Σύσσωμη η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση καταστροφολογώντας και παρουσιάζοντας μια εικόνα διάλυσης για τη χώρα. Και κάπου εκεί χάνεται η όποια σοβαρή κριτική θα μπορούσε να υπάρξει για λάθη ή παραλείψεις σε μια πορεία έξι ετών που μόνο ανέφελη δεν ήταν. Μάλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η δυσκολότερη από πλευράς διεθνών και πολύπλευρων κρίσεων τις οποίες –αρέσει, δεν αρέσει– η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αντιμετώπισε με επιτυχία διατηρώντας την κοινωνική συνοχή.
Το 2020, λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας, μια πανδημία χτύπησε ολόκληρο τον κόσμο. Οι χώρες έκλεισαν – στην κυριολεξία. Το επιχειρείν τινάχθηκε στον αέρα. Η ίδια η λειτουργία του παγκόσμιου συστήματος διακόπηκε και μάλιστα με τρόπο που ουδέποτε είχε γίνει στο παρελθόν. Περίπου 50 δισ. ευρώ διατέθηκαν για να μείνει η κοινωνία όρθια.
Η χώρα πρωτοστάτησε σε μια σειρά παρεμβάσεων και ουδείς πρέπει να ξεχνά ότι ήταν μεταξύ αυτών που πρωτοστάτησαν και για το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οφέλη του οποίου ήταν και είναι σημαντικά για τη στήριξη των χωρών της ΕΕ.
Αμέσως μετά ήρθε η απρόκλητη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ενεργειακή κρίση και ακρίβεια που οδήγησαν σε πληθωριστικές τάσεις που ακόμη και σήμερα ταλαιπωρούν την Ευρώπη και τη χώρα μας. Ο πόλεμος εντός της Ευρώπης προκάλεσε και προκαλεί ανεπανόρθωτες ζημιές σε οικονομίες. Κι όμως, η κυβέρνηση στήριξε την κοινωνία με παρεμβάσεις και κυρίως με μόνιμα μέτρα. Μείωσε φόρους και στήριξε το εισόδημα, όχι με επιδόματα και προσωρινά μέτρα, αλλά με μεταρρυθμιστικού τύπου παρεμβάσεις.
Επιστρέφοντας το μέρισμα της ανάπτυξης με γνώμονα τη δημοσιονομική πειθαρχία που επιβάλλει η ΕΕ, η χώρα έχει μετατραπεί σε case study, την ώρα που χώρες όπως η Γαλλία βρίσκονται αντιμέτωπες με κρίσεις στην οικονομία και προωθούν μέτρα που θυμίζουν μνημόνια. Μπορεί η αντιπολίτευση να εμφανίζει την οικονομία να καταρρέει, η πραγματικότητα όμως τη διαψεύδει.
Επενδύοντας στη μιζέρια, επιβεβαιώνει ότι δεν δύναται να δώσει προοπτική και ελπίδα, ενώ η προσπάθεια αποσταθεροποίησης δείχνει αδυναμία διαμόρφωσης συνθηκών σταθερότητας και ασφάλειας. Ακριβώς αυτό είναι που οδηγούν την κυβερνώσα παράταξη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διατηρούν με διαφορά την πρώτη θέση.
Διότι οι πολίτες αναζητούν σταθερότητα, ασφάλεια και προοπτική με όραμα αλλά και με γνώμονα τη δυνατότητα διαχείρισης των κρίσεων, που πλέον είναι όλο και πιο συχνές. Και το πρόσφατο παρελθόν δείχνει ποιος μπορεί να βρεθεί στην πρώτη γραμμή στο παρόν και στο μέλλον.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
