Η πολιτική ένταση που σοβεί εδώ και καιρό στον ΣΥΡΙΖΑ κορυφώθηκε τις τελευταίες ημέρες καθώς, μετά από μια θυελλώδη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, κατά τη διάρκεια της οποίας αρκετά στελέχη της Κουμουνδούρου ζήτησαν έμμεσα από τον Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει σε δημόσια δέσμευση ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσει από το κόμμα και να βάλει έτσι τέλος στα σενάρια και στις φήμες για την ίδρυση νέου πολιτικού σχηματισμού.
Το κλίμα μετά τη συνεδρίαση χαρακτηρίζεται από πολλούς ως «εξαιρετικά βαρύ», με τις διαφωνίες, τις αλληλοκατηγορίες και την αμηχανία να κυριαρχούν. Την ίδια ώρα, ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει «άλαλος», δεν έχει προβεί σε καμία δημόσια δήλωση ή παρέμβαση για το θέμα, γεγονός που εντείνει τη σύγχυση και την αγωνία στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πίεση προς τον πρώην πρωθυπουργό προέρχεται τόσο από ιστορικά στελέχη όσο και από νεότερους βουλευτές, οι οποίοι εκφράζουν ανοιχτά την αγωνία τους, αφού όπως αναφέρουν κομματικές πηγές, ο Τσίπρας εξακολουθεί να λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για μεγάλο μέρος της κομματικής βάσης. Όμως η παρατεταμένη σιωπή του και η απουσία του από κομβικές διαδικασίες έχουν προκαλέσει σειρά ερμηνειών και υποθέσεων που εντείνουν την εσωστρέφεια.
«Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με αυτή τη σκιά πάνω από το κόμμα. Ο Αλέξης πρέπει να ξεκαθαρίσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πολιτικό του σπίτι και πως δεν προτίθεται να αποχωρήσει ή να δημιουργήσει νέο πολιτικό σχηματισμό», φέρεται να είπε γνωστό στέλεχος σε κλειστή σύσκεψη.
Η απαίτηση δεν προέκυψε τυχαία. Τους τελευταίους μήνες η δημόσια εικόνα του κόμματος είναι θολή, με αποχωρήσεις στελεχών, χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις και διαρκή συζήτηση περί «νέας αρχής» ή ακόμη και για αλλαγή φυσιογνωμίας.
Το συγκεκριμένο σκηνικό ενισχύει τις φήμες περί ενδεχόμενης δημιουργίας νέου πολιτικού φορέα υπό την ηγεσία Τσίπρα, κάτι που ανησυχεί ιδιαιτέρως την εναπομείνασα εκλογική βάση του κόμματος. Σε αυτή τη συγκυρία, ακόμα και ένα νεύμα αποχώρησης από τον πρώην πρωθυπουργό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης για νέα διάσπαση, ίσως και για την οριστική αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ.
Μέχρι στιγμής, ο πρώην πρόεδρος δεν έχει δώσει καμία σαφή απάντηση, παρά τις πιέσεις που δέχεται τόσο στο παρασκήνιο όσο και δημόσια. Δεν έχει διαψεύσει ούτε επιβεβαιώσει κανένα από τα σενάρια που κυκλοφορούν – μια στάση που πολλοί ερμηνεύουν ως στρατηγική σιωπή.
Πηγές από το περιβάλλον Τσίπρα σημειώνουν πως ο πρώην πρωθυπουργός παρακολουθεί προσεκτικά τις εξελίξεις, αξιολογεί τη δυναμική της πολιτικής συγκυρίας και εξετάζει το αν υπάρχει περιθώριο ουσιαστικής πολιτικής παρέμβασης.
Αν τελικά προβεί σε δήλωση ότι παραμένει στον ΣΥΡΙΖΑ και στηρίζει την ενότητα, μπορεί να ανακοπεί η φθορά και να ενισχυθεί η εσωκομματική συνοχή. Αν όμως συνεχίσει να σιωπά ή, χειρότερα, αν προχωρήσει σε κίνηση αποχώρησης, τότε η διάλυση θεωρείται πλέον μάλλον αναπόφευκτη.
Η περίοδος που διανύει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κομβική. Η πολιτική κατεύθυνση, οι σχεδιασμοί των προσώπων και το στίγμα του κόμματος βρίσκονται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η απουσία ξεκάθαρης στάσης επιβαρύνει μια ήδη δύσκολη κομματική πραγματικότητα. Οι πληροφορίες πάντως επιμένουν για παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από το βουλευτικό αξίωμα το αμέσως προσεχές διάστημα και πάντως πριν από την παρουσίαση του βιβλίου του.
Στα «κάγκελα» η εσωκομματική τρόικα από την αντιπολίτευση... τουρλού
Η αντιπολιτευτική τακτική της ηγεσίας Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ μοιάζει να παλινδρομεί μεταξύ μετριοπαθούς θεσμικότητας και σπασμωδικών ακροτήτων χωρίς σαφή στρατηγική. Η απουσία ξεκάθαρης γραμμής απέναντι στην κυβέρνηση και η αναποφασιστικότητα σε κρίσιμα θέματα έχουν προκαλέσει εκνευρισμό στην εσωκομματική τρόικα – με άλλα λόγια, τους Χάρη Δούκα, Άννα Διαμαντοπούλου και Παύλο Γερουλάνο.
Η επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη με 60% έδωσε μεν κομματική νομιμοποίηση, όμως δεν εξασφάλισε ενότητα. Στελέχη που βλέπουν το ΠΑΣΟΚ ως σύγχρονη σοσιαλδημοκρατική δύναμη δυσανασχετούν με την έλλειψη σαφούς ιδεολογικού στίγματος και πολιτικής ταυτότητας. Οι όποιες παρεμβάσεις τους στην Κεντρική Επιτροπή αλλά και αυτές που έγιναν δημόσια από τα προβεβλημένα στελέχη, δεν ήταν απλώς κριτική, ήταν ευθεία αμφισβήτηση της ηγετικής φυσιογνωμίας του Ν. Ανδρουλάκη, ο οποίος αν και δείχνει να προσπαθεί να τα έχει καλά με όλους, τελικά δυσαρεστεί και τους «προεδρικούς» και τους εσωκομματικούς αντιπάλους.
Μάλιστα, αν συνεχίσει την αντιπολίτευση-αχταρμά, κινδυνεύει να μετατρέψει οριστικά το ΠΑΣΟΚ σε κόμμα χωρίς ξεκάθαρη θέση και, κυρίως, χωρίς ξεκάθαρη προοπτική. Και αυτό δεν είναι απλώς πρόβλημα εσωκομματικό, είναι υπαρξιακό.
Σε κάθε περίπτωση το χρονικό διάστημα μέχρι την ερχόμενη άνοιξη μπορεί να αποτελέσει γενεσιουργό αιτία πολιτικών εξελίξεων στο κόμμα, ανεξάρτητα από τον χρόνο που θα πραγματοποιηθεί το Συνέδριό του.
