Οι ΗΠΑ εδώ και καιρό έχουν μπει σε περίοδο βαθιάς κοινωνικής διαίρεσης. Χαρακτηριστικό αυτής είναι η τάση που αναδεικνύεται ανάμεσα στους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών. Δείχνουν να χάνουν την περηφάνια τους για την ιδιότητα του πολίτη των ΗΠΑ. Σε αντίθεση, η περηφάνια των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Σύμφωνα με την Gallup (Ιούνιος 2025), μόλις το 36% των Δημοκρατικών δηλώνει «εξαιρετικά» ή «πολύ» περήφανο για την ιδιότητα του Αμερικανού πολίτη, το χαμηλότερο ποσοστό στην 25ετή ιστορία της έρευνας. Αντίθετα, το 92% των Ρεπουμπλικανών διατηρεί υψηλό ποσοστό περηφάνιας, δημιουργώντας χάσμα 56 μονάδων (το μεγαλύτερο από το 2001). Η έρευνα της YouGov επιβεβαιώνει: μόνο το 27% των Δημοκρατικών νιώθει περήφανο το 2025, από 52% το 2024. Η SSRS (2024) δείχνει ότι μόλις το 45% βλέπει τον πατριωτισμό θετικά, ενώ το 37% τον θεωρεί αρνητικό.
Αυτή η εικόνα βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με το παρελθόν. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι Δημοκρατικοί δήλωναν περήφανοι σε ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 70% και 80%. Η κύρια πτώση ξεκίνησε το 2014-2015 με κατάρρευση στην πρώτη θητεία Τραμπ. Το χάσμα διπλασιάστηκε από τις 28 μονάδες μέσο όρο (2001-2025) στις 56 σήμερα.
Ποιοι λόγοι έχουν οδηγήσει εκεί; Πρώτος λόγος είναι η κυριαρχία Τραμπ στην πολιτική ζωή της χώρας και η αδυναμία τους να τον αποδεχθούν. Η περηφάνια κατέρρευσε από το 2017, με την άνοδο του Τραμπ στην προεδρία. Η επανεκλογή του το 2024 επιτάχυνε την πτώση. Δεύτερον, ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο βλέπει τον κόσμο η νέα γενιά Δημοκρατικών. Η Gen Z δείχνει περήφανη μόλις στο 41% ενώ οι millennials χάνουν 32 μονάδες σε 10 χρόνια. Η οικονομική δυσκολία θεωρείται δεδομένο πως παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό. Τρίτον, η θεσμική δυσαρέσκεια καθώς λιγότεροι από 1 στους 10 Δημοκρατικούς δηλώνουν περήφανοι για την πολιτική.
Η διαφθορά, η ανισότητα και η αίσθηση πως η Δημοκρατία απειλείται ενισχύουν την αποξένωση.
Αυτή η απώλεια περηφάνιας τροφοδοτεί την πόλωση. Οι Δημοκρατικοί βλέπουν τους Ρεπουμπλικανούς ως «ανήθικους», και αντίστροφα. Μειώνεται η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, ειδικά όταν οι «απέναντι» κυριαρχούν πολιτικά, δυσκολεύει η συνεργασία σε κρίσιμα ζητήματα. Παράλληλα δημιουργεί πρόβλημα σε ένα ενιαίο εθνικό αφήγημα.
Οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ περνούν κρίση ταυτότητας. Εάν δεν ισορροπήσουν και δεν βρεθούν κοινές αξίες με την «άλλη πλευρά», η πόλωση κινδυνεύει να γίνει μη αναστρέψιμη, απειλώντας την ίδια την αμερικανική Δημοκρατία.
