνώριζε ότι το δύσκολο για τον ίδιο θα είναι η στρατηγική που θ’ ακολουθήσει για τις επαναληπτικές εκλογές, καθώς θα πρέπει ν’ αποφασίσει πριν από τις κάλπες «με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει». Γεγονός που είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει εσωκομματικές αναταράξεις, καθώς στο ΠΑΣΟΚ ανέκαθεν υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν αντίρροπες τάσεις και διαφορετικά στρατόπεδα, με τον αρχηγό του να είναι κυριολεκτικά... στη μέση. Οχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ, αλλά σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και το βάρος να είναι έτσι ασήκωτο για τον ίδιο.
