Η οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας ανέδειξε τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε και παίζει η Εκκλησία με τις φιλανθρωπικές δράσεις της για την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής μέσα από την ηθική και υλική ενίσχυση των οικονομικά αδύναμων πολιτών.
Αξιέπαινες πρωτοβουλίες, όπως τα οργανωμένα προγράμματα σίτισης στις ενορίες, η συγκέντρωση και διανομή τροφίμων, η συλλογή και παροχή ενδυμάτων και υποδημάτων βοήθησαν αποτελεσματικά συνανθρώπους μας να καλύψουν βασικές ανάγκες της καθημερινότητάς τους.
Διαχρονικά η Εκκλησία σε δύσκολους καιρούς αποτελεί το στήριγμα του απλού λαού και βιωματικά κάνει πράξη σε όλη τη χώρα το ¨Αγαπάτε Αλλήλους¨. Σύμφωνα με στοιχεία το 2015 πάνω από 500.00 άποροι και άστεγοι προσέφυγαν καθημερινά για να σιτιστούν στις δομές της Εκκλησίας της Ελλάδας στο λεκανοπέδιο της Αττικής, στη Θεσσαλονίκη και σε ολόκληρη την χώρα.
Το ίδιο συμβαίνει στις μέρες μας και στην Ιερά Μητρόπολη του Πειραιά, όπου μέσα από τις κατά τόπους ενορίες, παρέχονται καθημερινά συσσίτια σε 7.500 συμπολίτες μας, κατέχοντας αναμφίβολα έναν ηγετικό ανθρωπιστικό ρόλο με αυξημένη πολιτική απήχηση στην ευρύτερα ευαισθητοποιημένη κοινωνία, τα μέλη της οποίας εστιάζουν στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων και κάνουν την προσφορά τρόπο ζωής.
Η προσφορά της Εκκλησίας – των κατά τόπους Ποιμεναρχών, του ιερού κλήρου και του ποιμνίου στον πάσχοντα συνάνθρωπο αποτελεί μια ζώσα έκφραση αλληλεγγύης που αξίζει να αποτιμηθεί από όλους μας στις σωστές της διαστάσεις και δεν εστιάζει μόνο στην οικονομική συνδρομή για την υλοποίηση αυτών των εκδηλώσεων αγάπης, αλλά και στην προσωπική σωματική και πνευματική συμμετοχή των ενεργών μελών της εκκλησίας μας, που δεν φείδονται χρόνο και κόπο.
Είμαι πεπεισμένος ότι το θεάρεστο αυτό έργο που επιτελεί η ζώσα Εκκλησία θα συνεχίζεται εσαεί.
*Σπύρος Σπυρίδων, Διδάκτορας Δημόσιας διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου, μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών, πρώην Περιφερειάρχης και Δήμαρχος.
