Η προσπάθεια της Τουρκίας να δείξει ότι επιδιώκει τη δημιουργία «ήρεμων νερών» στο Αιγαίο, τελικά φαίνεται ότι αποτελεί μέρος μιας στρατηγικής για να ρίξει στάχτη στα μάτια της Δύσης. Ο στόχος; Να πετύχει αφενός διπλωματικά οφέλη και αφετέρου πρόσβαση σε οπλικά συστήματα που μέχρι σήμερα δεν έχει.
Το εμπάργκο που έχει κοστίσει περισσότερο στην Άγκυρα είναι αυτό που αποφασίστηκε το 2019 από τις ΗΠΑ για την πώληση F-35, λόγω της προμήθειας των ρωσικών πυραύλων S-400.
Εμπάργκο όπλων, αναποτελεσματικό όμως, είχε επιβάλει και ο Καναδάς στην Τουρκία. Αφορμή η εμπλοκή της Άγκυρας στον πόλεμο Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας. Το εμπάργκο αυτό στερούσε από την Τουρκία την καναδική τεχνολογία για την πλοήγηση των drone «Bayraktar». Το ξεπέρασαν όμως εύκολα με τη βοήθεια της Βρετανίας.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σήμερα... Βρετανοί, Ιταλοί και Ισπανοί κατόρθωσαν να κάμψουν τις αντιρρήσεις των Γερμανών για την πώληση 40 μαχητικών Eurofighter, τα οποία η Τουρκία ήθελε εναγωνίως να αποκτήσει, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την ελληνική αεροπορική υπεροχή. Όμως κανένας τύπος μαχητικού δεν είναι αποτελεσματικός, αν δεν είναι εφοδιασμένος και με τα κατάλληλα όπλα
Τα ελληνικά Rafale κάνουν τη διαφορά στο Αιγαίο, όχι μόνο γιατί το συγκεκριμένο μαχητικό είναι «game changer» σε επίπεδο αεροπορικής υπεροχής, αλλά και γιατί μπορούν να φέρουν τους πυραύλους αέρος-αέρος Meteor. Για τον λόγο αυτό, η Τουρκία, έχει βάλει λυτούς και δεμένους να κάμψει τις γαλλικές αντιρρήσεις, για να μπορεί να εξοπλίσει τα υπό αγορά Eurofighter με τους υπερσύγχρονους πυραύλους Meteor.
Ποιος μπορεί να αποκλείσει, λοιπόν, ότι οι πληροφορίες που θέλουν τους Γάλλους να έχουν αρχίσει να μην είναι τόσο κάθετα αντίθετοι με την πώληση των πυραύλων αυτών, δεν είναι αποτέλεσμα και της τουρκικής προπαγάνδας ότι η Άγκυρα προσπαθεί για «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο.
Ως εκ τούτου, η αντίδραση του Νίκου Δένδια ήταν απόλυτα σωστή. Όπως είπε και ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στον Alpha για το θέμα αυτό, «μερικές φορές το προλαμβάνειν είναι καλύτερο από το θεραπεύειν».
Υγ.1: Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν πρέπει να έχουμε διαβουλεύσεις με την Άγκυρα. Κακό είναι να τρέφουμε ψευδαισθήσεις για το τι επιδιώκει μέσω αυτών η Τουρκία. Για του λόγου το αληθές –και επειδή ιστορία διδάσκει– να θυμηθούμε ότι σαν σήμερα, το 1988, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Τουργκούτ Οζάλ συναντήθηκαν στο Νταβός. Μετά τη συνάντηση, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα δηλώσει ότι «πετύχαμε το καλύτερο δυνατό». Αργότερα θα παραδεχθεί: «Mea culpa»!
